Στον αρχιμουσικό μας είχαν χορηγηθεί τα περισσότερα μεγάλα διεθνή βραβεία σύνθεσης και στην Ευρώπη και στην Αμερική. Είχε διευθύνει πολλές γνωστές Ευρωπαϊκές ορχήστρες, αλλά το όνομα του θα μείνει πάντα συνδεδεμένο με το μουσικό φεστιβάλ του Τάνγλκγουντ στο Λένοξ της Μασσαχουσέττης, όπου διετέλεσε καλλιτεχνικός υποδιευθυντής για πάνω από δέκα χρόνια. Η μουσική του παίζεται στους περισσότερους σταθμούς κλασσικής μουσικής ανά τον κόσμο, συχνά, και παραμένει περισσότερο αναγνωρίσιμη εκτός Ελλάδος σε σχέση με εντός, παρά του ότι έχει ένα καθαρά Ελληνικό στίγμα.
Στην αρχή της καριέρας του, ο Θεόδωρος Αντωνίου συνεργάστηκε με τον ‘Ααρον Κόπελαντ, και υπήρξε μαθητής του Λέοναρντ Μπέρνσταην, δηλαδή δύο κορυφαίους συνθέτες του 20ου αιώνα. Η μουσική του μαέστρου μας είναι τελείως πρωτότυπη, συνδυάζει στοιχεία ατοναλισμού και φολκορισμού και είναι ιδιαίτερα αναγνωρίσιμη και σαν τεχνοτροπία, αλλά και από δεκάδες κινηματογραφικές ταινίες και θεατρικά έργα.
Ο αρχιμουσικός ήταν ένας σεμνός και καταδεκτικός δημιουργός που ενεθάρρυνε με πηγαίο ενθουσιασμό νέους μουσικούς και συνθέτες σοβαρής μουσικής. Δεκάδες στην Ελλάδα του οφείλουν τις καριέρες τους. Ποτέ δεν μιλούσε για τον εαυτό του και δεν εκθείαζε την μουσική του, αλλά πάντα αναφερόταν με θαυμασμό στις επιτυχίες των μαθητών του και των δασκάλων του, ένας εκ των οποίων ήταν ο Μάνος Χατζιδάκις. Δεν αναζήτησε ποτέ την προβολή που τόσο του άρμοζε και έφυγε από την ζωή όσο μαζεμένα και περήφανα όσο είχε ζήσει. Μακάρι το ελληνικό ραδιόφωνο να αναγνωρίσει κάποτε τον μεγάλο Έλληνα συνθέτη και να κάνει πιο γνωστή την μουσική του, που δείχνει που μπορεί να φτάσει η Ελλάδα της εξωστρέφειας και όχι του ανατολίτικου μιμητισμού.
Καλό κατευόδιο μεγάλε και σεμνέ Έλληνα και συνάδελφε, σε ευχαριστούμε για τις χαρές που μας έδωσες με την μουσική σου, την ζεστασιά που μας γέμιζες με το χαμόγελο σου, και το παράδειγμα που μας έδωσες με την ζωή και το έργο σου.
Κώστας Συνολάκης
Ακαδημαϊκός
Στην αρχή της καριέρας του, ο Θεόδωρος Αντωνίου συνεργάστηκε με τον ‘Ααρον Κόπελαντ, και υπήρξε μαθητής του Λέοναρντ Μπέρνσταην, δηλαδή δύο κορυφαίους συνθέτες του 20ου αιώνα. Η μουσική του μαέστρου μας είναι τελείως πρωτότυπη, συνδυάζει στοιχεία ατοναλισμού και φολκορισμού και είναι ιδιαίτερα αναγνωρίσιμη και σαν τεχνοτροπία, αλλά και από δεκάδες κινηματογραφικές ταινίες και θεατρικά έργα.
Ο αρχιμουσικός ήταν ένας σεμνός και καταδεκτικός δημιουργός που ενεθάρρυνε με πηγαίο ενθουσιασμό νέους μουσικούς και συνθέτες σοβαρής μουσικής. Δεκάδες στην Ελλάδα του οφείλουν τις καριέρες τους. Ποτέ δεν μιλούσε για τον εαυτό του και δεν εκθείαζε την μουσική του, αλλά πάντα αναφερόταν με θαυμασμό στις επιτυχίες των μαθητών του και των δασκάλων του, ένας εκ των οποίων ήταν ο Μάνος Χατζιδάκις. Δεν αναζήτησε ποτέ την προβολή που τόσο του άρμοζε και έφυγε από την ζωή όσο μαζεμένα και περήφανα όσο είχε ζήσει. Μακάρι το ελληνικό ραδιόφωνο να αναγνωρίσει κάποτε τον μεγάλο Έλληνα συνθέτη και να κάνει πιο γνωστή την μουσική του, που δείχνει που μπορεί να φτάσει η Ελλάδα της εξωστρέφειας και όχι του ανατολίτικου μιμητισμού.
Καλό κατευόδιο μεγάλε και σεμνέ Έλληνα και συνάδελφε, σε ευχαριστούμε για τις χαρές που μας έδωσες με την μουσική σου, την ζεστασιά που μας γέμιζες με το χαμόγελο σου, και το παράδειγμα που μας έδωσες με την ζωή και το έργο σου.
Κώστας Συνολάκης
Ακαδημαϊκός
