Σήμερα, και μετά από τρία χρόνια συντονισμένων προσπαθειών, η ελληνική πλευρά είναι έτοιμη να καταθέσει στην Ευρωπαϊκή Επιτροπή ολοκληρωμένη πρόταση, βάσει της οποίας απαιτείται κούρεμα του ποσού προς ανάκτηση και μακροχρόνια ρύθμιση.
Μείωση
Το πρώτο βήμα ήταν να υπολογιστεί το ποσό σε πραγματικά επίπεδα, καθώς αφενός από τη δεκαετία του ’90 πολλοί συνεταιρισμοί έχουν κλείσει, αφετέρου στο ιλιγγιώδες ποσό των 500 εκατ. ευρώ είχαν συνυπολογιστεί κεφάλαια, χωρίς αυτό να προβλέπεται, ενώ κατά την επεξεργασία των δεδομένων ελήφθησαν υπόψη και τα επιτόκια ανάκτησης που είχαν χαμηλό συντελεστή. Ως αποτέλεσμα, το ποσό προς ανάκτησης έχει διαμορφωθεί σε πραγματικά επίπεδα και ανέρχεται στα 91 εκατ. ευρώ.
Σύμφωνα με δημοσιογραφικές πληροφορίες, ήδη από το περασμένο καλοκαίρι ο επίτροπος Γεωργίας, Φιλ Χόγκαν, έχει γίνει κοινωνός του προβλήματος και έχει δείξει καλή θέληση να συμβάλει προς την επίλυσή του.
Το «πράσινο» φως για τη διαδικασία, που θα ακολουθηθεί το επόμενο διάστημα σε ανώτατο επίπεδο, δόθηκε την περασμένη Τρίτη 19 Φεβρουαρίου, κατά τη διάρκεια της συνάντησης που είχε η συντονιστική επιτροπή διαπραγμάτευσης των συνεταιρισμών με την ηγεσία του ΥΠΑΑΤ.
Συντονισμένες προσπάθειες
Η επιτροπή, αποτελούμενη από τον εκπρόσωπο του ΑΣ Venus Growers, Χρήστο Γιαννακάκη, και τους προέδρους του ΑΣ Βόλου, Νικήτα Πρίντζο, της Παναιγιάλειου Ένωσης Συνεταιρισμών, Θανάση Σωτηρόπουλο, της ΕΑΣ Αργολίδας, Σπύρο Αντωνόπουλο, και του ΑΠΣΙ «Πίνδος», Ανδρέα Δημητρίου, τρέχει το θέμα από το 2015, και με απτά αποτελέσματα.
Κατά τη διάρκεια της συνάντησης, σύμφωνα με πληροφορίες της «ΥΧ», η επιτροπή παρέδωσε στο ΥΠΑΑΤ οικονομική μελέτη, η οποία καταρτίστηκε με τη συνδρομή της διεθνούς ελεγκτικής εταιρείας Grand Thornton, συνοδευόμενη από επίσημο αίτημα, προκειμένου η ηγεσία του υπουργείου να το προωθήσει στα αρμόδια όργανα της ΕΕ και να ζητηθεί η μείωση του ποσού προς ανάκτηση, αλλά και μακροχρόνια ρύθμιση. Το αίτημα εξάλλου βασίζεται και σε προηγούμενες ευνοϊκές ρυθμίσεις που δόθηκαν κατά το παρελθόν από τα αρμόδια ευρωπαϊκά όργανα σε αγρότες (φυσικά πρόσωπα και συνεταιρισμούς) στη Γαλλία και στην Ιταλία.
Χρονικό
Ήταν το 2000, όταν με απόφασή της η Κομισιόν απαίτησε από 119 αγροτικούς συνεταιριστικούς οργανισμούς της χώρας να επιστρέψουν ποσά, με τα οποία είχαν ευνοηθεί από ρυθμίσεις για χρέη τους, με νομοθετικές παρεμβάσεις το 1992 και το 1994. Ειδικότερα, με τον νόμο 2008/1992 ανελήφθησαν και ρυθμίστηκαν από το ελληνικό Δημόσιο χρέη αγροτικών συνεταιριστικών οργανώσεων προς την Αγροτική Τράπεζα. Οι εν λόγω ρυθμίσεις αποτέλεσαν για την Κομισιόν παράνομη κρατική ενίσχυση. Επιπλέον, και σε εφαρμογή του νόμου 2237/1994, η ΑΤΕ ρύθμισε ληξιπρόθεσμες οφειλές 53 αγροτικών συνεταιρισμών προς την ίδια, με προϋποθέσεις.
Τα ποσά ανάκτησης ήλθε να επικυρώσει το 2004 η απόφαση του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου που απέρριψε την προσφυγή του ελληνικού κράτους. Σύμφωνα με αρχικούς υπολογισμούς, τα ποσά αυτά προσέγγιζαν τα 500 εκατ. ευρώ και η ανάκτησή τους θα δημιουργούσε τεράστιο πρόβλημα στη βιωσιμότητα των οργανώσεων, οι οποίες ήταν και οι μεγαλύτερες της χώρας.
