Ο Βουλευτής Αργολίδας της Νέας Δημοκρατίας κ. Γιάννης Ανδριανός συμμετείχε στις εργασίες του συνεδρίου «Αργολίδα: Σχεδιάζοντας το Μέλλον – Αναπτυξιακές προοπτικές, δημιουργία νέου επιχειρηματικού οικοσυστήματος με συνέργειες και κοινωνικές συναινέσεις» που διοργάνωσε η Οικονομική και Κοινωνική Επιτροπή και το Εργατοϋπαλληλικό Κέντρο Αργολίδας.
Ο κ. Ανδριανός στην ομιλία του υπογράμμισε μεταξύ άλλων τα εξής:
«Θα ξεκινήσω την τοποθέτησή μου από ένα γενικό σχόλιο: Πιστεύω πως όσοι συμμετέχουμε σήμερα σ’ αυτή την ημερίδα θα συμφωνήσουμε ως προς τα επιμέρους σημεία, τις προϋποθέσεις για την ανάπτυξη στην Αργολίδα καθώς και ως προς την ανάγκη για ευρύτερες και βαθύτερες συνέργειες.
Το ότι πρέπει να στηριχθούν αποφασιστικά οι παραγωγοί του πρωτογενούς τομέα που δίνουν στη μεγάλη τους πλειονότητα καθημερινή μάχη επιβίωσης, το να ενθαρρυνθεί η τυποποίηση και η μεταποίηση, το να γίνει πιο εύκολη η ζωή ιδίως των μικρομεσαίων επιχειρήσεων που σήμερα αναγκάζονται να σηκώνουν αβάσταχτα βάρη, το να προχωρήσουν τα έργα υποδομών που θα φέρουν και μεγαλύτερη τουριστική κίνηση στον τόπο μας, το να ενισχυθεί η επαγγελματική εκπαίδευση και κατάρτιση σε σύνδεση με τις ανάγκες και τις προοπτικές της τοπικής μας οικονομίας, το να υπογραμμιστεί ακόμη πιο εμφατικά η ιδιαίτερη ταυτότητα της Αργολίδας που περιλαμβάνει ταυτόχρονα τις φυσικές ομορφιές του τόπου μας, τα ποιοτικά μας προϊόντα, αλλά και τον ανεκτίμητο πλούτο της ιστορίας και του πολιτισμού, είναι πιστεύω κοινός τόπος όλων μας, ανεξάρτητα από ιδεολογική αφετηρία και κομματική ταυτότητα.
Εκεί που κυρίως διαφωνούμε, και σε κάποια κομβικά σημεία διαφωνούμε έντονα, είναι στο επίπεδο της εθνικής οικονομικής και αναπτυξιακής πολιτικής.
Κι αυτή η διαφορά είναι σημαντική. Γιατί τα αποτελέσματα σ’ αυτό το πεδίο, καθορίζουν σε μεγάλο βαθμό και το τι μπορούμε να κάνουμε και στο τοπικό επίπεδο.
Η πολιτική για παράδειγμα των υπερπλεονασμάτων, της υπερφορολόγησης και της αδιαφορίας για την πραγματική οικονομία υπονομεύει κάθε παραγωγική προσπάθεια με ασήκωτα βάρη και καθηλώνει την ανάπτυξη, που είναι βασικό εργαλείο καταπολέμησης της ανεργίας .
Εμείς, στη Νέα Δημοκρατία πιστεύουμε ότι προϋπόθεση για κάθε αισιόδοξη σκέψη για το μέλλον είναι η ουσιαστική ενθάρρυνση της δημιουργίας πολλών νέων θέσεων εργασίας μέσα από ιδιωτικές επενδύσεις, η μείωση της φορολογίας και των εισφορών και ο παράλληλος εξορθολογισμός της λειτουργίας του κράτους που σήμερα από αρωγός είναι δυνάστης για πολίτες και επιχειρήσεις, και βεβαίως η αποτελεσματική στήριξη των νέων ανθρώπων και των λιγότερο προνομιούχων, εκείνων που ένιωσαν βαρύτερες τις συνέπειες της κρίσης.
Αυτοί είναι οι άξονες της προγραμματικής πρότασης της Νέας Δημοκρατίας, όπως τους έχει αναπτύξει ο Κυριάκος Μητσοτάκης. Είναι άξονες που κινούνται σε εντελώς αντίθετη κατεύθυνση από την πολιτική που εφαρμόζει σήμερα η Κυβέρνηση.
Αν δεν τα κάνουμε όλα αυτά, τότε τα χρήσιμα συμπεράσματα που βγαίνουν από πρωτοβουλίες όπως αυτή είναι καταδικασμένα να μείνουν δυστυχώς αναξιοποίητα.
Και βλέπουμε δυστυχώς στην Αργολίδα, σε μεγάλο βαθμό εξαιτίας της πολιτικής που εφαρμόζει η κυβέρνηση σε εθνικό επίπεδο, πολλά από τα αναγκαία αναπτυξιακά έργα για τον τόπο μας να παραμένουν ουσιαστικά καθηλωμένα.
Το σημαντικότερο από αυτά τα έργα είναι βεβαίως ο Ανάβαλος. Είναι αδικαιολόγητες οι καθυστερήσεις που σημειώνονται τα τελευταία τρία χρόνια στην υλοποίηση των έργων επέκτασης τόσο προς Κουτσοπόδι, Μυκήνες, Μοναστηράκι και Φίχτια, όσο και προς Ερμιονίδα, ένα έργο που ήταν έτοιμο προς δημοπράτηση από το τέλος του 2014 και ενταγμένο στο «Αλέξανδρος Μπαλτατζής», άρα ώριμο αφού έχει παραληφθεί η σχετική οριστική μελέτη.
