Ο εργαζόμενος συνδικαλιστής που εκτός από αλλαγή πόστου απειλείται και κατά της σωματικής του ακεραιότητας υπερασπίζεται το αυτονόητο γι` αυτόν και τους συναδέλφους του.
Ποιο είναι το αυτονόητο σήμερα για τους εργαζομένους, αλλά προφανώς όχι για τους εργοδότες και τα τσιράκια τους, που φοβούνται μη τυχόν και τους μειωθούν τα κέρδη ;
Να έχεις πόσιμο νερό, γάντια.
Να έχεις εξοπλισμό (ποδιές, μπότες) ώστε να μην μουσκεύεις μέχρι το κόκαλο.
Να έχεις τουαλέτες, χώρο για διάλειμμα για τους 90 «είλωτες» που δουλεύουν εκεί.
Να πληρώνονται στην ώρα τους κανονικά και για υπερωρίες, αργίες κλπ.
Να μαθαίνουν έγκαιρα τι ώρα θα δουλεύουν την επόμενη μέρα ώστε να προγραμματίζουν τη ζωή τους γιατί έχουν και οικογένειες.
Για όποιον δεν ανακάλυψε τώρα την « Αμερική» αυτά και άλλα δικαιώματα έχουν κατακτηθεί με αίμα και αγώνες και έχουν κατοχυρωθεί με συμβάσεις.
Το δικαίωμα όμως να οργανώνεσαι στο σωματείο σου και να έχεις συνδικαλιστική δράση πέρα από συνταγματικό δικαίωμα, διεθνείς συμβάσεις εργασίας κλπ. είναι κατοχυρωμένο δικαίωμα στη Διακήρυξη των δικαιωμάτων του ανθρώπου των Ηνωμένων εθνών.
Βέβαια σήμερα, ακόμα και με νόμους θέλουν να γυρίσουμε σε εργασιακό μεσαίωνα με απειλές, απολύσεις, τρομοκρατία μέσα στους χώρους δουλειάς και έξω.
Εκφράζουμε την συμπαράσταση μας στον εργαζόμενο, στην οικογένεια του και σε όσους σηκώνουν περήφανα το κεφάλι γιατί αυτό είναι το Δίκιο !!!!
18-2-2019
ΟΜΑΔΑ ΓΥΝΑΙΚΩΝ
ΝΑΥΠΛΙΟΥ (ΜΕΛΟΣ ΤΗΣ ΟΓΕ)
