Κατά τη συζήτηση του θέματος για τις αναγκαστικές απαλλοτριώσεις, που απαιτούνται για τη δημιουργία του έργου, οι δύο σύμβουλοι σημείωσαν μεταξύ άλλων:
Νίκος Πατσαρίνος: «Απέτυχε ο ιδιώτης στη χωροθέτηση και κανείς δεν απολογείται»
Για το πιο σοβαρό έργο της Περιφέρειας, φτάσαμε μετά από 7 χρόνια, προς το τέλος του και αφού έχουν ληφθεί σοβαρές εγκρίσεις και έχουν υπογραφεί συμβάσεις, τώρα να συζητάμε για την απόκτηση γης!! Πρόκειται για το αποκορύφωμα της ανεύθυνης αντιμετώπισης και της αποτυχίας ενός έργου από πολιτική, αυτοδιοικητική, κοινωνική αλλά και θεσμική άποψη.
Ξεχωριστό και κυρίαρχο στοιχείο της ΣΔΙΤ (Σύμπραξη Δημόσιου και Ιδιωτικού Τομέα), που έφτασε έως την «θεοποίησή» του, ήταν η ιδιωτική χωροθέτηση. Το τραγικό της υπόθεσης είναι ότι ακολουθώντας την και μαζί με τους κακούς χειρισμούς Περιφέρειας και Εταιρείας, το έργο «έπεσε στα βράχια». Αποτέλεσμα, αφενός σήμερα να υπάρχουν δικαιολογημένα ιδιοκτησιακές αμφισβητήσεις, αφετέρου, για να περισωθεί το έργο, να παρεμβαίνει το κράτος με τις απαράδεκτες διαδικασίες των επιτάξεων και των αναγκαστικών απαλλοτριώσεων.
Η «γύμνια» της ΣΔΙΤ, που λειτουργεί προς όφελος των ιδιωτικών συμφερόντων και εις βάρος του ανθρώπινου και φυσικού περιβάλλοντος, είναι ότι έχει χαθεί ο δημόσιος έλεγχος και, παρά την κακή και αρνητική πορεία του έργου, δεν υπάρχει κανένας απολογισμός και καταλογισμός ευθυνών! Οι καλοπληρωμένοι σύμβουλοι σιωπούν! Ζούμε καταστάσεις που συνοδεύονται από απόκρυψη στοιχείων, ψέματα, προχειρότητα, σοβαρές θεσμικές ελλείψεις και ανευθυνότητα του στυλ «για όλα φταίνε οι άλλοι!». Κι αν αυτά συμβαίνουν πριν την έναρξη του έργου, κατά την υλοποίηση και λειτουργία του έπονται τα χειρότερα. Οι έλεγχοι θα γίνονται από «κλειστούς μηχανισμούς» που θα αμείβονται από την εταιρεία και οι υπόλοιποι (Περιφέρεια, Δήμοι, κοινωνία) θα είναι «θεατές».
Το συγκεκριμένο έργο διαχείρισης των απορριμμάτων στην Περιφέρειά μας, εκτός από την κακή στρατηγική επιλογή της ΣΔΙΤ, ατύχησε και όσον αφορά τον διαχειριστή του, που είναι η Περιφερειακή Αρχή. Κακοί αλαζονικοί χειρισμοί, που αντί για φίλους δημιούργησαν μόνο αντιπάλους στο έργο (Κοινωνία, Δήμους, φορείς). Έτσι «σέρνεται» μέσα στο χρόνο και το μόνο που το περισώνει είναι η σύγκριση με την απαράδεκτη κακή εικόνα του χθες και του σήμερα στη διαχείριση των στερεών αποβλήτων στην Περιφέρεια Πελοποννήσου. Αυτό καθιστά το έργο αυτόματα παρωχημένο, καθώς δεν «βλέπει» μπροστά, αλλά πίσω. Οι προδιαγραφές του κινούνται σήμερα στα όρια των σύγχρονων περιβαλλοντικών και ευρωπαϊκών προδιαγραφών ενώ αύριο θα θεωρείται ξεπερασμένο και στα επόμενα 30 χρόνια θα απειλείται με πρόστιμα.
Γιώργος Γαβρήλος: «Είμαστε αντίθετοι σε αυτό το έργο και η θέση μας παραμένει σταθερή»
«Η θέση μας παραμένει ξεκάθαρη γι’ αυτό το έργο, το οποίο δεν είναι οικονομικά και περιβαλλοντικά το καλύτερο και ασφαλώς δε συνάδει με τις σύγχρονες μεθόδους διαχείρισης των απορριμμάτων. Είχαμε εξαρχής διαφωνήσει και με την ακολουθούμενη πολιτική μέσω ΣΔΙΤ, αλλά και με το ότι η χωροθέτηση αφέθηκε σε έναν ιδιώτη. Έτσι, σήμερα, 7 ολόκληρα χρόνια μετά την ανάληψη της ευθύνης από την Περιφερειακή Αρχή να δώσει λύση στο πρόβλημα των απορριμμάτων στην Πελοπόννησο, δεν μπορούμε να παρουσιάσουμε το έργο στους Πελοποννήσιους. Μπροστά στο αδιέξοδο κλήθηκε η Ελληνική Κυβέρνηση να πάρει μια απόφαση. Έχουν μεγάλες ευθύνες και οι δήμαρχοι αλλά και η Περιφερειακή Αρχή που εδώ και 7-8 χρόνια δεν μπορούν να λύσουν το θέμα και οδηγούμαστε σε αναγκαστική απαλλοτρίωση. Δεν θα αναλάβει κανείς την πολιτική ευθύνη, που δεν έχει ακόμη ξεκινήσει το έργο; Ποιος έχει ευθύνη; Μόνο ο ιδιώτης που τον αφήσαμε ανεξέλεγκτο και 7 χρόνια μετά έρχεται και ζητάει τη συνδρομή του κράτους; Αν ως πλειοψηφία είχατε αναλάβει εξαρχής την πολιτική ευθύνη για την καθυστέρηση αυτή, νομίζω ότι θα μπορούσαν να βρεθούν και οι συναινέσεις, ώστε τα πράγματα να είχαν τρέξει πολύ πιο γρήγορα. Σε κάθε περίπτωση, και για μια ακόμη φορά, θα τονίσω το υπερβολικό κόστος που θα κληθεί να σηκώσει στην πλάτη του κάθε νοικοκυριό για τη διαχείριση των απορριμμάτων στην Περιφέρειά μας».