Όπως επίσης, μόνο ως άδικη μπορεί να ερμηνευτεί η εξαίρεση σχεδόν ολόκληρης της Αργολίδας από τον νέο χάρτη μειονεκτικών περιοχών και τις εξισωτικές αποζημιώσεις, εξέλιξη που συνεπάγεται έντονο πλήγμα έναντι των αγροκτηνοτρόφων, οι οποίοι ήδη βλέπουν τις τιμές για τα προϊόντα τους σε πολύ χαμηλά επίπεδα εξαιτίας των ελληνοποιήσεων. Είναι χαρακτηριστικό ότι ενώ η ζήτηση για τυρί φέτα αυξάνεται, η ζήτηση και η τιμή παραγωγού για το γάλα μειώνεται.
Ομοίως πολύ δύσκολη είναι βεβαίως και η κατάσταση για τους καλλιεργητές. Οι ζημιές φέτος στις ελιές από τον δάκο, αλλά και στα μανταρίνια ήταν εξαιρετικά εκτεταμένες, με σοβαρές επιπτώσεις τόσο στην ποσότητα όσο και στην ποιότητα της παραγωγής. Κάθε χρονιά πλέον οι παραγωγοί βλέπουν σοβαρές ζημιές εξαιτίας της κλιματικής αλλαγής. Οι ζημιές όμως αυτές – από τον δάκο στην ελιά, από την υδαρή κηλίδα στα μανταρίνια – δεν καλύπτονται σήμερα από τον σχετικό κατάλογο του ΕΛΓΑ, ο οποίος συντάχθηκε στην δεκαετία του 1980 υπό τελείως διαφορετικές κλιματικές και καλλιεργητικές συνθήκες. Πρέπει συνεπώς να αναθεωρηθεί ο κανονισμός.
Όπως επίσης, αναπτυξιακή προϋπόθεση είναι η δραστική μείωση της φορολογίας στα αγροτικά εισοδήματα και τα αγροτικά εφόδια, καθώς και η κατάργηση του παράλογου φόρου στο κρασί. Ακούμε εδώ και τρία χρόνια δημοσίως ότι θα έπρεπε να καταργηθεί και ελπίζω αυτό να γίνει σύντομα πράξη αφού στον προϋπολογισμό του 2019 δεν υπάρχει σχετική εγγραφή, αλλά η ζημιά σε αυτό το εθνικό προϊόν έγινε.
Αναγκαία είναι επίσης η στήριξη των ενώσεων και των ομάδων παραγωγών μέσα από την αναθεώρηση του υφιστάμενου συνεταιριστικού νόμου που αποτελεί μνημείο κρατισμού.
Οφείλουμε παράλληλα να αξιοποιήσουμε αποτελεσματικά κάθε διαθέσιμο εργαλείο για την χρηματοδότηση του πρωτογενή τομέα όπως τα μέτρα του Προγράμματος Αγροτικής Ανάπτυξης2014 – 2020, αλλά και την διευκόλυνση της πρόσβασης των παραγωγών στα απαιτούμενα κεφάλαια.
Στόχος πρέπει να είναι να μεταβούμε από το σημερινό µοντέλο, στο μοντέλο της αγροτικής επιχείρησης, με εξωστρεφή προσανατολισμό και χαρακτήρα, μέσα από την αξιοποίηση κάθε συγκριτικού πλεονεκτήματος.
Κι εδώ στην Αργολίδα, κινήσεις προς αυτή την κατεύθυνση περιλαμβάνουν για παράδειγμα την ένταξη του πορτοκαλιού της Αργολίδας στον κατάλογο των προϊόντων προστατευόμενης προέλευσης της Ευρωπαϊκής Ένωσης, την ενίσχυση της μελισσοκομίας, ενός προϊόντος με μεγάλες δυνατότητες για τον τόπο μας, την ουσιαστική στήριξη της κτηνοτροφίας ώστε να παράγει ποιοτικά προϊόντα και όχι αποκλεισμό της από την εξισωτική, την στήριξη της ελαιοπαραγωγής και όχι ολιγωρίες όπως φέτος που έπληξαν τόσο την ποσότητα, όσο και την ποιότητα, και βεβαίως την προώθηση συνεργειών, όπως την ενθάρρυνση της προτίμησης ντόπιων προϊόντων από τους επαγγελματίες του τουρισμού και της εστίασης.
Αυτό που βλέπουμε πάντως στην Αργολίδα, και πρέπει οπωσδήποτε να αλλάξει, είναι τη μία επιχείρηση να κλείνει μετά την άλλη. Τελευταίο τέτοιο παράδειγμα το συσκευαστήριο Φραγκίστα που σταμάτησε τη λειτουργία του με χρέη σε πάνω από 700 παραγωγούς, αφήνοντας παράλληλα πολλούς συμπατριώτες μας άνεργους. Είναι λοιπόν αναγκαίο όχι μόνο να αναστραφεί αυτό το κλίμα, αλλά και να δοθούν τα κατάλληλα κίνητρα για την ενίσχυση της ιδιωτικής πρωτοβουλίας.
Σημαντικές είναι επίσης οι παρεμβάσεις που πρέπει να γίνουν στον τομέα των υποδομών, των οδικών και λοιπών συνδέσεων της Αργολίδας που θα ενισχύσουν τόσο τη μεταφορά των προϊόντων μας, όσο και την τουριστική κίνηση.
Αναφέρω χαρακτηριστικά το οδικό τμήμα Δερβενάκια-Εκκλησιαστικά, της πύλης εισόδου στην Αργολίδα από τους μεγάλους οδικούς άξονες της Πελοποννήσου, ενός έργου απολύτως αναγκαίου, δεδομένου και του ότι η Αργολίδα με την τουριστική επισκεψιμότητα και εξαγωγική δραστηριότητα αγροτικών προϊόντων, είναι η μόνη περιφερειακή ενότητα της Πελοποννήσου που δεν κατασκευάστηκε νέα σύνδεση με τον οδικό άξονα Κορίνθου-Τριπόλεως-Καλαμάτας. Παρά τις σχετικές διαβεβαιώσεις των αρμοδίων, καμία πρόοδος δεν έχει σημειωθεί στην πορεία του έργου παρά τις επανειλημμένες πιέσεις που ασκούμε κοινοβουλευτικά.
