Στη Μικρομάνη, από τα 350 στρέμματα άγριας αγκινάρας που καλλιεργούνταν σήμερα έχουν μειωθεί στα 150 στρέμματα, ενώ οι τιμές δεν ανταποκρίνονται στις ανάγκες των παραγωγών. Η αδυναμία να παράγουν μεγάλες ποσότητες, αλλά και να επενδύσουν στην μεταποίηση, είναι πλέον τα μεγάλα αγκάθια.
Ένα ακόμα αναξιοποίητο ΠΓΕ
Η Βασιλική Γιοννά παράγει βιολογική αγκινάρα στα Ίρια. Μίλησε στην «ΥΧ» για τις φρούδες ελπίδες που έφερε στους παραγωγούς η ανάδειξη της τοπικής αγκινάρας ως προϊόν ΠΓΕ. «Πριν από λίγους μήνες, η Αγκινάρα Ιρίων καταχωρήθηκε στο Ευρωπαϊκό Μητρώο ως προϊόν Προστατευόμενης Γεωγραφικής Ένδειξης (ΠΓΕ), επιβεβαιώνοντας τη μοναδικότητα και την αξία αυτής της καλλιέργειας, η οποία έχει ταυτιστεί με την περιοχή των Ιρίων από το 1947. Θεωρητικά, η εξέλιξη αυτή προσδίδει ιδιαίτερη δυναμική στο προϊόν. Εάν όμως εξετάσουμε πόσα από τα 107 συνολικά προϊόντα ΠΓΕ που έχουν εγγραφεί στο Μητρώο έχουν αξιοποιήσει πραγματικά αυτές τις δυνατότητες, τα παραδείγματα θα είναι λίγα».
Στην περίπτωση της Αγκινάρας Ιρίων, οι παράγοντες που θα καθορίσουν το μέλλον της καλλιέργειας και τη δυναμική που παρέχει ο χαρακτηρισμός ΠΓΕ είναι τρεις: Το ενδιαφέρον των παραγωγών που θα θελήσουν να συμμετάσχουν σε σχήματα ομάδων παραγωγών, η πρόθεση των μεταποιητών να αξιοποιήσουν ελληνική πρώτη ύλη και, φυσικά, ένα στρατηγικός σχεδιασμός marketing, που θα στοχεύσει στον καταναλωτή.
Πέρα όμως από αυτά τα προβλήματα, φαίνεται ότι υπάρχουν και προβλήματα καθημερινής διαχείρισης που βγάζουν τον κόσμο έξω από την παραγωγή.
Η παραγωγός αγκινάρας, Ιωάννα Τράκα, μας επεσήμανε προβλήματα που έχουν σχέση με την αγκινάρα και αποθαρρύνουν τους παραγωγούς να συνεχίσουν. «Αυτήν τη χρονιά, οι αγκινάρες έχουν υποστεί ζημιές τόσο από τον καιρό όσο και από τα σαλιγκάρια, που τα ευνοεί η υγρασία και αφανίζουν πέρα από τον καρπό ακόμα και τις κλάρες. Η ζημιά που έχουμε υποστεί φέτος θα αναγκάσει πιθανότατα μικροπαραγωγούς να αποχωρήσουν από την καλλιέργεια, αφού δεν έχουν εισπράξει».
Αξίζει να σημειωθεί ότι η τιμή της αγκινάρας φέτος ξεκινά από τα 2-3 ευρώ το δεμάτι, που περιλαμβάνει δέκα ζεύγη και φτάνει, για τις καλές αγκινάρες, τα 14 ευρώ.
Στους αντιπάλους της αγκινάρας θα πρέπει να καταγραφεί η ραγδαία επέκταση της καλλιέργειας του μαρουλιού. Όπως τονίζει η κα Τράκα, «η οικονομική απόδοση του μαρουλιού, που έχει μπει στη συμβολαιακή γεωργία, αλλά και η εμφάνιση του σαλιγκαριού που καταστρέφει την παραγωγή μας, είναι τα βασικότερα θέματα».
Ένα ακόμα αναξιοποίητο ΠΓΕ
Η Βασιλική Γιοννά παράγει βιολογική αγκινάρα στα Ίρια. Μίλησε στην «ΥΧ» για τις φρούδες ελπίδες που έφερε στους παραγωγούς η ανάδειξη της τοπικής αγκινάρας ως προϊόν ΠΓΕ. «Πριν από λίγους μήνες, η Αγκινάρα Ιρίων καταχωρήθηκε στο Ευρωπαϊκό Μητρώο ως προϊόν Προστατευόμενης Γεωγραφικής Ένδειξης (ΠΓΕ), επιβεβαιώνοντας τη μοναδικότητα και την αξία αυτής της καλλιέργειας, η οποία έχει ταυτιστεί με την περιοχή των Ιρίων από το 1947. Θεωρητικά, η εξέλιξη αυτή προσδίδει ιδιαίτερη δυναμική στο προϊόν. Εάν όμως εξετάσουμε πόσα από τα 107 συνολικά προϊόντα ΠΓΕ που έχουν εγγραφεί στο Μητρώο έχουν αξιοποιήσει πραγματικά αυτές τις δυνατότητες, τα παραδείγματα θα είναι λίγα».
Στην περίπτωση της Αγκινάρας Ιρίων, οι παράγοντες που θα καθορίσουν το μέλλον της καλλιέργειας και τη δυναμική που παρέχει ο χαρακτηρισμός ΠΓΕ είναι τρεις: Το ενδιαφέρον των παραγωγών που θα θελήσουν να συμμετάσχουν σε σχήματα ομάδων παραγωγών, η πρόθεση των μεταποιητών να αξιοποιήσουν ελληνική πρώτη ύλη και, φυσικά, ένα στρατηγικός σχεδιασμός marketing, που θα στοχεύσει στον καταναλωτή.
Πέρα όμως από αυτά τα προβλήματα, φαίνεται ότι υπάρχουν και προβλήματα καθημερινής διαχείρισης που βγάζουν τον κόσμο έξω από την παραγωγή.
Η παραγωγός αγκινάρας, Ιωάννα Τράκα, μας επεσήμανε προβλήματα που έχουν σχέση με την αγκινάρα και αποθαρρύνουν τους παραγωγούς να συνεχίσουν. «Αυτήν τη χρονιά, οι αγκινάρες έχουν υποστεί ζημιές τόσο από τον καιρό όσο και από τα σαλιγκάρια, που τα ευνοεί η υγρασία και αφανίζουν πέρα από τον καρπό ακόμα και τις κλάρες. Η ζημιά που έχουμε υποστεί φέτος θα αναγκάσει πιθανότατα μικροπαραγωγούς να αποχωρήσουν από την καλλιέργεια, αφού δεν έχουν εισπράξει».
Αξίζει να σημειωθεί ότι η τιμή της αγκινάρας φέτος ξεκινά από τα 2-3 ευρώ το δεμάτι, που περιλαμβάνει δέκα ζεύγη και φτάνει, για τις καλές αγκινάρες, τα 14 ευρώ.
Στους αντιπάλους της αγκινάρας θα πρέπει να καταγραφεί η ραγδαία επέκταση της καλλιέργειας του μαρουλιού. Όπως τονίζει η κα Τράκα, «η οικονομική απόδοση του μαρουλιού, που έχει μπει στη συμβολαιακή γεωργία, αλλά και η εμφάνιση του σαλιγκαριού που καταστρέφει την παραγωγή μας, είναι τα βασικότερα θέματα».
Πηγή: ypaithros.gr
