Οξύνονται από τις συμφωνίες στα πλαίσια της Κοινής Αγροτικής Πολιτικής της ΕΕ που έχει διακηρυγμένο στόχο την αύξηση της ανταγωνιστικότητας και επιχειρηματικότητας και στον αγροτικό τομέα, μέσα από την οικονομική μεγέθυνση.
Δηλαδή στόχος τους είναι να εξυπηρετηθεί πιο γρήγορα η παραπέρα ανάπτυξη και κερδοφορία των μεγάλων καπιταλιστικών αγροτικών επιχειρήσεων, συγκεντρώνοντας γη, παραγωγή και εμπορία των αγροτικών προϊόντων, μέσα από την καταστροφή και συρρίκνωση των μικρών και μεσαίων εκμεταλλεύσεων. Τα προβλήματα θα μεγαλώσουν με τη νέα αναθεώρησή της (2021-2027) για τη μικρομεσαία αγροτιά , αφού θα περικοπούν επιπλέον οι επιδοτήσεις - ενισχύσεις. Όλα αυτά συμβάλλουν στη γρηγορότερη συγκέντρωση της παραγωγής σε λίγα χέρια επιχειρηματιών, μεγαλοαγροτών.
Είναι γεγονός ότι υπάρχουν σοβαρά προβλήματα με τη δακοκτονία, όπως και τα προηγούμενα δύο χρόνια που οδήγησαν σε μεγάλη μείωση της παραγωγής και του εισοδήματος των ελαιοπαραγωγών, με τις ευθύνες να γίνονται "μπαλάκι" μεταξύ Κεντρικού Κράτους και Περιφέρειας. Την ίδια στιγμή υπάρχει η παράλογη παρακράτηση του 2% επί του τζίρου των παραγωγών για τη δακοκτονία.
Για να λυθεί το ζήτημα με τη δακοκτονία πρέπει να εξασφαλιστεί ενιαία πανελλαδικά, ολοκληρωμένη επιστημονικά άρτια και ασφαλής εφαρμογή του προγράμματος της δακοκτονίας με ευθύνη του υπουργείου Αγροτικής Ανάπτυξης και των υπηρεσιών του. Να μην ιδιωτικοποιηθεί το πρόγραμμα της δακοκτονίας που θα έχει τραγικές επιπτώσεις στους ελαιοπαραγωγούς.
Να εξασφαλισθούν τα αναγκαία κονδύλια από τον κρατικό προϋπολογισμό για τη δακοκτονία και να καταργηθεί η εισφορά του 2% για τους μικρομεσαίους ελαιοπαραγωγούς.
Να γίνουν άμεσα προσλήψεις όλου του απαραίτητου επιστημονικού - τεχνικού προσωπικού, στις αρμόδιες υπηρεσίες με εξασφάλιση και των απαραιτήτων μέτρων προστασίας.
Ταυτόχρονα να αποζημιωθούν από τον ΕΛΓΑ στο 100% της ζημιάς από το δάκο χωρίς πρόσθετα ασφάλιστρα οι ελαιοπαραγωγοί.
Όσο αφορά τον Ανάβαλο, όταν και αν ολοκληρωθεί το έργο (το φυσικό αέριο πάντως έφτασε σε λίγους μήνες περνώντας βουνά και λαγκάδια στη Μεγαλόπολη) λίγοι θα το απολαύσουν, αφού η συνεχής αύξηση του κόστους παραγωγής, η ανηφόρα των τιμών σε αγροτικά μέσα και εφόδια, τις οποίες επιβάλλουν οι εμποροβιομήχανοι και το κράτος, διαμορφώνοντας πολύ υψηλές τιμές στο αγροτικό πετρέλαιο και στο αγροτικό ρεύμα και επιβάλλοντας πολλά «ειδικά χαράτσια» στον μικρομεσαίο αγροτοκτηνοτρόφο, τα ασφάλιστρα στον ΕΛΓΑ, ΕΝΦΙΑ σε χωράφια, αποθήκες και στάβλους, πληρωμές για το δικαίωμα άρδευσης μέσω των ΤΟΕΒ και για τους ΓΟΕΒ, η λεηλασία του ισχνού εισοδήματος των μικρομεσαίων αγροτοκτηνοτρόφων, η υψηλή φορολογία και οι πολύ μεγάλες ασφαλιστικές εισφορές στον ΕΦΚΑ, η φορολόγηση μέσω των «τεκμηρίων διαβίωσης» και όχι με το πραγματικό εισόδημα κ.α. σε συνδυασμό με τις εξευτελιστικές ή και "ανοιχτές τιμές" των προϊόντων που επιβάλλουν οι βιομήχανοι και οι μεγαλέμποροι, λόγω των "νόμων της αγοράς", "προσφοράς και ζήτησης" θα βγάλουν από την παραγωγή χιλιάδες μικρομεσαίους αγρότες το επόμενο διάστημα.
Λύση για τη μικρομεσαία αγροτιά υπάρχει. Βρίσκεται στον αγώνα ενάντια σε αυτές τις πολιτικές για την βελτίωση των όρων ζωής σήμερα και όχι στην εναλλαγή κυβερνήσεων και του δήθεν κοινοβουλευτικού ελέγχου. Ο αγώνας αυτός θα είναι και σκληρός και επίμονος. Χρειάζεται καλύτερη οργάνωση μέσα από τους Αγροτικούς Συλλόγους και δυνάμωμα της συμμαχίας με την εργατική τάξη και τους αυτοαπασχολούμενους ώστε ο αγώνας να γίνεται πιο αποτελεσματικός και να έχει προοπτική την οριστική απαλλαγή από τα δεσμά του κεφαλαίου, για την ανατροπή του σάπιου καπιταλιστικού συστήματος.