Αναφέρω ακόμη τα αναγκαία έργα στον ΝΑ άξονα Πελοποννήσου, στο οδικό τμήμα Ισθμού – Επιδαύρου που φτάνει μέχρι και την Ερμιονίδα όπου η επικινδυνότητα είναι πολύ μεγάλη με τις κατολισθήσεις να αποτελούν συχνό φαινόμενο και την κακή κατάσταση του οδοστρώματος, καθώς και το έργο στο τμήμα Αγία Ελεούσα-Αρκαδικό της νέας Εθνικής Οδού Ναυπλίου – Λυγουριού και την επέκταση μέχρι και την Ερμιονίδα.
Σε ό,τι αφορά τις θαλάσσιες υποδομές, υπογραμμίζω την τεράστια σημασία που έχει η ολοκλήρωση των έργων στο λιμάνι του Ναυπλίου, αλλά και η κατασκευή της μαρίνας με ΣΔΙΤ που δεν έχει ακόμη δημοπρατηθεί, αλλά και τα επιμέρους έργα που θα ενισχύσουν την τουριστική κίνηση. Αναφέρω ακόμη την αξιοποίηση των λιμανιών Της Νέας Επιδαύρου, της Αρχαίας Επιδαύρου και της Ερμιόνης, με τη λύση των προβλημάτων της χερσαίας ζώνης, και το καταφύγιο σκαφών στο Πορτοχέλι το οποίο προχωρά ο Δήμος Ερμιονίδας, καθώς και την οριοθέτηση και λειτουργία υδατοδρομίων, που είναι ένα ακόμη αναπτυξιακό εργαλείο.
Ακόμη, αναφέρω το αεροδρόμιο της Τρίπολης το οποίο μπορεί να είναι χρήσιμο και για την τουριστική ώθηση αλλά και για κάργκο μεταφορές προϊόντων. Και αυτό μπορούσε να υλοποιηθεί σε συνεργασία με τον ιδιωτικό τομέα.
Όλα αυτά τα έργα υποδομών είναι σαφές πως θα έχουν θετική επίδραση στην τουριστική κίνηση στην Αργολίδα.
Ταυτόχρονα όμως θα πρέπει, στο κεντρικό πολιτικό επίπεδο, να δημιουργηθούν φορολογικά κίνητρα, στην αντίθετη κατεύθυνση από τα τέλη διανυκτέρευσης στα ξενοδοχεία και τουριστικά καταλύματα που επέβαλε η σημερινή κυβέρνηση, και βεβαίως να μειωθεί ο ΦΠΑ στην εστίαση.
Εμείς αποδείξαμε ότι αυτό είναι εφικτό, η σημερινή κυβέρνηση όμως φαίνεται πως δεν αντιλαμβάνεται τη μεγάλη ώθηση που θα δώσει αυτή η κίνηση όχι μόνο στις τοπικές οικονομίες, αλλά και στην εθνική οικονομία συνολικά.
Προϋπόθεση είναι βεβαίως ακόμη η οριστική ρύθμιση του ζητήματος της χωροθέτησης ώστε ο κάθε επενδυτής να γνωρίζει πού μπορεί να κάνει τι – κι αυτό αφορά όχι μόνο τον τουρισμό, αλλά συνολικά τις παραγωγικές επενδύσεις.
Και σαφώς, όταν μιλάμε για την Αργολίδα, θα πρέπει να δούμε τον καλύτερο τρόπο να αξιοποιήσουμε τις μεγάλες δυνατότητες που έχει ο τόπος μας για συνεδριακό τουρισμό (για παράδειγμα για ιατρικά συνέδρια στο Ασκληπιείο), για θρησκευτικό τουρισμό, καταδυτικό, κλπ καθώς και για τουρισμό που συνδέεται με τη βαριά πολιτιστική κληρονομιά της αργολικής γης.
Στο πλαίσιο αυτό πρέπει να ολοκληρωθούν τα έργα προστασίας και ανάδειξης των μνημείων. Αναφέρω εδώ χαρακτηριστικά το έργο εκσυγχρονισμού του Αρχαιολογικού Μουσείου του Άργους και επανέκθεσης των συλλογών του βάσει των ήδη εγκεκριμένων μελετών, συνολικού προϋπολογισμού 4.050.000 ευρώ, που είχε ενταχθεί στο ΕΣΠΑ με φορέα υλοποίησης το Υπουργείο Πολιτισμού και Αθλητισμού. Ένα έργο το οποίο καθυστερεί, με τις αρχαιότητες να βρίσκονται στη μουσειακή αποθήκη που δημιουργήσαμε μέχρι να υλοποιηθεί το έργο.
Αναφέρομαι επίσης στην ανάγκη γρήγορης ολοκλήρωσης των έργων στο Μπούρτζι, προκειμένου να αξιοποιηθούν πλήρως οι δυνατότητες που παρέχει το μνημείο αυτό, αλλά και στην ανάγκη διάσωσης μνημείων όπως το κτίριο Βίγγα στην πλατεία Συντάγματος στο Ναύπλιο, τα μεσαιωνικά κάστρα και οι βυζαντινές εκκλησίες που είχαμε εντάξει στο ΠΔΕ και δεν υλοποιούνται.
Και βεβαίως, ύψιστης προτεραιότητας πρέπει να είναι ο στόχος της αξιοποίησης του Ξενία στο Ναύπλιο, μιας σημαντικής τουριστικής υποδομής που δυστυχώς εδώ και χρόνια δεν αξιοποιείται.
Βεβαίως, όλα αυτά προϋποθέτουν τη λύση του μεγάλου προβλήματος της διαχείρισης των απορριμμάτων, το οποίο παραμένει επί χρόνια ουσιαστικά άλυτο, επιβαρύνοντας το περιβάλλον και υπονομεύοντας πολλές από τις προοπτικές ανάπτυξης της Αργολίδας.
