Του Τόλη Κοϊνη
Να πάρουμε τα γεγονότα με την σειρά. Το 389 π.Χ. οι Σπαρτιάτες υπέγραψαν την περίφημη Ανταλκίδειο ειρήνη… το πρώτο μνημόνιο που υπογράψαμε ποτέ… Δεχθήκαμε την «παγκοσμιοποίηση» του Μεγάλου Πέρση Βασιλιά, του δώσαμε την Κύπρο και την Μικρά Ασία… και η Σπάρτη ανέλαβε – με Περσικό χρυσό, δλδ. με ΕΣΠΑ εκείνης της εποχής- να επιβάλλει την ειρήνη –κοινωνική και πολιτική- στην Ελλάδα. Εγκατέστησε ολιγαρχικά καθεστώτα σε όλες τι πόλεις και τοποθέτησε και Σπαρτιατικές φρουρές.
Δέκα χρόνια μετά επαναστάτησε η Θήβα – με τον Πελοπίδα και τον Επαμεινώνδα- και ανέτρεψε αυτό το καθεστώς… Οι Σπαρτιάτες προσπάθησαν να καταπνίξουν την επανάσταση. Το 371 π.Χ. έστειλαν ένα εκστρατευτικό σώμα στην Βοιωτία… αλλά έπαθαν πανωλεθρία, στην μάχη των Λεύκτρων (μην αρχίσετε, να λέτε, ότι νίκησε ο λαϊκός στρατός και άλλες τέτοιες σαχλαμάρες… επικράτησε η στρατηγική μεγαλοφυΐα του Επαμεινώνδα με τη Λοξή Φάλαγγα).
Ο αντίκτυπος της μάχης αυτής ήταν συγκλονιστικός στο Άργος. Οι δημοκρατικοί της πόλης με την φτωχολογιά μαζί τους ετοίμαζαν πολιτική αλλαγή. Η υποψία ότι οι ολιγαρχικοί θα έφερναν ενισχύσεις από την Σπάρτη ήταν η αφορμή. Έγινε λαϊκή εξέγερση. Οι ολιγαρχικοί σκοτώθηκαν από το πλήθος με χτυπήματα από μαγκούρες. Οι ηγέτες των δημοκρατικών άρχισαν να κάνουν νερά… Ο λαός δεν τους άφησε . Η εξέγερση συνεχίστηκε. Ο λαός σκότωσε τους μέχρι πριν από λίγο αρχηγούς του. Ο ψεύτης δημαγωγός έπρεπε να έχει την ίδια τύχη με τον ολιγαρχικό.
Μέσα σε μια μέρα σκοτώθηκαν 1200 άνθρωποι… Στο τέλος ο απολογισμός ήταν ο απόλυτος τρόμος… Το Άργος συντάχθηκε με την δημοκρατική Θήβα. Ο Επαμεινώνδας πέρασε από εδώ πριν πάει στην τελευταία του μάχη στην Μαντίνεια.
Μην ψάξετε… δεν υπάρχει «οδός Σκυταλισμού» στο Άργος… Αντίθετα, δρόμοι με ονόματα Βασιλέων και του Δημητρίου Γούναρη(!!!!)… Ένα τέτοιο γεγονός δεν μπορεί να γίνει ταμπέλα στην άκρη ενός δρόμου… Μπορεί να επιζήσει μόνο σε στίχους ποιητών… παραθέτω τους τελευταίους στίχους από την «Διαθήκη μου» του Μιχάλη Κατασρού.
Ἀντισταθεῖτε στὶς ὑπηρεσίες τῶν ἀλλοδαπῶν
καὶ διαβατηρίων
στὶς φοβερὲς σημαῖες τῶν κρατῶν καὶ τὴ
διπλωματία
στὰ ἐργοστάσια πολεμικῶν ὑλῶν
σ᾿ αὐτοὺς ποὺ λένε λυρισμὸ τὰ ὡραῖα λόγια
στὰ θούρια
στὰ γλυκερὰ τραγούδια μὲ τοὺς θρήνους
στοὺς θεατὲς
στὸν ἄνεμο
σ᾿ ὅλους τοὺς ἀδιάφορους καὶ τοὺς σοφοὺς
στοὺς ἄλλους ποὺ κάνουνε τὸ φίλο σας
ὡς καὶ σὲ μένα, σὲ μένα ἀκόμα ποὺ σᾶς ἱστορῶ
ἀντισταθεῖτε.
Τότε μπορεῖ βέβαιοι νὰ περάσουμε πρὸς τὴν
Ἐλευθερία.
ΥΓ Στην εικόνα το Κριτήριο, το αρχαίο δικαστήριο του Άργους, ένα από τα αρχαιότερα του κόσμου. Πολλά από τα επεισόδια του ΣΚΥΤΑΛΙΣΜΟΥ έγιναν εκεί.
