Κάποτε οι ξένοι τουρίστες που περνούσαν από τα ελληνικά αεροδρόμια, επιστρέφοντας στις πατρίδες τους έπαιρναν μαζί τους από την Ελλάδα λουκούμια, ελαιόλαδο και ούζο. Τα τελευταία χρόνια η εικόνα αυτή έχει αλλάξει και το ενδιαφέρον πλέον διευρύνεται και σε άλλα προϊόντα, όπως η μαστίχα, το μέλι και οι σάλτσες, που έχουν κατακτήσει επάξια μια θέση στα ράφια των καταστημάτων των αεροδρομίων.
Αναλύοντας τον τρόπο με τον οποίο μπορεί κάτι τέτοιο να γίνει εφικτό, αναφέρει ότι καθώς οι μάγειρες διαχειρίζονται τα αγροτικά και κτηνοτροφικά προϊόντα και αποτελούν έναν βασικό κρίκο στην αλυσίδα μεταξύ παραγωγού και καταναλωτή, έχουν τη δυνατότητα να στηρίξουν τα τοπικά προϊόντα. "Δεν πάμε να μιλήσουμε απευθείας με τους παραγωγούς, αλλά με τους φορείς για να τους μεταφέρουμε τι χρειάζεται η μαζική εστίαση. Για παράδειγμα έγινε μια προσπάθεια να παραχθεί γκότζι μπέρι, ενώ δεν ανήκει στην ελληνική κουλτούρα και διατροφή. Όσο και αν προσπαθήσουμε να "ντύσουμε" το γκότζι μπέρι με μύθο, εκείνο που χρειαζόμαστε περισσότερο είναι η γλυστρίδα, η τσουκνίδα, το μαύρο λάχανο που εξαφανίζονται, ακόμη και το τσάι του βουνού, που απλά μαζεύεται, ή η ελληνική ρίγανη, τη στιγμή που η αγορά μας έχει κατακλυστεί από την τουρκική", σχολιάζει ο κ. Φωτιάδης.
Στο ίδιο μήκος κύματος διευκρινίζει ότι στην προσπάθεια αυτή ενώνουν τις δυνάμεις τους όχι μόνο μάγειρες και σεφ, αλλά και διάφοροι επαγγελματίες που σχετίζονται γενικότερα με τον κλάδο και ασχολούνται, για παράδειγμα, με το μάρκετινγκ τροφίμων, ή είναι μοριακοί βιολόγοι, ζωοτέχνες ακόμη και δημοσιογράφοι. "Αυτή τη στιγμή επικοινωνούμε με διάφορους φορείς ώστε να έχουμε τη στήριξή τους, να γίνουν μέλη μας και να ενωθούν όλοι οι φορείς με στόχο τη στήριξη των τοπικών προϊόντων. Επικοινωνούμε με την Αμερικανική Γεωργική Σχολή, το Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης, το Ίδρυμα Καπετάν Βασίλη, λέσχες αρχιμαγείρων, ώστε να εξασσφαλίσουμε την υπογραφή τους στο μανιφέστο μας και να λαμβάνουμε αποφάσεις συλλογικά", προσθέτει.
"Πρόθεσή μας είναι να πούμε σε όλους τι χρειάζεται το ελληνικό εστιατόριο γιατί το εστιατόριο, το ακούει ο καταναλωτής. Μπορεί εμείς οι Έλληνες να αγοράζουμε λίγο αρνί όμως οι καταναλωτές το απολαμβάνουν στο εστιατόριο, όπου οι σεφ έχουν διάφορους τρόπους να το διαχειριστούν. Το κοινό επηρεάζεται από κάτι τέτοιο και εφόσον γίνει ένα πιάτο γνωστό μπορεί να προκύψει ζήτηση για το καταναλωτικό κοινό. Με την έννοια αυτή θέλουμε να γίνουμε ενδιάμεσοι και να προστατεύουμε και τον παραγωγό και τον καταναλωτή", τονίζει ο κ. Φωτιάδης. Σε κάθε περίπτωση, επισημαίνει, ότι η ομάδα επαγγελματιών του διατροφικού τομέα "brigade" επιθυμεί να παρέχει στήριξη σε τοπικά προϊόντα μη βιομηχανοποιημένα, που παράγονται χωρίς τη χρήση βλαπτικών τεχνολογιών όπως εκείνες που προωθούν την εντατικοποίηση της παραγωγής. Διευκρινίζει, ότι οι σεφ δεν τάσσονται κατά της χρήσης φαρμάκων στην παραγωγή ωστόσο, υπογραμμίζει, ότι είναι απαραίτητη η χρήση αναγνωρισμένων φαρμάκων κάτι που, όπως εκτιμά, είναι πλέον ανιχνεύσιμο στοιχείο λόγω των νέων τεχνολογιών που καταγράφουν τη χρήση των φυτοφαρμάκων ή των σκευασμάτων που χρησιμοποιούνται στην κτηνοτροφία.
"Το φαγητό είναι ένα πολύτιμοι όπλο στη φαρέτρα της ανθρωπότητας καθώς έχει τη δύναμη να αλλάξει τις ζωές των ανθρώπων. Προσπαθούμε για ένα καλύτερο γαστρονομικό μέλλον για όλους", αναφέρει χαρακτηριστικά το μανιφέστο της Brigade.