Επισημαίνω επίσης την ανάγκη της αξιοποίησης του ενεργειακού δυναμικού γιατί αυτή τη στιγμή η ενέργεια είναι ακριβή και μη ανταγωνιστική για τα νοικοκυριά και τις επιχειρήσεις. Από την στιγμή που ο κεντρικός αγωγός περνάει ακριβώς από δίπλα, πρέπει να δούμε τη δυνατότητα χρήσης φυσικού αερίου και για οικιακή χρήση, αλλά και σε παραγωγικές μονάδες, που θα τις βοηθήσει ως φθηνότερη μορφή ενέργειας και φιλική στο περιβάλλον. Όπως επίσης πρέπει να εξετάσουμε την αξιοποίηση των φωτοβολταϊκών για τη μείωση του κόστους ενέργειας στην άρδευση στα αντλιοστάσια. Αυτό μπορεί να γίνει και στην βασική εγκατάσταση του Αναβάλου και στα διάφορα τμήματα του έργου.
Σε ό,τι αφορά τώρα την εκπαίδευση, πρέπει να δούμε την στενότερη σύνδεσή της, σε όλα τα επίπεδα, με τις ανάγκες και τις προοπτικές του τόπου μας. Ιδίως σε ότι αφορά την επαγγελματική εκπαίδευση, αυτή πρέπει να είναι στοχευμένη για τις ανάγκες της αγοράς εργασίας, ώστε από λύση ανάγκης για λίγους να γίνει συνειδητή επιλογή για πολλούς. Να υπάρξουν μελέτες για τις ειδικότητες που θα χρειαστούμε στο μέλλον γιατί η τέταρτη επανάσταση είναι εδώ και όλα αλλάζουν με ταχύτητα φωτός.
Σε ό,τι αφορά την τριτοβάθμια εκπαίδευση, το τμήμα θεατρικών σπουδών καθώς και το παράρτημα του Χάρβαρντ στο Ναύπλιο είναι πλέον οργανικά μέρη της τοπικής κοινωνίας μας, με πολύπλευρη προσφορά.
Οφείλουμε να ενθαρρύνουμε ακόμη περισσότερο τις συνέργειες με την τοπική κοινωνία, αλλά και να μελετήσουμε τη δυνατότητα για διεύρυνση με πανεπιστημιακό τμήμα που θα έχει συνάφεια με την αρχαιολογία και τον πολιτισμό, αφού η Αργολίδα έχει την τύχη αυτής της μοναδικής πολιτιστικής κληρονομιάς.
Και θέλω στο σημείο αυτό να υπογραμμίζω εμφατικά την ύψιστη σημασία που έχει για την αναπτυξιακή προοπτική μιας περιοχής η ουσιαστική επίλυση των ζητημάτων της καθημερινότητας.
Δεν μπορούμε για παράδειγμα να μιλάμε για ανάπτυξη και να μην αναφερθούμε στα σημαντικότατα προβλήματα που αντιμετωπίζουν οι δομές υγείας στην Αργολίδα, με τις δύο νοσοκομειακές μονάδες του Γενικού Νοσοκομείου να υπολειτουργούν με μεγάλα κενά σε προσωπικό και ελλείψεις, αλλά και την εξίσου έντονη υποστελέχωση του Κέντρου Υγείας Λυγουριού, του Κέντρου Υγείας Κρανιδίου που έχουν ως αποτέλεσμα να υποχρεώνεται ο εφημερεύων ιατρός να οδηγήσει ο ίδιος το ασθενοφόρο προκειμένου να μεταβεί σε επείγον περιστατικό. Και μιλάμε για νομό που πολλαπλασιάζει τον πληθυσμό του την τουριστική περίοδο, όταν γνωρίζουμε ότι οι τουρίστες που θέλουν να επισκεφθούν έναν τόπο λαμβάνουν υπόψη τους εκτός των άλλων και τις δομές υγείας.
Θέλω λοιπόν με την εισήγησή μου αυτή να τονίσω τρία σημεία:
Πρώτον, ο αναπτυξιακός σχεδιασμός της Αργολίδας δεν μπορεί να συζητιέται στο κενό, καθώς εξαρτάται άμεσα από την εφαρμοζόμενη οικονομική και αναπτυξιακή πολιτική της κεντρικής κυβέρνησης. Δεν μπορούμε για παράδειγμα να μιλάμε για ανάπτυξη σε ένα περιβάλλον υπερφορολόγησης και εχθρικής αντιμετώπισης του ιδιωτικού τομέα.
Δεύτερον, η ανάπτυξη στην Αργολίδα έχει ως προϋπόθεση την επίλυση των οξύτατων προβλημάτων της καθημερινότητας: στην υγεία και την παιδεία, στις υποδομές, στη διαχείριση των απορριμμάτων, στη σχέση του πολίτη με το κράτος, στην ταχύτητα και την αποτελεσματικότητα του ΕΛΓΑ και των υπόλοιπων κρατικών φορέων αρωγής του αγρότη, του επιχειρηματία και του πολίτη.
Τρίτον, ότι οι επιμέρους αναπτυξιακές δράσεις για την Αργολίδα, είναι λίγο πολύ αυτονόητες. Ο τόπος μας διαθέτει όλα τα συγκριτικά πλεονεκτήματα για να πάει μπροστά. Προϋπόθεση είναι η υλοποίηση των αναγκαίων έργων που πολλά από αυτά σήμερα έχουν τελματώσει, η απελευθέρωση των δημιουργικών δυνάμεων των ανθρώπων του τόπου μας από τα υπερβολικά βάρη που αναγκάζονται να επωμιστούν σήμερα, και τέλος ένας επιτελικός σχεδιασμός που θα λειτουργεί περισσότερο συντονιστικά και θα ενθαρρύνει τις συνέργειες μεταξύ των επιμέρους κλάδων.
