Η απόφαση του δημοτικού συμβουλίου για την ανάπλαση του Πάρκου Κολοκοτρώνη έπεσε σαν κεραυνός εν αιθρία προκαλώντας έντονη συζήτηση στην τοπική κοινωνία.
Η μελέτη που εγκρίθηκε σε «διαδικασία-εξπρές» δημιουργεί τεράστια ερωτηματικά τόσο όσον αφορά το ίδιο το περιεχόμενό της όσο και για τον τρόπο με τον οποίο πέρασε: Με την υπερψήφιση από την πλειοψηφούσα δημοτική παράταξη και μόνο σε ένα και μοναδικό δημοτικό συμβούλιο χωρίς ποτέ πριν να δει το φως της δημοσιότητας και να κριθεί στον δημόσιο διάλογο.
Οι επεμβάσεις που εγκρίθηκαν θα σημάνουν το τέλος ενός πάρκου που με επίκεντρο τον αδριάντα του Κολοκοτρώνη, υπάρχει από το 1901 και με την σημερινή του βασική διαμόρφωση από το 1930. Το πάρκο Κολοκοτρώνη αποτελεί αναπόσπαστο τμήμα της αρχιτεκτονικής και ιστορικής κληρονομιάς του Ναυπλίου με την ίδια βαρύτητα που έχουν και τα διατηρητέα κτίρια για την φυσιογνωμία της πόλης. Ελάχιστα είναι σε όλη την Ελλάδα τα αντίστοιχα πάρκα που έχουν επιβιώσει σαν δείγματα των κλασσικών ρυθμών της κηποτεχνίας με το συγκεκριμένο να είναι και το μοναδικό γενικά πάρκο εντός του αστικού ιστού του Ναυπλίου.
Παρ’ όλ’ αυτά και ενώ δεν λείπουν οι πεζόδρομοι και τα τραπεζοκαθίσματα ειδικά από το παραδοσιακό τμήμα του Ναυπλίου, η ελλιπέστατη και αποσπασματική μελέτη αντικαθιστά τα δέντρα του πάρκου με πέργκολες, τα παρτέρια με τραπεζοκαθίσματα και όχι απλά αλλοιώνει αλλά προσβάλλει βάναυσα την κλασσική αισθητική που περιβάλλει το μνημείο (κλασσικού επίσης τύπου) του αδριάντα του Κολοκοτρώνη.
Η «δημόσια διαβούλευση» που καλεί η δημοτική αρχή και ο δήμαρχος επιχειρεί τα εξής:
- Να διασκεδάσει τις εντυπώσεις, μετά και τις αρνητικές συζητήσεις που ακολούθησαν την απόφαση για ανάπλαση.
- Να αποσπάσει την κοινωνική συναίνεση κατόπιν εορτής και αφού ΗΔΗ έχει ψηφιστεί το σχέδιο της ανάπλασης.
- Να παρουσιάσει το ομορφότερο και μοναδικό πάρκο της πόλης σαν ένα πρόβλημα που τόσα χρόνια κανείς δεν είχε συνειδητοποιήσει ότι υπάρχει.
Η πραγματικότητα είναι ότι το πάρκο σχεδιάζεται να παραδοθεί όπως όλοι οι δημόσιοι χώροι και οι χώροι πρασίνου στην «αξιοποίηση» των ιδιωτικών συμφερόντων. Η υπεράσπιση της ποιότητας ζωής μας, του πρασίνου και των δημόσιων χώρων καθώς και της ιστορικής μας κληρονομιάς είναι στο χέρι μας. Μέρος όλων των παραπάνω είναι και το πάρκο Κολοκοτρώνη. Χρέος όλων μας να σταματήσουμε την καταστροφή του.
ΑΥΤΟΔΙΟΙΚΗΤΙΚΗ ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΙΚΗ ΑΝΑΤΡΟΠΗ (ΑΥ.Ρ.Α.)
Η μελέτη που εγκρίθηκε σε «διαδικασία-εξπρές» δημιουργεί τεράστια ερωτηματικά τόσο όσον αφορά το ίδιο το περιεχόμενό της όσο και για τον τρόπο με τον οποίο πέρασε: Με την υπερψήφιση από την πλειοψηφούσα δημοτική παράταξη και μόνο σε ένα και μοναδικό δημοτικό συμβούλιο χωρίς ποτέ πριν να δει το φως της δημοσιότητας και να κριθεί στον δημόσιο διάλογο.
Οι επεμβάσεις που εγκρίθηκαν θα σημάνουν το τέλος ενός πάρκου που με επίκεντρο τον αδριάντα του Κολοκοτρώνη, υπάρχει από το 1901 και με την σημερινή του βασική διαμόρφωση από το 1930. Το πάρκο Κολοκοτρώνη αποτελεί αναπόσπαστο τμήμα της αρχιτεκτονικής και ιστορικής κληρονομιάς του Ναυπλίου με την ίδια βαρύτητα που έχουν και τα διατηρητέα κτίρια για την φυσιογνωμία της πόλης. Ελάχιστα είναι σε όλη την Ελλάδα τα αντίστοιχα πάρκα που έχουν επιβιώσει σαν δείγματα των κλασσικών ρυθμών της κηποτεχνίας με το συγκεκριμένο να είναι και το μοναδικό γενικά πάρκο εντός του αστικού ιστού του Ναυπλίου.
Παρ’ όλ’ αυτά και ενώ δεν λείπουν οι πεζόδρομοι και τα τραπεζοκαθίσματα ειδικά από το παραδοσιακό τμήμα του Ναυπλίου, η ελλιπέστατη και αποσπασματική μελέτη αντικαθιστά τα δέντρα του πάρκου με πέργκολες, τα παρτέρια με τραπεζοκαθίσματα και όχι απλά αλλοιώνει αλλά προσβάλλει βάναυσα την κλασσική αισθητική που περιβάλλει το μνημείο (κλασσικού επίσης τύπου) του αδριάντα του Κολοκοτρώνη.
Η «δημόσια διαβούλευση» που καλεί η δημοτική αρχή και ο δήμαρχος επιχειρεί τα εξής:
- Να διασκεδάσει τις εντυπώσεις, μετά και τις αρνητικές συζητήσεις που ακολούθησαν την απόφαση για ανάπλαση.
- Να αποσπάσει την κοινωνική συναίνεση κατόπιν εορτής και αφού ΗΔΗ έχει ψηφιστεί το σχέδιο της ανάπλασης.
- Να παρουσιάσει το ομορφότερο και μοναδικό πάρκο της πόλης σαν ένα πρόβλημα που τόσα χρόνια κανείς δεν είχε συνειδητοποιήσει ότι υπάρχει.
Η πραγματικότητα είναι ότι το πάρκο σχεδιάζεται να παραδοθεί όπως όλοι οι δημόσιοι χώροι και οι χώροι πρασίνου στην «αξιοποίηση» των ιδιωτικών συμφερόντων. Η υπεράσπιση της ποιότητας ζωής μας, του πρασίνου και των δημόσιων χώρων καθώς και της ιστορικής μας κληρονομιάς είναι στο χέρι μας. Μέρος όλων των παραπάνω είναι και το πάρκο Κολοκοτρώνη. Χρέος όλων μας να σταματήσουμε την καταστροφή του.
ΑΥΤΟΔΙΟΙΚΗΤΙΚΗ ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΙΚΗ ΑΝΑΤΡΟΠΗ (ΑΥ.Ρ.Α.)