«Η συνεδρίαση αυτή είναι ίσως η κρισιμότερη της παρούσας κοινοβουλευτικής περιόδου. Αφορά ένα εθνικό θέμα τεράστιας σημασίας, και οι αποφάσεις που θα ληφθούν από το Σώμα θα δεσμεύσουν τη χώρα. Σήμερα, κατ’ εξοχήν, όλοι και όλες σ’ αυτή την αίθουσα καλούμαστε να τεθούμε προ των ιστορικών μας ευθυνών.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, είχα την τιμή να συμμετέχω στην αποστολή του Βουκουρεστίου το 2008, όταν ο τότε πρωθυπουργός Κώστας Καραμανλής με τους Υπουργούς του έδωσαν σκληρό αγώνα αδιαφορώντας για το προσωπικό κόστος, κέρδισαν την αναγνώριση της εθνικής γραμμής «όχι συμφωνία – όχι ένταξη» από τη διεθνή κοινότητα.
Σε αντίθεση με το τι ισχύει σήμερα, τότε είχαμε να αντιμετωπίσουμε πολύ δύσκολες και ακραίες συνθήκες με έναν ακραίο εθνικιστή τον Γκρουέφσκι, και τις γνωστές πιέσεις λόγω της διεξαγωγής της Συνόδου του ΝΑΤΟ με συγκεκριμένη ατζέντα.
Τότε είχαμε μια κυβέρνηση που έκανε στρατηγικές συμμαχίες σε διεθνές επίπεδο. Μια Κυβέρνηση που ενημέρωνε σε τακτά χρονικά διαστήματα την Αντιπολίτευση για να έχουμε τη μέγιστη δυνατή εθνική συνεννόηση.
Το Βουκουρέστι έβαλε στη θέση του επισπεύδοντα την άλλη πλευρά. Η Ελλάδα δεν είχε κανένα λόγο να βιάζεται για λύση, κανέναν απολύτως λόγο να κάνει πίσω έναντι των ξεκάθαρων θέσεών της. Αυτοί που έπρεπε να υποχωρήσουν αν ήθελαν να ενταχθούν στο ΝΑΤΟ και την ΕΕ, ήταν οι γείτονές μας, γιατί αυτό είναι βασικό ζήτημα για τη συνέχιση της ύπαρξης αυτού του κράτους.
Κι αυτό ήταν σαφές σε όλες τις πλευρές για μια δεκαετία, μέχρι τους επικίνδυνους και αλλοπρόσαλλους χειρισμούς της συγκυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ.
Μιας κυβέρνησης που υιοθέτησε με τον πιο ανεύθυνο τρόπο την επιχειρηματολογία της άλλης πλευράς, σε σημεία μάλιστα όπου η ελληνική θέση θεωρούταν μέχρι πρότινος αδιαμφισβήτητη.
Μιας κυβέρνησης που χαρακτηρίζει ακραίο και εθνικιστή κάθε Έλληνα που δεν συμφωνεί με τους χειρισμούς της.
Μιας κυβέρνησης που λοιδορεί όσους συμμετείχαν ειρηνικά στο μεγαλειώδες συλλαλητήριο της Κυριακής.
Γιατί λοιπόν εσείς οι υποτίθεται τόσο φιλολαϊκοί επιλέγετε τώρα να έρθετε σε ευθεία σύγκρουση με τη βούληση της συντριπτικής πλειοψηφίας των πολιτών; Με τη βούληση των εκλογέων που ψήφισαν βουλευτές για να μην ψηφίσουν τέτοια συμφωνία. Βουλευτές που κρατούσαν διαφορετική σημαία για να εκλεγούν και τώρα δεν την τιμούν. Μάλιστα σήμερα έχουν μετακινηθεί από τις αρχικές τους κοινοβουλευτικές ομάδες διεκδικώντας για τον εαυτό τους τον ρόλο του ρυθμιστή.
Τους καλώ να αντιληφθούν το ιστορικό βάρος της θέσης τους, να αναλογιστούν τα αντικειμενικά προβλήματα αυτής της Συμφωνίας, να αφουγκραστούν τον παλμό των Ελλήνων οι οποίοι στη συντριπτική τους πλειονότητα την απορρίπτουν ως απαράδεκτη, επικίνδυνη και επιβλαβή για τα εθνικά δίκαια και συμφέροντα.
Εμείς είμαστε ξεκάθαροι: Η Συμφωνία των Πρεσπών είναι μια κακή, επιζήμια και επικίνδυνη συμφωνία που δεν εξυπηρετεί αλλά αντίθετα υπονομεύει τα εθνικά συμφέροντα.
-Παραχωρεί στους γείτονες μακεδονική ταυτότητα, εθνότητα και γλώσσα.
-Ανοίγει παράθυρο επικίνδυνων παρεμβάσεων στο εσωτερικό της πατρίδας μας, είτε με ινστιτούτα δήθεν «μακεδονικής γλώσσας», είτε μέσω της επιτροπής που θα ελέγχει το πώς διδάσκεται η Ιστορία στα ελληνικά σχολεία.
Δεν έκρινε σκόπιμο η κυβέρνηση ούτε καν να φέρει το πλήρες κείμενο του αναθεωρημένου Συντάγματος της γείτονος. Σήμερα δηλαδή οι βουλευτές καλούνται να αποφασίσουν στην πραγματικότητα εν κενώ. Δεν υπάρχει η ελάχιστη αναγκαία τεκμηρίωση ώστε να γνωρίζει ο κάθε βουλευτής τι ψηφίζει. Ψηφίζει στην ουσία δηλαδή λευκή επιταγή για το πώς έχει τροποποιηθεί το σύνταγμα της ΠΓΔΜ και για το πώς θα ερμηνευτεί. Έπρεπε να έχει έρθει ενιαίο, κωδικοποιημένο κείμενο ώστε να γνωρίζουν οι βουλευτές ακριβώς τη διατύπωση αυτού του κειμένου.
Ακατανόητη λοιπόν σπουδή, υπονόμευση της μέχρι σήμερα διαπραγματευτικής πορείας και των κεκτημένων του Βουκουρεστίου, συκοφάντηση των πολιτικών αντιπάλων, λοιδορία των πατριωτών Ελλήνων που διαμαρτυρήθηκαν ειρηνικά, άκριτη υιοθέτηση των θέσεων της γείτονος.
Οι Έλληνες έχουν ήδη καταδικάσει τις κυβερνητικές μεθοδεύσεις. Έχουν απορρίψει με τον πλέον ηχηρό τρόπο τη Συμφωνία των Πρεσπών. Δεν συμπράττουν σ’ αυτή την εξαιρετικά επικίνδυνη και επιβλαβή κίνηση.
Το ζητούμενο αυτή την στιγμή, είναι η Συμφωνία των Πρεσπών, η επιζήμια αυτή συμφωνία να μην κυρωθεί από τη Βουλή των Ελλήνων. Καλώ λοιπόν τους συναδέλφους να αρθούν στο ύψος της εθνικής ευθύνης που αναλαμβάνουν και να πράξουν αναλόγως.
Η ιστορία θα καταγράψει την στάση όλων μας. Και οι ευθύνες της επιλογής μας, θα μας ακολουθούν για πάντα».
