Οι ελαιοπαραγωγοί όλης της χώρας θα υποστούν και το 2018, όπως και το 2016 δραματική μείωση του εισοδήματός τους διότι υπάρχει πολύ μεγάλη δακοπροσβολή.
Τις αιτίες μπορούμε να τις συνοψίσουμε σε δυο:
1) Στην εγκληματική αδιαφορία και ανευθυνότητα να εγκριθεί έγκαιρα το πρόγραμμα της δακοκτονίας με δεδομένο μάλιστα ότι οι κλιματολογικές συνθήκες χτυπούσαν καμπανάκι ότι η χρονιά θα είναι ευνοϊκή για δακοπροσβολή. Είναι χαρακτηριστικό ότι το πρώτο επίσημο αποτέλεσμα από τις δακοπαγίδες σε αρκετές περιοχές του νομού Μεσσηνίας δόθηκε στα τέλη Ιουλίου με αρχές Αυγούστου. Ενώ είναι γνωστό πως επιβάλλεται η εκτέλεση των εργασιών δακοκτονίας αμέσως μετά την 10η Ιουνίου εκάστου έτους, διότι η καθυστέρηση στην έναρξη των εργασιών δακοκτονίας επηρεάζει αρνητικά την αποτελεσματικότητα του προγράμματος με συνέπεια την καταστροφή του ελαιοκάρπου. Η κυβέρνηση για μια ακόμη χρονιά ενώ γνωρίζει ότι η διαδικασίες των διαγωνισμών είναι χρονοβόρες άφησε τα πράγματα στην τύχη τους με συνέπεια να υπάρξει μεγάλη καθυστέρηση στην έναρξη του προγράμματος της δακοπροστασίας.
Οι ευθύνες της είναι ακόμη πιο εγκληματικές διότι παρά τις επανειλημμένες μου παρεμβάσεις προς τον τέως Υπουργό Αγροτικής Ανάπτυξης να επικαιροποιήσει το άρθρο 44 του Ν. 4325 ΦΕΚ 47/Α/11-5-2015 ώστε να ισχύει κάθε έτος και όχι μόνο για το 2015 που ίσχυσε. Θυμίζω ότι το συγκεκριμένο άρθρο είχε αποτέλεσμα να μην υπάρξει το 2015 καθυστέρηση στην έναρξη του προγράμματος διότι τότε ως βουλευτής ζήτησα και πίεσα τον τότε αναπληρωτή Υπουργό Οικονομικών κ. Μάρδα να αποδεχθεί το εξής: «Στις περιπτώσεις κατά τις οποίες οι διαγωνισμοί για το πρόγραμμα δακοκτονίας έχουν δημοσιευτεί, αλλά δεν έχουν ολοκληρωθεί έως την 10η Ιουνίου, ημερομηνία έναρξης των εργασιών δακοκτονίας, η Οικονομική Επιτροπή της οικείας Περιφέρειας, μπορεί, για λόγους δημοσίου συμφέροντος, να αναθέτει την εκτέλεση των σχετικών υπηρεσιών στους προσωρινούς μειοδότες, έως την ολοκλήρωση των διαγωνισμών, με την υπογραφή των οικείων συμβάσεων. Οι δαπάνες για την εκτέλεση των παρεχομένων υπηρεσιών από την έναρξη των εργασιών δακοκτονίας, μέχρι τη σύναψη της οικείας σύμβασης, μπορούν να εκκαθαριστούν και να πληρωθούν νόμιμα, εφόσον ο οικείος Περιφερειάρχης α) βεβαιώνει με σχετική πράξη του την εκτέλεση της υπηρεσίας και β)το ύψος της σχετικής δαπάνης είναι σύμφωνο με τους όρους και το περιεχόμενο της οικείας σύμβασης ψεκασμών δακοκτονίας».
2) Στις μνημονιακές πολιτικές οι οποίες έχουν οδηγήσει σε μεγάλη μείωση των κονδυλίων για τη δακοπροστασία με συνέπεια: οι παγίδες να έχουν περιοριστεί στο 50% σε σχέση με το 2010, οι γεωπόνοι δακοκτονίας να έχουν μειωθεί επίσης κατά 50% και η δυνατότητα των γεωπόνων να πηγαίνουν για έλεγχο στο διάστημα των 5-6 μηνών που προσλαμβάνονται για τη δακοκτονία να έχει περιοριστεί στις 27 ημέρες.
Το ελάχιστο που οφείλει να κάνει η κυβέρνηση σήμερα είναι:
1) άμεσα να προχωρήσει σε νομοθετική ρύθμιση ώστε για όλα τα επόμενα έτη η δακοκτονία να ξεκινάει στις αρχές Ιουνίου για να μην καταστρέφονται οι ελαιοπαραγωγοί,
2) να αποζημιωθούν οι ελαιοπαραγωγοί για τη δραματική μείωση του εισοδήματος που θα υποστούν από τη δακοπροσβολή εξαιτίας της κυβερνητικής ανικανότητας, αδιαφορίας και μνημονιακής πολιτικής.