Σε κάθε περίπτωση, είναι στο χέρι μας – και είναι χρέος μας – να δημιουργήσουμε τις συνθήκες ώστε η Αργολίδα να πρωταγωνιστήσει στο κύμα ανάπτυξης που θα έρθει συνολικά για τη χώρα μας όταν σύντομα διασφαλιστούν προς τούτο οι κατάλληλες πολιτικές προϋποθέσεις».
Ο κ. Ανδριανός στην ομιλία του υπογράμμισε μεταξύ άλλων τα εξής:
«Θα ξεκινήσω την τοποθέτησή μου από ένα γενικό σχόλιο: Πιστεύω πως όσοι συμμετέχουμε σήμερα σ’ αυτή την ημερίδα θα συμφωνήσουμε ως προς τα επιμέρους σημεία, τις προϋποθέσεις για την ανάπτυξη στην Αργολίδα καθώς και ως προς την ανάγκη για ευρύτερες και βαθύτερες συνέργειες.
Το ότι πρέπει να στηριχθούν αποφασιστικά οι παραγωγοί του πρωτογενούς τομέα που δίνουν στη μεγάλη τους πλειονότητα καθημερινή μάχη επιβίωσης, το να ενθαρρυνθεί η τυποποίηση και η μεταποίηση, το να γίνει πιο εύκολη η ζωή ιδίως των μικρομεσαίων επιχειρήσεων που σήμερα αναγκάζονται να σηκώνουν αβάσταχτα βάρη, το να προχωρήσουν τα έργα υποδομών που θα φέρουν και μεγαλύτερη τουριστική κίνηση στον τόπο μας, το να ενισχυθεί η επαγγελματική εκπαίδευση και κατάρτιση σε σύνδεση με τις ανάγκες και τις προοπτικές της τοπικής μας οικονομίας, το να υπογραμμιστεί ακόμη πιο εμφατικά η ιδιαίτερη ταυτότητα της Αργολίδας που περιλαμβάνει ταυτόχρονα τις φυσικές ομορφιές του τόπου μας, τα ποιοτικά μας προϊόντα, αλλά και τον ανεκτίμητο πλούτο της ιστορίας και του πολιτισμού, είναι πιστεύω κοινός τόπος όλων μας, ανεξάρτητα από ιδεολογική αφετηρία και κομματική ταυτότητα.
Εκεί που κυρίως διαφωνούμε, και σε κάποια κομβικά σημεία διαφωνούμε έντονα, είναι στο επίπεδο της εθνικής οικονομικής και αναπτυξιακής πολιτικής.
Κι αυτή η διαφορά είναι σημαντική. Γιατί τα αποτελέσματα σ’ αυτό το πεδίο, καθορίζουν σε μεγάλο βαθμό και το τι μπορούμε να κάνουμε και στο τοπικό επίπεδο.
Η πολιτική για παράδειγμα των υπερπλεονασμάτων, της υπερφορολόγησης και της αδιαφορίας για την πραγματική οικονομία υπονομεύει κάθε παραγωγική προσπάθεια με ασήκωτα βάρη και καθηλώνει την ανάπτυξη, που είναι βασικό εργαλείο καταπολέμησης της ανεργίας .
Εμείς, στη Νέα Δημοκρατία πιστεύουμε ότι προϋπόθεση για κάθε αισιόδοξη σκέψη για το μέλλον είναι η ουσιαστική ενθάρρυνση της δημιουργίας πολλών νέων θέσεων εργασίας μέσα από ιδιωτικές επενδύσεις, η μείωση της φορολογίας και των εισφορών και ο παράλληλος εξορθολογισμός της λειτουργίας του κράτους που σήμερα από αρωγός είναι δυνάστης για πολίτες και επιχειρήσεις, και βεβαίως η αποτελεσματική στήριξη των νέων ανθρώπων και των λιγότερο προνομιούχων, εκείνων που ένιωσαν βαρύτερες τις συνέπειες της κρίσης.
Αυτοί είναι οι άξονες της προγραμματικής πρότασης της Νέας Δημοκρατίας, όπως τους έχει αναπτύξει ο Κυριάκος Μητσοτάκης. Είναι άξονες που κινούνται σε εντελώς αντίθετη κατεύθυνση από την πολιτική που εφαρμόζει σήμερα η Κυβέρνηση.
Αν δεν τα κάνουμε όλα αυτά, τότε τα χρήσιμα συμπεράσματα που βγαίνουν από πρωτοβουλίες όπως αυτή είναι καταδικασμένα να μείνουν δυστυχώς αναξιοποίητα.
Και βλέπουμε δυστυχώς στην Αργολίδα, σε μεγάλο βαθμό εξαιτίας της πολιτικής που εφαρμόζει η κυβέρνηση σε εθνικό επίπεδο, πολλά από τα αναγκαία αναπτυξιακά έργα για τον τόπο μας να παραμένουν ουσιαστικά καθηλωμένα.
Το σημαντικότερο από αυτά τα έργα είναι βεβαίως ο Ανάβαλος. Είναι αδικαιολόγητες οι καθυστερήσεις που σημειώνονται τα τελευταία τρία χρόνια στην υλοποίηση των έργων επέκτασης τόσο προς Κουτσοπόδι, Μυκήνες, Μοναστηράκι και Φίχτια, όσο και προς Ερμιονίδα, ένα έργο που ήταν έτοιμο προς δημοπράτηση από το τέλος του 2014 και ενταγμένο στο «Αλέξανδρος Μπαλτατζής», άρα ώριμο αφού έχει παραληφθεί η σχετική οριστική μελέτη.
Όπως επίσης, μόνο ως άδικη μπορεί να ερμηνευτεί η εξαίρεση σχεδόν ολόκληρης της Αργολίδας από τον νέο χάρτη μειονεκτικών περιοχών και τις εξισωτικές αποζημιώσεις, εξέλιξη που συνεπάγεται έντονο πλήγμα έναντι των αγροκτηνοτρόφων, οι οποίοι ήδη βλέπουν τις τιμές για τα προϊόντα τους σε πολύ χαμηλά επίπεδα εξαιτίας των ελληνοποιήσεων. Είναι χαρακτηριστικό ότι ενώ η ζήτηση για τυρί φέτα αυξάνεται, η ζήτηση και η τιμή παραγωγού για το γάλα μειώνεται.