Π. Γιούλτση
"Την περασμένη χρονιά, πάνω από 27 εκατομμύρια άνθρωποι, σύμφωνα με τον Σύνδεσμο Ελληνικών Τουριστικών Επιχειρήσεων, - οι περισσότεροι από αυτούς ξένοι τουρίστες - γεύτηκαν τα πιάτα κάποιου ελληνικού εστιατορίου, ή τουλάχιστον ψώνισαν κάποιο τοπικό προϊόν φεύγοντας από την Ελλάδα", εξηγεί στο ΑΠΕ - ΜΠΕ ο σεφ, Νίκος Φωτιάδης. Με τη σκέψη αυτή στο μυαλό γνωστοποιεί τη δημιουργία μιας ομάδας επαγγελματιών του διατροφικού τομέα που φέρει την ονομασία "brigade", ή αλλιώς μπριγάδα, ταξιαρχία, και έχει ως πρωταρχικό στόχο την στήριξη των τοπικών προϊόντων.
Αναλύοντας τον τρόπο με τον οποίο μπορεί κάτι τέτοιο να γίνει εφικτό, αναφέρει ότι καθώς οι μάγειρες διαχειρίζονται τα αγροτικά και κτηνοτροφικά προϊόντα και αποτελούν έναν βασικό κρίκο στην αλυσίδα μεταξύ παραγωγού και καταναλωτή, έχουν τη δυνατότητα να στηρίξουν τα τοπικά προϊόντα. "Δεν πάμε να μιλήσουμε απευθείας με τους παραγωγούς, αλλά με τους φορείς για να τους μεταφέρουμε τι χρειάζεται η μαζική εστίαση. Για παράδειγμα έγινε μια προσπάθεια να παραχθεί γκότζι μπέρι, ενώ δεν ανήκει στην ελληνική κουλτούρα και διατροφή. Όσο και αν προσπαθήσουμε να "ντύσουμε" το γκότζι μπέρι με μύθο, εκείνο που χρειαζόμαστε περισσότερο είναι η γλυστρίδα, η τσουκνίδα, το μαύρο λάχανο που εξαφανίζονται, ακόμη και το τσάι του βουνού, που απλά μαζεύεται, ή η ελληνική ρίγανη, τη στιγμή που η αγορά μας έχει κατακλυστεί από την τουρκική", σχολιάζει ο κ. Φωτιάδης.
Στο ίδιο μήκος κύματος διευκρινίζει ότι στην προσπάθεια αυτή ενώνουν τις δυνάμεις τους όχι μόνο μάγειρες και σεφ, αλλά και διάφοροι επαγγελματίες που σχετίζονται γενικότερα με τον κλάδο και ασχολούνται, για παράδειγμα, με το μάρκετινγκ τροφίμων, ή είναι μοριακοί βιολόγοι, ζωοτέχνες ακόμη και δημοσιογράφοι. "Αυτή τη στιγμή επικοινωνούμε με διάφορους φορείς ώστε να έχουμε τη στήριξή τους, να γίνουν μέλη μας και να ενωθούν όλοι οι φορείς με στόχο τη στήριξη των τοπικών προϊόντων. Επικοινωνούμε με την Αμερικανική Γεωργική Σχολή, το Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης, το Ίδρυμα Καπετάν Βασίλη, λέσχες αρχιμαγείρων, ώστε να εξασσφαλίσουμε την υπογραφή τους στο μανιφέστο μας και να λαμβάνουμε αποφάσεις συλλογικά", προσθέτει.
"Πρόθεσή μας είναι να πούμε σε όλους τι χρειάζεται το ελληνικό εστιατόριο γιατί το εστιατόριο, το ακούει ο καταναλωτής. Μπορεί εμείς οι Έλληνες να αγοράζουμε λίγο αρνί όμως οι καταναλωτές το απολαμβάνουν στο εστιατόριο, όπου οι σεφ έχουν διάφορους τρόπους να το διαχειριστούν. Το κοινό επηρεάζεται από κάτι τέτοιο και εφόσον γίνει ένα πιάτο γνωστό μπορεί να προκύψει ζήτηση για το καταναλωτικό κοινό. Με την έννοια αυτή θέλουμε να γίνουμε ενδιάμεσοι και να προστατεύουμε και τον παραγωγό και τον καταναλωτή", τονίζει ο κ. Φωτιάδης. Σε κάθε περίπτωση, επισημαίνει, ότι η ομάδα επαγγελματιών του διατροφικού τομέα "brigade" επιθυμεί να παρέχει στήριξη σε τοπικά προϊόντα μη βιομηχανοποιημένα, που παράγονται χωρίς τη χρήση βλαπτικών τεχνολογιών όπως εκείνες που προωθούν την εντατικοποίηση της παραγωγής. Διευκρινίζει, ότι οι σεφ δεν τάσσονται κατά της χρήσης φαρμάκων στην παραγωγή ωστόσο, υπογραμμίζει, ότι είναι απαραίτητη η χρήση αναγνωρισμένων φαρμάκων κάτι που, όπως εκτιμά, είναι πλέον ανιχνεύσιμο στοιχείο λόγω των νέων τεχνολογιών που καταγράφουν τη χρήση των φυτοφαρμάκων ή των σκευασμάτων που χρησιμοποιούνται στην κτηνοτροφία.
"Το φαγητό είναι ένα πολύτιμοι όπλο στη φαρέτρα της ανθρωπότητας καθώς έχει τη δύναμη να αλλάξει τις ζωές των ανθρώπων. Προσπαθούμε για ένα καλύτερο γαστρονομικό μέλλον για όλους", αναφέρει χαρακτηριστικά το μανιφέστο της Brigade.
Π. Γιούλτση
Πηγή: ΑΠΕ ΜΠΕ