Με την οικονομική κρίση να χτυπά την Ελλάδα το 2010, η Επιτροπή έκανε ένα βήμα πίσω, δίνοντας ουσιαστικά μια περίοδο χάριτος. Το 2016 το θέμα επανήλθε, γεγονός που κινητοποίησε τους συνεταιρισμούς να λάβουν δράση και να συστήσουν την πενταμελή επιτροπή που σε συνεργασία με το ΥΠΑΑΤ ξεκίνησαν από κοινού προσπάθεια επίλυσης του προβλήματος.
Το «πράσινο» φως για τη διαδικασία, που θα ακολουθηθεί το επόμενο διάστημα σε ανώτατο επίπεδο, δόθηκε την περασμένη Τρίτη 19 Φεβρουαρίου, κατά τη διάρκεια της συνάντησης που είχε η συντονιστική επιτροπή διαπραγμάτευσης των συνεταιρισμών με την ηγεσία του ΥΠΑΑΤ.
Συντονισμένες προσπάθειες
Η επιτροπή, αποτελούμενη από τον εκπρόσωπο του ΑΣ Venus Growers, Χρήστο Γιαννακάκη, και τους προέδρους του ΑΣ Βόλου, Νικήτα Πρίντζο, της Παναιγιάλειου Ένωσης Συνεταιρισμών, Θανάση Σωτηρόπουλο, της ΕΑΣ Αργολίδας, Σπύρο Αντωνόπουλο, και του ΑΠΣΙ «Πίνδος», Ανδρέα Δημητρίου, τρέχει το θέμα από το 2015, και με απτά αποτελέσματα.
Κατά τη διάρκεια της συνάντησης, σύμφωνα με πληροφορίες της «ΥΧ», η επιτροπή παρέδωσε στο ΥΠΑΑΤ οικονομική μελέτη, η οποία καταρτίστηκε με τη συνδρομή της διεθνούς ελεγκτικής εταιρείας Grand Thornton, συνοδευόμενη από επίσημο αίτημα, προκειμένου η ηγεσία του υπουργείου να το προωθήσει στα αρμόδια όργανα της ΕΕ και να ζητηθεί η μείωση του ποσού προς ανάκτηση, αλλά και μακροχρόνια ρύθμιση. Το αίτημα εξάλλου βασίζεται και σε προηγούμενες ευνοϊκές ρυθμίσεις που δόθηκαν κατά το παρελθόν από τα αρμόδια ευρωπαϊκά όργανα σε αγρότες (φυσικά πρόσωπα και συνεταιρισμούς) στη Γαλλία και στην Ιταλία.
Χρονικό
Ήταν το 2000, όταν με απόφασή της η Κομισιόν απαίτησε από 119 αγροτικούς συνεταιριστικούς οργανισμούς της χώρας να επιστρέψουν ποσά, με τα οποία είχαν ευνοηθεί από ρυθμίσεις για χρέη τους, με νομοθετικές παρεμβάσεις το 1992 και το 1994. Ειδικότερα, με τον νόμο 2008/1992 ανελήφθησαν και ρυθμίστηκαν από το ελληνικό Δημόσιο χρέη αγροτικών συνεταιριστικών οργανώσεων προς την Αγροτική Τράπεζα. Οι εν λόγω ρυθμίσεις αποτέλεσαν για την Κομισιόν παράνομη κρατική ενίσχυση. Επιπλέον, και σε εφαρμογή του νόμου 2237/1994, η ΑΤΕ ρύθμισε ληξιπρόθεσμες οφειλές 53 αγροτικών συνεταιρισμών προς την ίδια, με προϋποθέσεις.
Τα ποσά ανάκτησης ήλθε να επικυρώσει το 2004 η απόφαση του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου που απέρριψε την προσφυγή του ελληνικού κράτους. Σύμφωνα με αρχικούς υπολογισμούς, τα ποσά αυτά προσέγγιζαν τα 500 εκατ. ευρώ και η ανάκτησή τους θα δημιουργούσε τεράστιο πρόβλημα στη βιωσιμότητα των οργανώσεων, οι οποίες ήταν και οι μεγαλύτερες της χώρας.
Με την οικονομική κρίση να χτυπά την Ελλάδα το 2010, η Επιτροπή έκανε ένα βήμα πίσω, δίνοντας ουσιαστικά μια περίοδο χάριτος. Το 2016 το θέμα επανήλθε, γεγονός που κινητοποίησε τους συνεταιρισμούς να λάβουν δράση και να συστήσουν την πενταμελή επιτροπή που σε συνεργασία με το ΥΠΑΑΤ ξεκίνησαν από κοινού προσπάθεια επίλυσης του προβλήματος.
Μείωση
Το πρώτο βήμα ήταν να υπολογιστεί το ποσό σε πραγματικά επίπεδα, καθώς αφενός από τη δεκαετία του ’90 πολλοί συνεταιρισμοί έχουν κλείσει, αφετέρου στο ιλιγγιώδες ποσό των 500 εκατ. ευρώ είχαν συνυπολογιστεί κεφάλαια, χωρίς αυτό να προβλέπεται, ενώ κατά την επεξεργασία των δεδομένων ελήφθησαν υπόψη και τα επιτόκια ανάκτησης που είχαν χαμηλό συντελεστή. Ως αποτέλεσμα, το ποσό προς ανάκτησης έχει διαμορφωθεί σε πραγματικά επίπεδα και ανέρχεται στα 91 εκατ. ευρώ.
