Του Τόλη Κοϊνη
Ο Ντελή Αχμέτ, διοικητής των Δελήδων (ελαφρό άτακτο ιππικό) στην εκστρατεία του Δράμαλη το καλοκαίρι του 1822. Όταν η στρατιά του Δράμαλη καταστράφηκε στα Δερβενάκια, τα απομεινάρια της κλείστηκαν στην Κόρινθο, περιμένοντας ενισχύσεις.
Εν τω μεταξύ οι Έλληνες πολιορκούσαν στενά την πόλη μας και οι Τούρκοι κάτοικοι πέθαιναν της πείνας (κυριολεκτικά) … έφτασαν στην χειρότερη κατάντια για άνθρωπο να τρώνε και πεθαμένους.
Τότε ανέλαβε δράση ο Ντελή Αχμέτ.
Στις 28 Νοεμβρίου οργάνωσε την τελευταία εκστρατεία από την Κορινθία για την σωτηρία του Ναυπλίου. Δεν μπόρεσε να σπάσει τον Ελληνικό κλοιό στα Κλένια και τον Άγιο Σώστη. Σκοτώθηκε όμως σε εκείνη την μάχη ο Παπά Αρσένης Κρέστας, ο αρχηγός των Κρανιδιωτών του 1821 και οι Δελήδες του Ντελή Αχμέτ έπαιζαν με το κομμένο του κεφάλι.
Μετά την πτώση του Παλαμηδιού βλέποντας το μάταιο της παραμονής του στην Κόρινθο και τα περίεργα παιχνίδια των Τούρκων της Πάτρας (Δεν τους ανεφοδίαζαν, αλλά έβαζαν Εβραίους εμπόρους να τους πουλούν τρόφιμα στην μαύρη αγορά) οργάνωσε μια πετυχημένη έξοδο προς την Βόχα και την Αιγιαλεία.
Η καριέρα του συνεχίστηκε. Έγινε Πασάς της Πάτρας όταν ο Σουλτάνος μετέθεσε τον προκάτοχό του Γιουσούφ Πασά στην Βάρνα, (όπου ηττήθηκε από τους Ρώσους και ο Σουλτάνος του πήρε το κεφάλι). Συνεργάστηκε στενά με τον Ιμπραήμ και τους Αιγύπτιους, αλλά το τέλος του ήταν άδοξο.
Οι Δελήδες του Ιμπραήμ, μετά τη Ναυμαχία του Ναυαρίνου, λιποτάκτησαν, έκαναν συμφωνία με τον Κολοκοτρώνη ( με την έγκριση του Καποδίστρια) και διέσχισαν την Πελοπόννησο για να πάνε στην Αλβανία. Έξω από την Πάτρα, ο Ντελή Αχμέτ προσπάθησε να τους μεταπείσει και αυτοί τον σκότωσαν εν ψυχρώ…
Είχε σκοπό να αντισταθεί στο φρούριο των Πατρών μέχρις εσχάτων μην αναγνωρίζοντας τις συμφωνίες των Μεγάλων Δυνάμεων. Όμως οι Μεγάλες Δυνάμεις δεν παίζουν έστειλαν τον συνταγματάρχη Σνάϊντερ (αυτόν που το 1833 σκότωσε καμιά εκατοστή Αργείτες!!!) με Γαλλικό στρατό και κατάφεραν έτσι να διώξουν τους Τούρκους από την Πάτρα.
ΥΓ στην φωτό ένας Δελής, Τούρκος ιππέας του 1821… κάπως έτσι θα ήταν και ο Ντελή Αχμέτ όταν έφτασε στο Ανάπλι το καλοκαίρι του 1822.
Εν τω μεταξύ οι Έλληνες πολιορκούσαν στενά την πόλη μας και οι Τούρκοι κάτοικοι πέθαιναν της πείνας (κυριολεκτικά) … έφτασαν στην χειρότερη κατάντια για άνθρωπο να τρώνε και πεθαμένους.
Τότε ανέλαβε δράση ο Ντελή Αχμέτ.
Μια φορά τον Σεπτέμβριο του 1822 και μια φορά τον Οκτώβριο κατάφερε να φέρει, προσποιούμενος τον Έλληνα, ένα καραβάνι από 70 μουλάρια με τρόφιμα για τους Τούρκους του Ναυπλίου. Ο Δράμαλης τον προβίβασε σε Πασά για το κατόρθωμά του (Ήταν σαν ένας στρατηγός να έδινε βαθμό στρατηγού σε έναν ταγματάρχη με τα σημερινά δεδομένα). Τέλη Οκτωβρίου του 1822 ο Δράμαλης πέθανε και αρχηγός των αποκλεισμένων Τούρκων στην Κόρινθο ανέλαβε ο άρτι προαχθείς εις Πασάν Ντελή Αχμέτ.
Στις 28 Νοεμβρίου οργάνωσε την τελευταία εκστρατεία από την Κορινθία για την σωτηρία του Ναυπλίου. Δεν μπόρεσε να σπάσει τον Ελληνικό κλοιό στα Κλένια και τον Άγιο Σώστη. Σκοτώθηκε όμως σε εκείνη την μάχη ο Παπά Αρσένης Κρέστας, ο αρχηγός των Κρανιδιωτών του 1821 και οι Δελήδες του Ντελή Αχμέτ έπαιζαν με το κομμένο του κεφάλι.
Μετά την πτώση του Παλαμηδιού βλέποντας το μάταιο της παραμονής του στην Κόρινθο και τα περίεργα παιχνίδια των Τούρκων της Πάτρας (Δεν τους ανεφοδίαζαν, αλλά έβαζαν Εβραίους εμπόρους να τους πουλούν τρόφιμα στην μαύρη αγορά) οργάνωσε μια πετυχημένη έξοδο προς την Βόχα και την Αιγιαλεία.
Η καριέρα του συνεχίστηκε. Έγινε Πασάς της Πάτρας όταν ο Σουλτάνος μετέθεσε τον προκάτοχό του Γιουσούφ Πασά στην Βάρνα, (όπου ηττήθηκε από τους Ρώσους και ο Σουλτάνος του πήρε το κεφάλι). Συνεργάστηκε στενά με τον Ιμπραήμ και τους Αιγύπτιους, αλλά το τέλος του ήταν άδοξο.
Οι Δελήδες του Ιμπραήμ, μετά τη Ναυμαχία του Ναυαρίνου, λιποτάκτησαν, έκαναν συμφωνία με τον Κολοκοτρώνη ( με την έγκριση του Καποδίστρια) και διέσχισαν την Πελοπόννησο για να πάνε στην Αλβανία. Έξω από την Πάτρα, ο Ντελή Αχμέτ προσπάθησε να τους μεταπείσει και αυτοί τον σκότωσαν εν ψυχρώ…
Είχε σκοπό να αντισταθεί στο φρούριο των Πατρών μέχρις εσχάτων μην αναγνωρίζοντας τις συμφωνίες των Μεγάλων Δυνάμεων. Όμως οι Μεγάλες Δυνάμεις δεν παίζουν έστειλαν τον συνταγματάρχη Σνάϊντερ (αυτόν που το 1833 σκότωσε καμιά εκατοστή Αργείτες!!!) με Γαλλικό στρατό και κατάφεραν έτσι να διώξουν τους Τούρκους από την Πάτρα.
ΥΓ στην φωτό ένας Δελής, Τούρκος ιππέας του 1821… κάπως έτσι θα ήταν και ο Ντελή Αχμέτ όταν έφτασε στο Ανάπλι το καλοκαίρι του 1822.
