Η παλίρροια, είναι το φαινόμενο εκείνο, το οποίο είτε διεγείρει την άνοδο του νερού της θάλασσας, είτε την πτώση του. Κατά την παλίρροια, έχουμε δύο βασικά αποτελέσματα, την πλημμυρίδα και την άμπωτη.
Μια λεπτομέρεια που έχει σημασία είναι οτι παλίρροια δεν είναι η άνοδος και η πτώση του νερού της θαλάσσης, αλλά η διέγερση ώστε να γίνει αυτό!
Η πλημμυρίδα είναι αποτέλεσμα της παλίρροιας, όπου το νερό "φουσκώνει", έχουμε δηλαδή άνοδο του νερού της θάλασσας. Κατά το φαινόμενο της πλημμυρίδας, η στάθμη του νερού έχει ανέβει και η θάλασσα καλύπτει μεγαλύτερη επιφάνεια στεριάς, στο σημείο που παρατηρούμε το φαινόμενο αυτό.
Ένα ακόμα αποτέλεσμα της παλίρροιας είναι η άμπωτη, όπου το νερό "ξεφουσκώνει", έχουμε δηλαδή πτώση του νερού της θάλασσας. Κατά το φαινόμενο της αμπωτης, η στάθμη του νερού πλέον έχει πέσει, και όπως είναι λογικό, η θάλασσα καλύπτει μικρότερη επιφάνεια στεριάς στο σημείο που παρακολουθούμε να συμβαίνει (γιατί σε κάποιο άλλο σημείο του πλανήτη, μπορεί να έχουμε πλημμυρίδα!)
Το φαινόμενο αυτό που επαναλαμβάνεται δύο φορές το 24ωρο οφείλεται στη βαρυτική έλξη της Σελήνης αλλά και του Ήλιου πάνω στη Γη, καθώς και στη περιστροφή αυτών των ουράνιων σωμάτων.
Η φάση της παλίρροιας όπου τα νερά παρουσιάζουν το μεγαλύτερο "ημερήσιο" ύψος λέγεται πλήμμη (high water) (h/w). Το αντίθετο, η φάση όπου τα νερά παρουσιάζουν το μικρότερο "ημερήσιο" ύψος λέγεται ρηχία (low water) (l/w). Η υψομετρική διαφορά μεταξύ πλήμμης και ρηχίας ονομάζεται εύρος παλίρροιας (range of tide).
Επίσης να σημειώσουμε πως δεν συμβαίνει το φαινόμενο αυτό μόνο στο νερό της θάλασσας αλλά και σε λίμνες, ποτάμια, κλπ.
Το φαινόμενο στο Ναύπλιο είναι ιδιαίτερα εντυπωσιακό λόγω του μεγέθους της έκτασης που αποκαλύπτεται από την άμπωτη καθώς και από την διάρκεια του.