Την εφιαλτική αυτή κατάσταση έζησαν τουλάχιστον τέσσερις ηλικιωμένοι το 2013, οι οποίοι αναγνώρισαν αργότερα τους βασανιστές τους, όταν πια είχαν πέσει στα χέρια της αστυνομίας και είχαν οδηγηθεί στη Δικαιοσύνη, η οποία εν τέλει τους καταδίκασε.
Το δευτεροβάθμιο δικαστήριο – Πενταμελές Εφετείο Ναυπλίου – επέβαλε στον κάθε ένα από τους δράστες των ληστειών 25ετη κάθειρξη για την πράξη της ληστείας «με καλυμμένα πρόσωπα, ιδιαίτερη σκληρότητα από κοινού και κατά συρροή».
Ωστόσο, οι δυο καταδικασθέντες θεωρώντας την απόφαση σε βάρος τους άδικη, αόριστη και χωρίς την αιτιολογία που απαιτεί ο νόμος προσέφυγαν στο Άρειο Πάγο, ζητώντας την αναίρεσή της.
Μάλιστα, ένας από τους καταδικασθέντες συνόδευσε την αίτησή του για αναίρεση στον Άρειο Πάγο και με χειρόγραφο κείμενο δυο σελίδων, το οποίο δεν έφερε υπογραφή του ίδιου ή του πληρεξούσιου δικηγόρου του ή έστω του διευθυντή των φυλακών στις οποίες εκτίει την ποινή του.
Η χειρόγραφη αυτή σημείωση του κρατούμενου με αποδέκτη τον Ανώτατο Δικαστήριο, έχει ως εξής:
«Αίτηση,
…Προς Άρειο Πάγο Ναυπλίου, Παρακαλώ όπως μου εγκρίνετε τον Άρειο Πάγο διότι δεν με έχουν δικάσει όπως θα έπρεπε. Οι λόγοι είναι, πρώτον είμαι αθώος, δεύτερον με έχουν δικάσει για 2 ληστείες 25 χρόνια κάθειρξη και δεν έχουν κάνει συγχώνευση και είναι μεγάλη ποινή για ληστείες. 3) τρίτον όταν με δίκασαν δεν υπήρχαν μάρτυρες κατηγορίας στο εφετείο. Εντάξει εγώ είμαι αθώος, θέλω να δείτε τα πράγματα όπως είναι. Δεν ζητάω τίποτα από το δίκιο και να λάμψει η αλήθεια. Έχω ένα παιδί 5 χρονών που δεν το έχω δει καθόλου, μου έχουν καταστρέψει την ζωή μου, εγώ ήρθα για ένα καλύτερο αύριο δουλεύοντας οικοδομή και με χρέωσαν ληστείες τις οποίες εγώ δεν τις έκανα. Θέλω την ζωή μου πίσω να λάμψει η αλήθεια και το μόνο που ζητάω είναι δικαιοσύνη».
Το Ζ΄ Ποινικό Τμήμα του Αρείου Πάγου που εξέτασε τις αιτήσεις αναιρέσεως των δυο καταδικασθέντων τις απέρριψε κρίνοντας πως η απόφαση του δευτεροβάθμιου δικαστηρίου που τους καταδίκασε έχει σαφή και εμπεριστατωμένη αιτιολογία όπως ο νόμος απαιτεί.
Ωστόσο, ιδιαίτερο ενδιαφέρον παρουσιάζει το σημείο εκείνο της απόφασης του Ανωτάτου Δικαστηρίου, όπου περιγράφεται ο τρόπος δράσης των καταδικασθέντων.
Αναφέρει το σχετικό απόσπασμα: «Στη …, στις 11-11-2013 και ώρα 04.30’ περίπου, οι κατηγορούμενοι, έχοντας αποφασίσει να εκτελέσουν, από κοινού και με άλλους, το έγκλημα της ληστείας σε βάρος της Σ. Ξ., που ζούσε στην οικία της (…) και, συγκεκριμένα, να αφαιρέσουν βίαια απ’ αυτή τα χρήματα και ό,τι άλλα πολύτιμα πράγματα θα εύρισκαν στο σπίτι της, προκειμένου να τα ιδιοποιηθούν, έχοντας καλυμμένα τα πρόσωπά τους, πλην του πρώτου, εισήλθαν στην οικία της ανωτέρω και, με σκοπό να κάμψουν οποιαδήποτε αντίστασή της στην υλοποίηση του παραπάνω εγκληματικού τους σκοπού, την ακινητοποίησαν βίαια στο κρεβάτι της με τα χέρια τους, χάρις στην αριθμητική τους υπεροχή και στις υπέρτερες σωματικές τους δυνάμεις (…).
Ωστόσο, οι δυο καταδικασθέντες θεωρώντας την απόφαση σε βάρος τους άδικη, αόριστη και χωρίς την αιτιολογία που απαιτεί ο νόμος προσέφυγαν στο Άρειο Πάγο, ζητώντας την αναίρεσή της.
