Η υπόθεση δικάστηκε στο Τριμελές Εφετείο Κακουργημάτων Θεσσαλονίκης, το οποίο έκρινε ένοχο με ελαφρυντικό τον συνταξιούχο, κατηγορούμενο για «αθέμιτη αποτύπωση σε υλικό φορέα μη δημόσιας πράξης», ενώ ο ίδιος, μετά την έφεση που άσκησε, αφέθηκε ελεύθερος.
Η νεαρή μισθώτρια διαπίστωσε το Φεβρουάριο του 2017 την ύπαρξη της μικροσκοπικής κάμερας, που ήταν τοποθετημένη στο εσωτερικό του θυροτηλεφώνου και αμέσως απευθύνθηκε στις διωκτικές αρχές. Καταθέτοντας στο δικαστήριο είπε ότι ο ιδιοκτήτης γνώριζε λεπτομέρειες για τη ζωή της που δεν θα μπορούσε να γνωρίζει εάν δεν την παρακολουθούσε.
Στην απολογία του, ο κατηγορούμενος που έμενε στον πάνω όροφο του διαμερίσματος, παραδέχθηκε ότι ήταν εις γνώσιν του η ύπαρξη της κάμερας, αλλά αρνήθηκε ότι αυτή ήταν σε λειτουργία και κατέγραφε την καθημερινότητα της φοιτήτριας. Απέδωσε δε την ύπαρξη της στην παλιότερη εκμετάλλευση του ακινήτου ως βιοτεχνίας.
Κατά την ακροαματική διαδικασία δεν προέκυψε η ύπαρξη βίντεο στην κατοχή του ιδιοκτήτη, αλλά το δικαστήριο δέχθηκε ότι η κάμερα ήταν εν λειτουργία.