Δηλαδή στόχος τους είναι να εξυπηρετηθεί πιο γρήγορα η παραπέρα ανάπτυξη και κερδοφορία των μεγάλων καπιταλιστικών αγροτικών επιχειρήσεων, συγκεντρώνοντας γη, παραγωγή και εμπορία των αγροτικών προϊόντων, μέσα από την καταστροφή και συρρίκνωση των μικρών και μεσαίων εκμεταλλεύσεων. Τα προβλήματα θα μεγαλώσουν με τη νέα αναθεώρησή της (2021-2027) για τη μικρομεσαία αγροτιά , αφού θα περικοπούν επιπλέον οι επιδοτήσεις - ενισχύσεις. Όλα αυτά συμβάλλουν στη γρηγορότερη συγκέντρωση της παραγωγής σε λίγα χέρια επιχειρηματιών, μεγαλοαγροτών.
Είναι γεγονός ότι υπάρχουν σοβαρά προβλήματα με τη δακοκτονία, όπως και τα προηγούμενα δύο χρόνια που οδήγησαν σε μεγάλη μείωση της παραγωγής και του εισοδήματος των ελαιοπαραγωγών, με τις ευθύνες να γίνονται "μπαλάκι" μεταξύ Κεντρικού Κράτους και Περιφέρειας. Την ίδια στιγμή υπάρχει η παράλογη παρακράτηση του 2% επί του τζίρου των παραγωγών για τη δακοκτονία.
Για να λυθεί το ζήτημα με τη δακοκτονία πρέπει να εξασφαλιστεί ενιαία πανελλαδικά, ολοκληρωμένη επιστημονικά άρτια και ασφαλής εφαρμογή του προγράμματος της δακοκτονίας με ευθύνη του υπουργείου Αγροτικής Ανάπτυξης και των υπηρεσιών του. Να μην ιδιωτικοποιηθεί το πρόγραμμα της δακοκτονίας που θα έχει τραγικές επιπτώσεις στους ελαιοπαραγωγούς.
Να εξασφαλισθούν τα αναγκαία κονδύλια από τον κρατικό προϋπολογισμό για τη δακοκτονία και να καταργηθεί η εισφορά του 2% για τους μικρομεσαίους ελαιοπαραγωγούς.
Να γίνουν άμεσα προσλήψεις όλου του απαραίτητου επιστημονικού - τεχνικού προσωπικού, στις αρμόδιες υπηρεσίες με εξασφάλιση και των απαραιτήτων μέτρων προστασίας.
Ταυτόχρονα να αποζημιωθούν από τον ΕΛΓΑ στο 100% της ζημιάς από το δάκο χωρίς πρόσθετα ασφάλιστρα οι ελαιοπαραγωγοί.
Όσο αφορά τον Ανάβαλο, όταν και αν ολοκληρωθεί το έργο (το φυσικό αέριο πάντως έφτασε σε λίγους μήνες περνώντας βουνά και λαγκάδια στη Μεγαλόπολη) λίγοι θα το απολαύσουν, αφού η συνεχής αύξηση του κόστους παραγωγής, η ανηφόρα των τιμών σε αγροτικά μέσα και εφόδια, τις οποίες επιβάλλουν οι εμποροβιομήχανοι και το κράτος, διαμορφώνοντας πολύ υψηλές τιμές στο αγροτικό πετρέλαιο και στο αγροτικό ρεύμα και επιβάλλοντας πολλά «ειδικά χαράτσια» στον μικρομεσαίο αγροτοκτηνοτρόφο, τα ασφάλιστρα στον ΕΛΓΑ, ΕΝΦΙΑ σε χωράφια, αποθήκες και στάβλους, πληρωμές για το δικαίωμα άρδευσης μέσω των ΤΟΕΒ και για τους ΓΟΕΒ, η λεηλασία του ισχνού εισοδήματος των μικρομεσαίων αγροτοκτηνοτρόφων, η υψηλή φορολογία και οι πολύ μεγάλες ασφαλιστικές εισφορές στον ΕΦΚΑ, η φορολόγηση μέσω των «τεκμηρίων διαβίωσης» και όχι με το πραγματικό εισόδημα κ.α. σε συνδυασμό με τις εξευτελιστικές ή και "ανοιχτές τιμές" των προϊόντων που επιβάλλουν οι βιομήχανοι και οι μεγαλέμποροι, λόγω των "νόμων της αγοράς", "προσφοράς και ζήτησης" θα βγάλουν από την παραγωγή χιλιάδες μικρομεσαίους αγρότες το επόμενο διάστημα.
Λύση για τη μικρομεσαία αγροτιά υπάρχει. Βρίσκεται στον αγώνα ενάντια σε αυτές τις πολιτικές για την βελτίωση των όρων ζωής σήμερα και όχι στην εναλλαγή κυβερνήσεων και του δήθεν κοινοβουλευτικού ελέγχου. Ο αγώνας αυτός θα είναι και σκληρός και επίμονος. Χρειάζεται καλύτερη οργάνωση μέσα από τους Αγροτικούς Συλλόγους και δυνάμωμα της συμμαχίας με την εργατική τάξη και τους αυτοαπασχολούμενους ώστε ο αγώνας να γίνεται πιο αποτελεσματικός και να έχει προοπτική την οριστική απαλλαγή από τα δεσμά του κεφαλαίου, για την ανατροπή του σάπιου καπιταλιστικού συστήματος.
