Όπως αναφέρεται στο άρθρο από τα μέσα Μαΐου τα περιστατικά σεξουαλικής βιας έχουν πολλαπλασιαστεί τόσο στη Μόρια όσο και στον πρόχειρο καταυλισμό έξω από τα συρματοπλέγματα του hotspot της ντροπής.
Σύμφωνα με τον συντονιστή των Γιατρών Χωρίς Σύνορα, Ντέκλαν Μπάρι, οι γιατροί της ΜΚΟ υποδέχονταν ένα θύμα βιασμού κάθε εβδομάδα, που σημαίνει ότι από τους τελευταίους πέντε μήνες μόνο οι ΓΧΣ έχουν αντιμετωπίσει τουλάχιστον 21 τέτοια περιστατικά.
Ανάμεσα στα θύματα βρίσκονται γυναίκες, άνδρες και παιδιά με τουλάχιστον 10 περιστατικά να αφορούν ανήλικά αγόρια και κορίτσια, δύο εξω αυτών ηλικίας μόλις 5 ετών!
«Σε μια περίπτωση ήταν ένας πατέρας που μόλις είχε φύγει από τη σκηνή του για να πάρει φαγητό. Και μόλις επέστρεψε βρήκε το παιδί του να είναι κακοποιημένο σεξουαλικά» περιγράφει μια από τις υποθέσεις ο Μπάρι.
Κατά τον ίδιο τα θύματα σεξουαλικής κακοποιήσης σε αρκετές περιπτώσεις είτε επιχείρησαν να αυτοκτονήσουν είτε εξεδήλωσαν αυτοκτονικές τάσεις.
«Ούτε μια περίπτωση τέτοια δεν μπορεί να γίνει αποδεκτή, πολύ περισσότερο όταν μιλάμε για μια περίπτωση ανά εβδομάδα. Πρέπει να αναγνωρίσουμε ότι υπάρχει συστηματικό πρόβλημα» τονίζει ο συντονιστής των ΓΧΣ.
«Είναι πολύ άσχημα. Η Μόρια δεν είναι ασφαλής» δηλώνει στο Newsweek μια 32χρονη μητέρα από το Αφγανιστάν που ζει στο hotspot με το ανήλικο παιδί της και τον σύζυγό της με τον οποίο έφυγαν από το Ιράν.
Η ίδια καταγγέλει περιστατικά όχι μόνο βιασμών αλλά και αρπαγής παιδιών. «Όλες οι γυναίκες και τα παιδιά εδώ ζουν φοβισμένα» προσθέτει.
Την ίδια ώρα ένας 21χρονος καταθέτοντας τη δική του μαρτυρία μιλά για ομάδες ανδρών που ζουν στον υπαίθριο καταυλισμό και «αγοράζουν» παιδιά ηλικίας 12-13 ετών για να κάνουν σεξ μαζί τους. «Τους άκουσα να λέν “αγοράσα χθες το βράδυ ένα κορίτσι”» λέει στο Newsweek και στη συνέχει παραθέτει λεπτομέρειες της σεξουαλικής κακοποίησης που ακολούθησε.
Ο Μπάρι λέει στο Newsweek ότι κάθε φορά που οι Γιατροί Χωρίς Σύνορα συναντούν περιστατικά σεξουαλικής κακοποίησης αρχικά τα αναφέρουν στην αστυνομία και στη συνέχεια πηγαίνουν τα θύματα στο νοσοκομείο προσφέροντας τους, παράλληλα, και ψυχολογική υποστήριξη.
«Είναι ισοπεδωτική εμπειρία. Και για τους γονείς που έρχονται εδώ με την προσδοκία ότι κάνουν τη σωστή επιλογή για να προστατεύσουν τα παιδιά τους, το να συνειδητοποιούν όταν φτάνουν εδώ (σ.σ. στη Μόρια) ότι “μπορεί να έφερα τα παιδιά μου σε ένα χειρότερο μέρος”… Οι γονείς θέλουν να προστατεύσουν τα παιδιά τους και γι’ αυτό ήρθαν εδώ. Το να φεύγουν από μια εμπόλεμη ζώνη και να φτάσουν εδώ προκαλεί ένα τεράστιο αίσθημα αποτυχίας» καταλήγει ο Μπάρι.