Μάλιστα, ένας από τους καταδικασθέντες συνόδευσε την αίτησή του για αναίρεση στον Άρειο Πάγο και με χειρόγραφο κείμενο δυο σελίδων, το οποίο δεν έφερε υπογραφή του ίδιου ή του πληρεξούσιου δικηγόρου του ή έστω του διευθυντή των φυλακών στις οποίες εκτίει την ποινή του.
Η χειρόγραφη αυτή σημείωση του κρατούμενου με αποδέκτη τον Ανώτατο Δικαστήριο, έχει ως εξής:
«Αίτηση,
…Προς Άρειο Πάγο Ναυπλίου, Παρακαλώ όπως μου εγκρίνετε τον Άρειο Πάγο διότι δεν με έχουν δικάσει όπως θα έπρεπε. Οι λόγοι είναι, πρώτον είμαι αθώος, δεύτερον με έχουν δικάσει για 2 ληστείες 25 χρόνια κάθειρξη και δεν έχουν κάνει συγχώνευση και είναι μεγάλη ποινή για ληστείες. 3) τρίτον όταν με δίκασαν δεν υπήρχαν μάρτυρες κατηγορίας στο εφετείο. Εντάξει εγώ είμαι αθώος, θέλω να δείτε τα πράγματα όπως είναι. Δεν ζητάω τίποτα από το δίκιο και να λάμψει η αλήθεια. Έχω ένα παιδί 5 χρονών που δεν το έχω δει καθόλου, μου έχουν καταστρέψει την ζωή μου, εγώ ήρθα για ένα καλύτερο αύριο δουλεύοντας οικοδομή και με χρέωσαν ληστείες τις οποίες εγώ δεν τις έκανα. Θέλω την ζωή μου πίσω να λάμψει η αλήθεια και το μόνο που ζητάω είναι δικαιοσύνη».
Το Ζ΄ Ποινικό Τμήμα του Αρείου Πάγου που εξέτασε τις αιτήσεις αναιρέσεως των δυο καταδικασθέντων τις απέρριψε κρίνοντας πως η απόφαση του δευτεροβάθμιου δικαστηρίου που τους καταδίκασε έχει σαφή και εμπεριστατωμένη αιτιολογία όπως ο νόμος απαιτεί.
Ωστόσο, ιδιαίτερο ενδιαφέρον παρουσιάζει το σημείο εκείνο της απόφασης του Ανωτάτου Δικαστηρίου, όπου περιγράφεται ο τρόπος δράσης των καταδικασθέντων.
Αναφέρει το σχετικό απόσπασμα: «Στη …, στις 11-11-2013 και ώρα 04.30’ περίπου, οι κατηγορούμενοι, έχοντας αποφασίσει να εκτελέσουν, από κοινού και με άλλους, το έγκλημα της ληστείας σε βάρος της Σ. Ξ., που ζούσε στην οικία της (…) και, συγκεκριμένα, να αφαιρέσουν βίαια απ’ αυτή τα χρήματα και ό,τι άλλα πολύτιμα πράγματα θα εύρισκαν στο σπίτι της, προκειμένου να τα ιδιοποιηθούν, έχοντας καλυμμένα τα πρόσωπά τους, πλην του πρώτου, εισήλθαν στην οικία της ανωτέρω και, με σκοπό να κάμψουν οποιαδήποτε αντίστασή της στην υλοποίηση του παραπάνω εγκληματικού τους σκοπού, την ακινητοποίησαν βίαια στο κρεβάτι της με τα χέρια τους, χάρις στην αριθμητική τους υπεροχή και στις υπέρτερες σωματικές τους δυνάμεις (…).
Έτσι, αφού κάμφθηκε οποιαδήποτε δυνατότητα αντίστασης της παθούσας, οι κατηγορούμενοι αφήρεσαν από την κατοχή της χρυσά σκουλαρίκια, χρυσή βέρα, ένα ρολόι και άλλα προσωπικά κινητά πράγματά της, που βρήκαν εντός της οικίας της και τα οποία, όπως και η αξία τους, δεν προσδιορίστηκαν και, εν συνεχεία, τράπηκαν σε φυγή (…). Οι κατηγορούμενοι τέλεσαν την παραπάνω πράξη με ιδιαίτερη σκληρότητα, ενόψει των ανωτέρω πράξεων σωματικής βίας κατά της παθούσης, του ότι αυτή, λόγω της προχωρημένης ηλικίας της, αδυνατούσε να αντιδράσει, ενώ, παράλληλα, κατατρομοκρατήθηκε από την απρόσμενη μεταμεσονύκτια βίαιη είσοδο τους στην οικία της, την όλη στάση τους και τη συμπεριφορά τους απέναντι της, όπως και εξαιτίας της αριθμητικής τους υπεροχής και των υπέρτερων σωματικών τους δυνάμεων».