Ομοίως πολύ δύσκολη είναι βεβαίως και η κατάσταση για τους καλλιεργητές. Οι ζημιές φέτος στις ελιές από τον δάκο, αλλά και στα μανταρίνια ήταν εξαιρετικά εκτεταμένες, με σοβαρές επιπτώσεις τόσο στην ποσότητα όσο και στην ποιότητα της παραγωγής. Κάθε χρονιά πλέον οι παραγωγοί βλέπουν σοβαρές ζημιές εξαιτίας της κλιματικής αλλαγής. Οι ζημιές όμως αυτές – από τον δάκο στην ελιά, από την υδαρή κηλίδα στα μανταρίνια – δεν καλύπτονται σήμερα από τον σχετικό κατάλογο του ΕΛΓΑ, ο οποίος συντάχθηκε στην δεκαετία του 1980 υπό τελείως διαφορετικές κλιματικές και καλλιεργητικές συνθήκες. Πρέπει συνεπώς να αναθεωρηθεί ο κανονισμός.
Όπως επίσης, αναπτυξιακή προϋπόθεση είναι η δραστική μείωση της φορολογίας στα αγροτικά εισοδήματα και τα αγροτικά εφόδια, καθώς και η κατάργηση του παράλογου φόρου στο κρασί. Ακούμε εδώ και τρία χρόνια δημοσίως ότι θα έπρεπε να καταργηθεί και ελπίζω αυτό να γίνει σύντομα πράξη αφού στον προϋπολογισμό του 2019 δεν υπάρχει σχετική εγγραφή, αλλά η ζημιά σε αυτό το εθνικό προϊόν έγινε.
Αναγκαία είναι επίσης η στήριξη των ενώσεων και των ομάδων παραγωγών μέσα από την αναθεώρηση του υφιστάμενου συνεταιριστικού νόμου που αποτελεί μνημείο κρατισμού.
Οφείλουμε παράλληλα να αξιοποιήσουμε αποτελεσματικά κάθε διαθέσιμο εργαλείο για την χρηματοδότηση του πρωτογενή τομέα όπως τα μέτρα του Προγράμματος Αγροτικής Ανάπτυξης2014 – 2020, αλλά και την διευκόλυνση της πρόσβασης των παραγωγών στα απαιτούμενα κεφάλαια.
Στόχος πρέπει να είναι να μεταβούμε από το σημερινό µοντέλο, στο μοντέλο της αγροτικής επιχείρησης, με εξωστρεφή προσανατολισμό και χαρακτήρα, μέσα από την αξιοποίηση κάθε συγκριτικού πλεονεκτήματος.
Κι εδώ στην Αργολίδα, κινήσεις προς αυτή την κατεύθυνση περιλαμβάνουν για παράδειγμα την ένταξη του πορτοκαλιού της Αργολίδας στον κατάλογο των προϊόντων προστατευόμενης προέλευσης της Ευρωπαϊκής Ένωσης, την ενίσχυση της μελισσοκομίας, ενός προϊόντος με μεγάλες δυνατότητες για τον τόπο μας, την ουσιαστική στήριξη της κτηνοτροφίας ώστε να παράγει ποιοτικά προϊόντα και όχι αποκλεισμό της από την εξισωτική, την στήριξη της ελαιοπαραγωγής και όχι ολιγωρίες όπως φέτος που έπληξαν τόσο την ποσότητα, όσο και την ποιότητα, και βεβαίως την προώθηση συνεργειών, όπως την ενθάρρυνση της προτίμησης ντόπιων προϊόντων από τους επαγγελματίες του τουρισμού και της εστίασης.
Αυτό που βλέπουμε πάντως στην Αργολίδα, και πρέπει οπωσδήποτε να αλλάξει, είναι τη μία επιχείρηση να κλείνει μετά την άλλη. Τελευταίο τέτοιο παράδειγμα το συσκευαστήριο Φραγκίστα που σταμάτησε τη λειτουργία του με χρέη σε πάνω από 700 παραγωγούς, αφήνοντας παράλληλα πολλούς συμπατριώτες μας άνεργους. Είναι λοιπόν αναγκαίο όχι μόνο να αναστραφεί αυτό το κλίμα, αλλά και να δοθούν τα κατάλληλα κίνητρα για την ενίσχυση της ιδιωτικής πρωτοβουλίας.
Σημαντικές είναι επίσης οι παρεμβάσεις που πρέπει να γίνουν στον τομέα των υποδομών, των οδικών και λοιπών συνδέσεων της Αργολίδας που θα ενισχύσουν τόσο τη μεταφορά των προϊόντων μας, όσο και την τουριστική κίνηση.
Αναφέρω χαρακτηριστικά το οδικό τμήμα Δερβενάκια-Εκκλησιαστικά, της πύλης εισόδου στην Αργολίδα από τους μεγάλους οδικούς άξονες της Πελοποννήσου, ενός έργου απολύτως αναγκαίου, δεδομένου και του ότι η Αργολίδα με την τουριστική επισκεψιμότητα και εξαγωγική δραστηριότητα αγροτικών προϊόντων, είναι η μόνη περιφερειακή ενότητα της Πελοποννήσου που δεν κατασκευάστηκε νέα σύνδεση με τον οδικό άξονα Κορίνθου-Τριπόλεως-Καλαμάτας. Παρά τις σχετικές διαβεβαιώσεις των αρμοδίων, καμία πρόοδος δεν έχει σημειωθεί στην πορεία του έργου παρά τις επανειλημμένες πιέσεις που ασκούμε κοινοβουλευτικά.
