Σε αυτά τα πλαίσια εξυπηρετεί και τις επιδιώξεις της ελληνικής άρχουσας τάξης για την αναβάθμιση του οικονομικού και γεωπολιτικού ρόλου στην ευρύτερη περιοχή.
Η νέα προσπάθεια «συμβιβασμού για το όνομα» μεταξύ Ελλάδας και πρώην ΓΔ της Μακεδονίας δεν εντάσσεται σε μια ανεξάρτητη φιλειρηνική εξωτερική πολιτική των δυο κρατών, αλλά σε μια πολιτική ένταξης της γειτονικής χώρας στον επιθετικό, φιλοπόλεμο στρατιωτικό συνασπισμό του ΝΑΤΟ
Δεν είναι ο δρόμος της ένταξης στο ΝΑΤΟ αυτός που μπορεί να εξασφαλίσει την ειρήνη και τη σταθερότητα στην περιοχή. Ο μόνος δρόμος είναι η ενότητα της εργατικής τάξης και των λαών ενάντια στις ιμπεριαλιστικές επεμβάσεις, η μη ένταξη και η αποχώρηση από το ΝΑΤΟ όλων των χωρών της περιοχής, η πάλη ενάντια στα εξοντωτικά μέτρα που επιβάλλουν τρόικες και ΔΝΤ και ενάντια στους επικίνδυνους εθνικισμούς που καλλιεργούν οι αδηφάγες ντόπιες αστικές τάξεις - σε όλες ανεξαιρέτως τις χώρες. Είναι τέλος ο σεβασμός στο δικαίωμα του κάθε λαού να αποφασίζει ο ίδιος το πώς θα ονομάζεται η χώρα του και όχι να αποφασίζουν γι' αυτόν οι «νονοί» των Βαλκανίων, τοπικοί και διεθνείς.
Η θέση που υιοθετήθηκε στο κείμενο των πλειοψηφουσών παρατάξεων ΔΗΣΥ-ΔΑΚΕ στην ανακοίνωση του Συλλόγου π.ε Αργολίδας ότι «η Μακεδονία είναι μία και ελληνική» δηλώνει αφ ενός την παράβλεψη της΄΄Διεθνούς Συνθήκης του Βουκουρεστίου΄΄(1913) ενώ προσφέρει έδαφος στην ανάπτυξη του εθνικισμού –ανταγωνισμού μεταξύ των δύο γειτονικών λαών!
Η Συμφωνία δεν «ανοίγει δρόμους για την ειρηνική επίλυση διαφορών και τη δημιουργική συνύπαρξη των λαών» όπως ισχυρίζεται η κυβέρνηση. Ποτέ οι ιμπεριαλιστικοί συνασπισμοί και η συμμετοχή τους σε αυτούς δεν διασφάλισαν την ειρήνη. Αντίθετα είναι ένας ακόμα παράγοντας αστάθειας και σοβαρή όξυνσης των ιμπεριαλιστικών ανταγωνισμών στην περιοχή των Βαλκανίων.
Το δικό μας όχι είναι από την σκοπιά της ειρήνης, της αλληλεγγύης, της αντιιμπεριαλιστικής πάλης, του σεβασμού του δικαιώματος των λαών, και του γειτονικού μας λαού, στον αυτοπροσδιορισμό, για να μην αποφασίζουν για αυτούς οι «νονοί» των Βαλκανίων, τοπικοί και διεθνείς.
Στις σημερινές συνθήκες είναι επιτακτικά αναγκαίο ένα μαζικό, ανατρεπτικό, ενωτικό, αντιπολεμικό, αντιιμπεριαλιστικό, αντιεθνικιστικό και διεθνιστικό κίνημα. Ένα κίνημα που θα αγωνιστεί για να φύγουν το ΝΑΤΟ και η ΕΕ από τα Βαλκάνια. Για την ειρηνική συμβίωση των λαών, με σεβασμό στον πολυεθνικό χαρακτήρα της ιστορικής γεωγραφικής περιοχής της Μακεδονίας. Παλεύουμε για την ενότητα των εργατών ενάντια στις αντιδραστικές πολιτικές, την φτώχια και την εκμετάλλευση που σφραγίζουν την μοίρα όλων των λαών της περιοχής.