Ο Θανάσης Πετράκος είναι μέλος της Π.Γ. της ΛΑ.Ε.
και πρώην βουλευτής Μεσσηνίας
Τις αιτίες μπορούμε να τις συνοψίσουμε σε δυο:
1) Στην εγκληματική αδιαφορία και ανευθυνότητα να εγκριθεί έγκαιρα το πρόγραμμα της δακοκτονίας με δεδομένο μάλιστα ότι οι κλιματολογικές συνθήκες χτυπούσαν καμπανάκι ότι η χρονιά θα είναι ευνοϊκή για δακοπροσβολή. Είναι χαρακτηριστικό ότι το πρώτο επίσημο αποτέλεσμα από τις δακοπαγίδες σε αρκετές περιοχές του νομού Μεσσηνίας δόθηκε στα τέλη Ιουλίου με αρχές Αυγούστου. Ενώ είναι γνωστό πως επιβάλλεται η εκτέλεση των εργασιών δακοκτονίας αμέσως μετά την 10η Ιουνίου εκάστου έτους, διότι η καθυστέρηση στην έναρξη των εργασιών δακοκτονίας επηρεάζει αρνητικά την αποτελεσματικότητα του προγράμματος με συνέπεια την καταστροφή του ελαιοκάρπου. Η κυβέρνηση για μια ακόμη χρονιά ενώ γνωρίζει ότι η διαδικασίες των διαγωνισμών είναι χρονοβόρες άφησε τα πράγματα στην τύχη τους με συνέπεια να υπάρξει μεγάλη καθυστέρηση στην έναρξη του προγράμματος της δακοπροστασίας.
Οι ευθύνες της είναι ακόμη πιο εγκληματικές διότι παρά τις επανειλημμένες μου παρεμβάσεις προς τον τέως Υπουργό Αγροτικής Ανάπτυξης να επικαιροποιήσει το άρθρο 44 του Ν. 4325 ΦΕΚ 47/Α/11-5-2015 ώστε να ισχύει κάθε έτος και όχι μόνο για το 2015 που ίσχυσε. Θυμίζω ότι το συγκεκριμένο άρθρο είχε αποτέλεσμα να μην υπάρξει το 2015 καθυστέρηση στην έναρξη του προγράμματος διότι τότε ως βουλευτής ζήτησα και πίεσα τον τότε αναπληρωτή Υπουργό Οικονομικών κ. Μάρδα να αποδεχθεί το εξής: «Στις περιπτώσεις κατά τις οποίες οι διαγωνισμοί για το πρόγραμμα δακοκτονίας έχουν δημοσιευτεί, αλλά δεν έχουν ολοκληρωθεί έως την 10η Ιουνίου, ημερομηνία έναρξης των εργασιών δακοκτονίας, η Οικονομική Επιτροπή της οικείας Περιφέρειας, μπορεί, για λόγους δημοσίου συμφέροντος, να αναθέτει την εκτέλεση των σχετικών υπηρεσιών στους προσωρινούς μειοδότες, έως την ολοκλήρωση των διαγωνισμών, με την υπογραφή των οικείων συμβάσεων. Οι δαπάνες για την εκτέλεση των παρεχομένων υπηρεσιών από την έναρξη των εργασιών δακοκτονίας, μέχρι τη σύναψη της οικείας σύμβασης, μπορούν να εκκαθαριστούν και να πληρωθούν νόμιμα, εφόσον ο οικείος Περιφερειάρχης α) βεβαιώνει με σχετική πράξη του την εκτέλεση της υπηρεσίας και β)το ύψος της σχετικής δαπάνης είναι σύμφωνο με τους όρους και το περιεχόμενο της οικείας σύμβασης ψεκασμών δακοκτονίας».
2) Στις μνημονιακές πολιτικές οι οποίες έχουν οδηγήσει σε μεγάλη μείωση των κονδυλίων για τη δακοπροστασία με συνέπεια: οι παγίδες να έχουν περιοριστεί στο 50% σε σχέση με το 2010, οι γεωπόνοι δακοκτονίας να έχουν μειωθεί επίσης κατά 50% και η δυνατότητα των γεωπόνων να πηγαίνουν για έλεγχο στο διάστημα των 5-6 μηνών που προσλαμβάνονται για τη δακοκτονία να έχει περιοριστεί στις 27 ημέρες.
Το ελάχιστο που οφείλει να κάνει η κυβέρνηση σήμερα είναι:
1) άμεσα να προχωρήσει σε νομοθετική ρύθμιση ώστε για όλα τα επόμενα έτη η δακοκτονία να ξεκινάει στις αρχές Ιουνίου για να μην καταστρέφονται οι ελαιοπαραγωγοί,
2) να αποζημιωθούν οι ελαιοπαραγωγοί για τη δραματική μείωση του εισοδήματος που θα υποστούν από τη δακοπροσβολή εξαιτίας της κυβερνητικής ανικανότητας, αδιαφορίας και μνημονιακής πολιτικής.
Ο Θανάσης Πετράκος είναι μέλος της Π.Γ. της ΛΑ.Ε.
και πρώην βουλευτής Μεσσηνίας