Αναφέρω ακόμη τα αναγκαία έργα στον ΝΑ άξονα Πελοποννήσου, στο οδικό τμήμα Ισθμού – Επιδαύρου που φτάνει μέχρι και την Ερμιονίδα όπου η επικινδυνότητα είναι πολύ μεγάλη με τις κατολισθήσεις να αποτελούν συχνό φαινόμενο και την κακή κατάσταση του οδοστρώματος, καθώς και το έργο στο τμήμα Αγία Ελεούσα-Αρκαδικό της νέας Εθνικής Οδού Ναυπλίου – Λυγουριού και την επέκταση μέχρι και την Ερμιονίδα.
Σε ό,τι αφορά τις θαλάσσιες υποδομές, υπογραμμίζω την τεράστια σημασία που έχει η ολοκλήρωση των έργων στο λιμάνι του Ναυπλίου, αλλά και η κατασκευή της μαρίνας με ΣΔΙΤ που δεν έχει ακόμη δημοπρατηθεί, αλλά και τα επιμέρους έργα που θα ενισχύσουν την τουριστική κίνηση. Αναφέρω ακόμη την αξιοποίηση των λιμανιών Της Νέας Επιδαύρου, της Αρχαίας Επιδαύρου και της Ερμιόνης, με τη λύση των προβλημάτων της χερσαίας ζώνης, και το καταφύγιο σκαφών στο Πορτοχέλι το οποίο προχωρά ο Δήμος Ερμιονίδας, καθώς και την οριοθέτηση και λειτουργία υδατοδρομίων, που είναι ένα ακόμη αναπτυξιακό εργαλείο.
Ακόμη, αναφέρω το αεροδρόμιο της Τρίπολης το οποίο μπορεί να είναι χρήσιμο και για την τουριστική ώθηση αλλά και για κάργκο μεταφορές προϊόντων. Και αυτό μπορούσε να υλοποιηθεί σε συνεργασία με τον ιδιωτικό τομέα.
Όλα αυτά τα έργα υποδομών είναι σαφές πως θα έχουν θετική επίδραση στην τουριστική κίνηση στην Αργολίδα.
Ταυτόχρονα όμως θα πρέπει, στο κεντρικό πολιτικό επίπεδο, να δημιουργηθούν φορολογικά κίνητρα, στην αντίθετη κατεύθυνση από τα τέλη διανυκτέρευσης στα ξενοδοχεία και τουριστικά καταλύματα που επέβαλε η σημερινή κυβέρνηση, και βεβαίως να μειωθεί ο ΦΠΑ στην εστίαση.
Εμείς αποδείξαμε ότι αυτό είναι εφικτό, η σημερινή κυβέρνηση όμως φαίνεται πως δεν αντιλαμβάνεται τη μεγάλη ώθηση που θα δώσει αυτή η κίνηση όχι μόνο στις τοπικές οικονομίες, αλλά και στην εθνική οικονομία συνολικά.
Προϋπόθεση είναι βεβαίως ακόμη η οριστική ρύθμιση του ζητήματος της χωροθέτησης ώστε ο κάθε επενδυτής να γνωρίζει πού μπορεί να κάνει τι – κι αυτό αφορά όχι μόνο τον τουρισμό, αλλά συνολικά τις παραγωγικές επενδύσεις.
Και σαφώς, όταν μιλάμε για την Αργολίδα, θα πρέπει να δούμε τον καλύτερο τρόπο να αξιοποιήσουμε τις μεγάλες δυνατότητες που έχει ο τόπος μας για συνεδριακό τουρισμό (για παράδειγμα για ιατρικά συνέδρια στο Ασκληπιείο), για θρησκευτικό τουρισμό, καταδυτικό, κλπ καθώς και για τουρισμό που συνδέεται με τη βαριά πολιτιστική κληρονομιά της αργολικής γης.
Στο πλαίσιο αυτό πρέπει να ολοκληρωθούν τα έργα προστασίας και ανάδειξης των μνημείων. Αναφέρω εδώ χαρακτηριστικά το έργο εκσυγχρονισμού του Αρχαιολογικού Μουσείου του Άργους και επανέκθεσης των συλλογών του βάσει των ήδη εγκεκριμένων μελετών, συνολικού προϋπολογισμού 4.050.000 ευρώ, που είχε ενταχθεί στο ΕΣΠΑ με φορέα υλοποίησης το Υπουργείο Πολιτισμού και Αθλητισμού. Ένα έργο το οποίο καθυστερεί, με τις αρχαιότητες να βρίσκονται στη μουσειακή αποθήκη που δημιουργήσαμε μέχρι να υλοποιηθεί το έργο.
Αναφέρομαι επίσης στην ανάγκη γρήγορης ολοκλήρωσης των έργων στο Μπούρτζι, προκειμένου να αξιοποιηθούν πλήρως οι δυνατότητες που παρέχει το μνημείο αυτό, αλλά και στην ανάγκη διάσωσης μνημείων όπως το κτίριο Βίγγα στην πλατεία Συντάγματος στο Ναύπλιο, τα μεσαιωνικά κάστρα και οι βυζαντινές εκκλησίες που είχαμε εντάξει στο ΠΔΕ και δεν υλοποιούνται.
Και βεβαίως, ύψιστης προτεραιότητας πρέπει να είναι ο στόχος της αξιοποίησης του Ξενία στο Ναύπλιο, μιας σημαντικής τουριστικής υποδομής που δυστυχώς εδώ και χρόνια δεν αξιοποιείται.
Βεβαίως, όλα αυτά προϋποθέτουν τη λύση του μεγάλου προβλήματος της διαχείρισης των απορριμμάτων, το οποίο παραμένει επί χρόνια ουσιαστικά άλυτο, επιβαρύνοντας το περιβάλλον και υπονομεύοντας πολλές από τις προοπτικές ανάπτυξης της Αργολίδας.