Η νέα προσπάθεια «συμβιβασμού για το όνομα» μεταξύ Ελλάδας και πρώην ΓΔ της Μακεδονίας δεν εντάσσεται σε μια ανεξάρτητη φιλειρηνική εξωτερική πολιτική των δυο κρατών, αλλά σε μια πολιτική ένταξης της γειτονικής χώρας στον επιθετικό, φιλοπόλεμο στρατιωτικό συνασπισμό του ΝΑΤΟ
Δεν είναι ο δρόμος της ένταξης στο ΝΑΤΟ αυτός που μπορεί να εξασφαλίσει την ειρήνη και τη σταθερότητα στην περιοχή. Ο μόνος δρόμος είναι η ενότητα της εργατικής τάξης και των λαών ενάντια στις ιμπεριαλιστικές επεμβάσεις, η μη ένταξη και η αποχώρηση από το ΝΑΤΟ όλων των χωρών της περιοχής, η πάλη ενάντια στα εξοντωτικά μέτρα που επιβάλλουν τρόικες και ΔΝΤ και ενάντια στους επικίνδυνους εθνικισμούς που καλλιεργούν οι αδηφάγες ντόπιες αστικές τάξεις - σε όλες ανεξαιρέτως τις χώρες. Είναι τέλος ο σεβασμός στο δικαίωμα του κάθε λαού να αποφασίζει ο ίδιος το πώς θα ονομάζεται η χώρα του και όχι να αποφασίζουν γι' αυτόν οι «νονοί» των Βαλκανίων, τοπικοί και διεθνείς.
Η θέση που υιοθετήθηκε στο κείμενο των πλειοψηφουσών παρατάξεων ΔΗΣΥ-ΔΑΚΕ στην ανακοίνωση του Συλλόγου π.ε Αργολίδας ότι «η Μακεδονία είναι μία και ελληνική» δηλώνει αφ ενός την παράβλεψη της΄΄Διεθνούς Συνθήκης του Βουκουρεστίου΄΄(1913) ενώ προσφέρει έδαφος στην ανάπτυξη του εθνικισμού –ανταγωνισμού μεταξύ των δύο γειτονικών λαών!
Η Συμφωνία δεν «ανοίγει δρόμους για την ειρηνική επίλυση διαφορών και τη δημιουργική συνύπαρξη των λαών» όπως ισχυρίζεται η κυβέρνηση. Ποτέ οι ιμπεριαλιστικοί συνασπισμοί και η συμμετοχή τους σε αυτούς δεν διασφάλισαν την ειρήνη. Αντίθετα είναι ένας ακόμα παράγοντας αστάθειας και σοβαρή όξυνσης των ιμπεριαλιστικών ανταγωνισμών στην περιοχή των Βαλκανίων.
Το δικό μας όχι είναι από την σκοπιά της ειρήνης, της αλληλεγγύης, της αντιιμπεριαλιστικής πάλης, του σεβασμού του δικαιώματος των λαών, και του γειτονικού μας λαού, στον αυτοπροσδιορισμό, για να μην αποφασίζουν για αυτούς οι «νονοί» των Βαλκανίων, τοπικοί και διεθνείς.
Στις σημερινές συνθήκες είναι επιτακτικά αναγκαίο ένα μαζικό, ανατρεπτικό, ενωτικό, αντιπολεμικό, αντιιμπεριαλιστικό, αντιεθνικιστικό και διεθνιστικό κίνημα. Ένα κίνημα που θα αγωνιστεί για να φύγουν το ΝΑΤΟ και η ΕΕ από τα Βαλκάνια. Για την ειρηνική συμβίωση των λαών, με σεβασμό στον πολυεθνικό χαρακτήρα της ιστορικής γεωγραφικής περιοχής της Μακεδονίας. Παλεύουμε για την ενότητα των εργατών ενάντια στις αντιδραστικές πολιτικές, την φτώχια και την εκμετάλλευση που σφραγίζουν την μοίρα όλων των λαών της περιοχής.
Για την υπεράσπιση της ειρήνης ενάντια στα σχέδια και τα συμφέροντα του ιμπεριαλισμού
Ενάντια στον εθνικισμό, το μίσος, τον φασισμό, τον πόλεμο.
