Αποσπάσματα από διάλεξη του DR Παν. Γκανά Συντ. Δντή Χ/Κ Ναυπλίου
Χειρουργική και Αναισθησιολογία σύμφωνα με τον ΠΟΥ θεωρούνται κεφαλαιώδους σημασίας ειδικότητες και ουσιαστικά εργαλεία υγείας, ευημερίας και ανάπτυξης για τις κοινωνίες.
Χειρουργική και Αναισθησιολογία σύμφωνα με τον ΠΟΥ θεωρούνται κεφαλαιώδους σημασίας ειδικότητες και ουσιαστικά εργαλεία υγείας, ευημερίας και ανάπτυξης για τις κοινωνίες.
Οι ειδικότητες αυτές συμβάλλουν σημαντικά στην οικονομική ανάπτυξη των κοινωνιών(διασωστικές για τη ζωή των πολιτών επεμβάσεις ,επιστροφή ενεργού πληθυσμού στην παραγωγή μετά από νοσήματα, αποφυγή αναπηριών και μαζί με την μαιευτική(συμβολή στην ελάττωση της βρεφικής θνησιμότητας} είναι οι ειδικότητες εκείνες που θα πρέπει πάνω τους κατά προτεραιότητα να επενδύσουν οι κοινωνίες με σκοπό την οικονομική ανάπτυξη και την ευημερία των πολιτών.
Το 2002 ο ΠΟΥ εξέδωσε το ψήφισμα WHA 5518 με οδηγίες στα κράτη μέλη για σαφή προσανατολισμό των συστημάτων υγείας σε ασφαλή χειρουργική και εξασφάλιση έγκαιρης προσβασιμότητας των πολιτών σε βασικές χειρουργικές υπηρεσίες. Στο ίδιο πνεύμα το 2007 ανακοινώθηκαν πιλοτικά προγράμματα άσκησης ασφαλούς χειρουργικής τόσο στο Δυτικό κόσμο όσο και στις αναπτυσσόμενες χώρες. Ομάδες ειδικών επιστημόνων προέβλεψαν αυξημένη ζήτηση χειρουργικών και αναισθησιολογικών υπηρεσιών τα επόμενα χρόνια, με βάση ότι θεωρείται βέβαιη η αύξηση των περιστατικών που εμπλέκονται αυτές οι ειδικότητες, όπως ο καρκίνος, τα τροχαία, τα καρδιαγγειακά και μεταβολικά νοσήματα. Η ομάδα αυτή των ειδικών επιστημόνων το 2014, θέσπισε για μεν τις χώρες του Δυτικού κόσμου την χειρουργική λίστα ασφάλειας, για δε τις χώρες μέσου και χαμηλού εισοδήματος έκανε τις παρακάτω θλιβερές διαπιστώσεις:
-5,5 δισεκατομύρια πολίτες στο κόσμο στερούνται πρόσβαση σε ασφαλείς και βασικές χειρουργικές υπηρεσίες.
-Από τις 313 εκατομύρια εγχειρήσεις που πραγματοποιούνται κάθε χρόνο στο κόσμο, μόνο το 6% γίνεται στις φτωχές χώρες. Αυτό σημαίνει ότι οι πολίτες σε αυτές τις χώρες παθαίνουν από κοινά θεραπεύσιμα χειρουργικά νοσήματα.
-33 εκατομύρια πολίτες χρόνο σε καταστροφική οικονομική δαπάνη αναζητώντας χειρουργικές υπηρεσίες. Οι δαπάνες αυτές βαραίνουν τα φτωχότερα οικονομικά στρώματα.
Απαιτείται να συνεργαστούν οι χώρες μέλη του ΠΟΥ στη χάραξη ενός στρατηγικού πλάνου για αύξηση των επιστημόνων(χειρουργών και αναισθησιολόγων), δικαιότερη κατανομή και επένδυση από τις κυβερνήσεις σε πόρους, υποδομές και εκπαίδευση, ιδιαίτερα σε χώρες που αντιμετωπίζουν οικονομικά προβλήματα προκειμένου να ορθοποδήσουν οικονομικά και να αναπτυχθούν.
Π Γκανάς
Το 2002 ο ΠΟΥ εξέδωσε το ψήφισμα WHA 5518 με οδηγίες στα κράτη μέλη για σαφή προσανατολισμό των συστημάτων υγείας σε ασφαλή χειρουργική και εξασφάλιση έγκαιρης προσβασιμότητας των πολιτών σε βασικές χειρουργικές υπηρεσίες. Στο ίδιο πνεύμα το 2007 ανακοινώθηκαν πιλοτικά προγράμματα άσκησης ασφαλούς χειρουργικής τόσο στο Δυτικό κόσμο όσο και στις αναπτυσσόμενες χώρες. Ομάδες ειδικών επιστημόνων προέβλεψαν αυξημένη ζήτηση χειρουργικών και αναισθησιολογικών υπηρεσιών τα επόμενα χρόνια, με βάση ότι θεωρείται βέβαιη η αύξηση των περιστατικών που εμπλέκονται αυτές οι ειδικότητες, όπως ο καρκίνος, τα τροχαία, τα καρδιαγγειακά και μεταβολικά νοσήματα. Η ομάδα αυτή των ειδικών επιστημόνων το 2014, θέσπισε για μεν τις χώρες του Δυτικού κόσμου την χειρουργική λίστα ασφάλειας, για δε τις χώρες μέσου και χαμηλού εισοδήματος έκανε τις παρακάτω θλιβερές διαπιστώσεις:
-5,5 δισεκατομύρια πολίτες στο κόσμο στερούνται πρόσβαση σε ασφαλείς και βασικές χειρουργικές υπηρεσίες.
-Από τις 313 εκατομύρια εγχειρήσεις που πραγματοποιούνται κάθε χρόνο στο κόσμο, μόνο το 6% γίνεται στις φτωχές χώρες. Αυτό σημαίνει ότι οι πολίτες σε αυτές τις χώρες παθαίνουν από κοινά θεραπεύσιμα χειρουργικά νοσήματα.
-33 εκατομύρια πολίτες χρόνο σε καταστροφική οικονομική δαπάνη αναζητώντας χειρουργικές υπηρεσίες. Οι δαπάνες αυτές βαραίνουν τα φτωχότερα οικονομικά στρώματα.
Απαιτείται να συνεργαστούν οι χώρες μέλη του ΠΟΥ στη χάραξη ενός στρατηγικού πλάνου για αύξηση των επιστημόνων(χειρουργών και αναισθησιολόγων), δικαιότερη κατανομή και επένδυση από τις κυβερνήσεις σε πόρους, υποδομές και εκπαίδευση, ιδιαίτερα σε χώρες που αντιμετωπίζουν οικονομικά προβλήματα προκειμένου να ορθοποδήσουν οικονομικά και να αναπτυχθούν.
Π Γκανάς
