Το φωτογραφικό έργο «Περί Κρητών, μουσικής και προσώπων», με τίτλο «Φραγκιαδάκηδες» στην ενότητα «Προσωπογραφίες», αποτελείται από 35 φωτογραφίες μεγάλης διάστασης (πρώτη ενότητα) που περιλαμβάνει σειρά από πορτραίτα του Αντώνη, του Μιχάλη και του νεότερου Στρατή Φραγκιαδάκη και θα παρουσιάζεται για πρώτη φορά στο κοινό από 16 έως 24 Νοεμβρίου 2018 στον εκθεσιακό χώρο της ΕΦΕ επί της οδού Πόντου 12 στα Ιλίσια (εγκαίνια 16 Νοεμβρίου 2018 στις 19:00).
Η φωτογραφική μελέτη των Κρητικών καλλιτεχνών διήρκησε σχεδόν ένα χρόνο και οι λήψεις πραγματοποιήθηκαν σε επιλεγμένους εξωτερικούς και εσωτερικούς χώρους της Κρήτης όπως το μοναστήρι της Αγίας Τριάδας των Τσαγκαρόλων στο ακρωτήρι Χανίων και της Μονής Αρετίου στο Μεραμπέλλο. Φωτογραφίσεις έγιναν επίσης, στο Καστέλι, στην Φουρνή στον νομό Λασιθίου και σε εξωτερικούς χώρους στα Χανιά και στο Ηράκλειο.
Φωτογραφίσεις έγιναν και εκτός Κρήτης και συγκεκριμένα στο Κόκκινο Μεσσηνίας, στην Κυλλήνη, στην Νεστάνη στην Αρκαδία, στο δάσος της Στροφυλιάς, στο Παλαμήδι στο Ναύπλιο και στη Μακεδονία από την Έδεσσα έως το όρος Φαλακρό στο Νευροκόπι.
Όσον αφορά το έργο αυτό καθ’ αυτό, περιγράφεται μέσα από την συναισθηματική προσέγγιση των καλλιτεχνών κατά την στιγμή που τραγουδούν ομαδικά ή ατομικά. Πρόκειται για προσωπογραφίες έντονα συναισθηματικές που αναδεικνύουν την σχέση τους με τη μουσική και τα λαούτα τους και περιγράφουν οπτικά τους Κρήτες σε πορτραίτα που ενώνουν τον συντοπίτη τους El Greco με το σήμερα.
Ακουμπάνε στην ελευθερία της δημιουργίας και αφήνουν να ξεχυθεί όλη η δύναμη της ψυχής τους την ώρα που η μουσική ξεπηδά από μέσα τους.
Το έργο «Φραγκιαδάκηδες» δεν είναι ένα στατικό φωτογραφικό Portfolio με λήψεις από συναυλίες και εκδηλώσεις των καλλιτεχνών αλλά είναι φωτογραφίες που «τραγουδάνε» ως λένε όσοι τις είδαν.
Πρόκειται για δυο καλλιτέχνες βαθιά ριζωμένους στη μουσική παράδοση της Κρήτης, εδώ και 45 χρόνια να ταξιδεύουν, ως λένε, από τραγούδι σε τραγούδι. Η μουσική και τα τραγούδια τους γλυκοτραγουδισμένα όπου υπάρχουν Κρητικοί και άνθρωποι που αγαπούν την παράδοση και την ποιότητα. Οι ίδιοι, άνθρωποι απλοί, καθημερινοί, όπως όλοι οι σπουδαίοι αυτού του κόσμου. Η δεξιότητα μοναδική και η έμπνευση αστέρευτη, μεταμορφώνει τον Μιχάλη σε γητευτή των χορδών και των οργάνων. Από την άλλη, η έμπνευση και η ανάγκη οδηγεί τον Αντώνη να ομολογήσει πως «η μάνα είναι που γεννά και η μοίρα που μοιράζει και το παντέρμο ριζικό την στράτα μας χαράζει». Από την «Πύλη του Ήχου» του Μιχάλη, στους «Δραβίδες» του Αντώνη, οι Φραγκιαδάκηδες με «Χαραυγή» τους «την αγάπη που δεν έχει σύνορα» και τα τόσα άλλα μουσικά αριστουργήματα της κρητικής μουσικής που απλόχερα μας χάρισαν, συνεχίζουν με το ίδιο πάθος να τραγουδούν, να γράφουν, να σπουδάζουν τη μουσική και να παντρεύουν το λαούτο με την τρομπέτα και το σαξόφωνο, τον Ψηλορείτη με τη Νέα Ορλεάνη, την Jazz με την ασκομαντούρα και το μαντολίνο και τις Ινδικές Ράγκες.
Οι Φραγκιαδάκηδες, όπως τους αποκαλούν στην Κρήτη, συνέχισαν την οικογενειακή μουσική παράδοση με πρώτο δάσκαλό τους τον αείμνηστο πατέρα τους, Ευστράτιο Φραγκιαδάκη. Στην ηλικία των 15 χρονών, στάθηκαν μουσικά δίπλα στον Σκορδαλό, στον Μουντάκη, στον Νίκο Ξυλούρη, στον Ψαραντώνη, στον Γαργανουράκη, στο Συφογιωργάκη, στον Λεωνίδα Κλάδο. Στη διαδρομή τους συνεργάστηκαν με τους Γιώργο Παπαδάκη, Γιάννη Μαρκόπουλο, Βασίλη Σκουλά, Γιώργη Καλομοίρη, Βασίλη Σταυρακάκη, Αντώνη Βαρδή, Γιάννη Χαρούλη, Μιχάλη Τζουγανάκη, Μίλτο Πασχαλίδη, Βασίλη Παπακωνσταντίνου, Αντώνη Μαρτσάκη, τους Χαΐνηδες κ.ά. Έγραψαν τραγούδια, μελοποίησαν στίχους, δικούς τους αλλά και των μεγαλύτερων μαντιναδολόγων, στιχουργών και ποιητών, συμμετείχαν σε μουσικά σχήματα, έπαιξαν στις μεγάλες μουσικές σκηνές, ταξίδεψαν σ’ όλο τον κόσμο και δεν δίστασαν να ροκάρουν με τους μεγάλους ροκάδες της ελληνικής σκηνής.