Επισημαίνω επίσης την ανάγκη της αξιοποίησης του ενεργειακού δυναμικού γιατί αυτή τη στιγμή η ενέργεια είναι ακριβή και μη ανταγωνιστική για τα νοικοκυριά και τις επιχειρήσεις. Από την στιγμή που ο κεντρικός αγωγός περνάει ακριβώς από δίπλα, πρέπει να δούμε τη δυνατότητα χρήσης φυσικού αερίου και για οικιακή χρήση, αλλά και σε παραγωγικές μονάδες, που θα τις βοηθήσει ως φθηνότερη μορφή ενέργειας και φιλική στο περιβάλλον. Όπως επίσης πρέπει να εξετάσουμε την αξιοποίηση των φωτοβολταϊκών για τη μείωση του κόστους ενέργειας στην άρδευση στα αντλιοστάσια. Αυτό μπορεί να γίνει και στην βασική εγκατάσταση του Αναβάλου και στα διάφορα τμήματα του έργου.
Σε ό,τι αφορά τώρα την εκπαίδευση, πρέπει να δούμε την στενότερη σύνδεσή της, σε όλα τα επίπεδα, με τις ανάγκες και τις προοπτικές του τόπου μας. Ιδίως σε ότι αφορά την επαγγελματική εκπαίδευση, αυτή πρέπει να είναι στοχευμένη για τις ανάγκες της αγοράς εργασίας, ώστε από λύση ανάγκης για λίγους να γίνει συνειδητή επιλογή για πολλούς. Να υπάρξουν μελέτες για τις ειδικότητες που θα χρειαστούμε στο μέλλον γιατί η τέταρτη επανάσταση είναι εδώ και όλα αλλάζουν με ταχύτητα φωτός.
Σε ό,τι αφορά την τριτοβάθμια εκπαίδευση, το τμήμα θεατρικών σπουδών καθώς και το παράρτημα του Χάρβαρντ στο Ναύπλιο είναι πλέον οργανικά μέρη της τοπικής κοινωνίας μας, με πολύπλευρη προσφορά.
Οφείλουμε να ενθαρρύνουμε ακόμη περισσότερο τις συνέργειες με την τοπική κοινωνία, αλλά και να μελετήσουμε τη δυνατότητα για διεύρυνση με πανεπιστημιακό τμήμα που θα έχει συνάφεια με την αρχαιολογία και τον πολιτισμό, αφού η Αργολίδα έχει την τύχη αυτής της μοναδικής πολιτιστικής κληρονομιάς.
Και θέλω στο σημείο αυτό να υπογραμμίζω εμφατικά την ύψιστη σημασία που έχει για την αναπτυξιακή προοπτική μιας περιοχής η ουσιαστική επίλυση των ζητημάτων της καθημερινότητας.
Δεν μπορούμε για παράδειγμα να μιλάμε για ανάπτυξη και να μην αναφερθούμε στα σημαντικότατα προβλήματα που αντιμετωπίζουν οι δομές υγείας στην Αργολίδα, με τις δύο νοσοκομειακές μονάδες του Γενικού Νοσοκομείου να υπολειτουργούν με μεγάλα κενά σε προσωπικό και ελλείψεις, αλλά και την εξίσου έντονη υποστελέχωση του Κέντρου Υγείας Λυγουριού, του Κέντρου Υγείας Κρανιδίου που έχουν ως αποτέλεσμα να υποχρεώνεται ο εφημερεύων ιατρός να οδηγήσει ο ίδιος το ασθενοφόρο προκειμένου να μεταβεί σε επείγον περιστατικό. Και μιλάμε για νομό που πολλαπλασιάζει τον πληθυσμό του την τουριστική περίοδο, όταν γνωρίζουμε ότι οι τουρίστες που θέλουν να επισκεφθούν έναν τόπο λαμβάνουν υπόψη τους εκτός των άλλων και τις δομές υγείας.
Θέλω λοιπόν με την εισήγησή μου αυτή να τονίσω τρία σημεία:
Πρώτον, ο αναπτυξιακός σχεδιασμός της Αργολίδας δεν μπορεί να συζητιέται στο κενό, καθώς εξαρτάται άμεσα από την εφαρμοζόμενη οικονομική και αναπτυξιακή πολιτική της κεντρικής κυβέρνησης. Δεν μπορούμε για παράδειγμα να μιλάμε για ανάπτυξη σε ένα περιβάλλον υπερφορολόγησης και εχθρικής αντιμετώπισης του ιδιωτικού τομέα.
Δεύτερον, η ανάπτυξη στην Αργολίδα έχει ως προϋπόθεση την επίλυση των οξύτατων προβλημάτων της καθημερινότητας: στην υγεία και την παιδεία, στις υποδομές, στη διαχείριση των απορριμμάτων, στη σχέση του πολίτη με το κράτος, στην ταχύτητα και την αποτελεσματικότητα του ΕΛΓΑ και των υπόλοιπων κρατικών φορέων αρωγής του αγρότη, του επιχειρηματία και του πολίτη.
Τρίτον, ότι οι επιμέρους αναπτυξιακές δράσεις για την Αργολίδα, είναι λίγο πολύ αυτονόητες. Ο τόπος μας διαθέτει όλα τα συγκριτικά πλεονεκτήματα για να πάει μπροστά. Προϋπόθεση είναι η υλοποίηση των αναγκαίων έργων που πολλά από αυτά σήμερα έχουν τελματώσει, η απελευθέρωση των δημιουργικών δυνάμεων των ανθρώπων του τόπου μας από τα υπερβολικά βάρη που αναγκάζονται να επωμιστούν σήμερα, και τέλος ένας επιτελικός σχεδιασμός που θα λειτουργεί περισσότερο συντονιστικά και θα ενθαρρύνει τις συνέργειες μεταξύ των επιμέρους κλάδων.
Σε κάθε περίπτωση, είναι στο χέρι μας – και είναι χρέος μας – να δημιουργήσουμε τις συνθήκες ώστε η Αργολίδα να πρωταγωνιστήσει στο κύμα ανάπτυξης που θα έρθει συνολικά για τη χώρα μας όταν σύντομα διασφαλιστούν προς τούτο οι κατάλληλες πολιτικές προϋποθέσεις».
