Η αναλογία μεγεθών (διαμέτρου και μάζας) μεταξύ του εξωδορυφόρου και του εξωπλανήτη του είναι περίπου ίδια με εκείνη μεταξύ Γης-Σελήνης, αλλά στο 11πλάσιο. Μέχρι στιγμής δεν είχε υπάρξει εντοπισμός κανενός εξωδορυφόρου.
Η ανακάλυψη -η οποία αν επιβεβαιωθεί με περαιτέρω παρατηρήσεις, θα είναι ιστορική για την αστρονομία- έγινε με τη βοήθεια των διαστημικών τηλεσκοπίων «Χαμπλ» και «Κέπλερ» της NASA και παρουσιάζεται σε σχετική επιστημονική δημοσίευση στο περιοδικό «Science Advances”, με επικεφαλής τους αστρονόμους Άλεξ Τίτσι και Ντέηβιντ Κίπινγκ του Πανεπιστημίου Κολούμπια της Νέας Υόρκης.
Ο εξωδορυφόρος κινείται πέριξ ενός αέριου γίγαντα πλανήτη, του Kepler 162b. Οι επιστήμονες έχουν μείνει έκπληκτοι με το μέγεθος του εξωδορυφόρου, καθώς στο ηλιακό μας σύστημα, όπου υπάρχουν σχεδόν 200 δορυφόροι πλανητών (με πιο γνωστή τη Σελήνη), δεν υπάρχουν τέτοια γιγάντια φεγγάρια.
Το εξωφεγγάρι εκτιμάται ότι έχει μόνο το 1,5% της μάζας του πλανήτη γύρω από τον οποίο περιφέρεται, ο οποίος με τη σειρά του έχει μάζα αρκετές φορές μεγαλύτερη από εκείνη του Δία, του μεγαλύτερου πλανήτη του δικού μας ηλιακού συστήματος. Η θερμοκρασία του εξωφεγγαριού εκτιμάται περίπου στους 80 βαθμούς Κελσίου, αν και με μεγάλα περιθώρια σφάλματος, ενώ η απόστασή του από τον πλανήτη πέριξ του οποίου περιφέρεται, υπολογίζεται σε τρία εκατομμύρια χιλιόμετρα.
Γενικά οι εξωδορυφόροι είναι προς το παρόν πολύ δύσκολο να εντοπισθούν, επειδή είναι μικρότεροι από τον εξωπλανήτη τους. Όμως το επόμενο μεγάλο διαστημικό τηλεσκόπιο James Webb της NASA, μετά το 2021, θα μπορεί να βρει περισσότερα εξωφεγγάρια.
Το συγκεκριμένο ζευγάρι βρίσκεται στο σύστημα του μητρικού άστρου Kepler 1625 και μάλιστα, όπως εκτιμάται, στη θεωρούμενη ως κατοικήσιμη ζώνη του, δηλαδή ούτε πολύ κοντά ούτε πολύ μακριά από το άστρο του οποίο είναι σχεδόν διπλάσιο από τον Ήλιο.
Όμως, όπως είπε ο Κίπινγκ, «και τα δύο σώματα, εξωπλανήτης και δορυφόρος του, εκτιμάται ότι είναι αέριοι, συνεπώς ακατάλληλοι για τη ζωή όπως την ξέρουμε».
