Σε μια κανονική ευρωπαϊκή περιφέρεια η συζήτηση για τη διαχείριση των σκουπιδιών θα διαρκούσε μισή ώρα, ενώ ο διάλογος για ένα έργο όπως η διέλευση του αγωγού φυσικού αερίου East Med από την Πελοπόννησο θα ήταν στην κορυφή της πολιτικής ατζέντας κατά τη διάρκεια της προεκλογικής περιόδου.
Στην Πελοπόννησο όμως συζητάμε 30 χρόνια για τη διαχείριση των σκουπιδιών, ενώ κανένας υποψήφιος δεν ασχολείται με το σχέδιο για τον αγωγό East Med – που αν υλοποιηθεί, αφενός θα αλλάξει τον ενεργειακό χάρτη της Ευρώπης και αφετέρου θα αναβαθμίσει τη γεωπολιτική και οικονομική θέση της Πελοποννήσου στην παγκόσμια κλίμακα.
Ας πάρουμε όμως τα γεγονότα από την αρχή: Τον Δεκέμβριο του 2018 στην ισραηλινή πόλη Μπερσέβα, η Ελλάδα, η Κύπρος και το Ισραήλ συμφώνησαν να προωθήσουν το σχέδιο κατασκευής του αγωγού φυσικού αερίου East Med (East Mediterranean Gas Pipeline). Το σχέδιο προωθείται από τις ΗΠΑ καθώς θα μειώσει την εξάρτηση της Ευρώπης από το φυσικό αέριο της Ρωσίας, και γι’ αυτό δεν αποκλείεται πριν το τέλος του μήνα να υπογραφεί στην Κρήτη η διακρατική συμφωνία Ισραήλ – Κύπρου – Ελλάδας – Ιταλίας για την κατασκευή του αγωγού.
Σύμφωνα με το σχέδιο, ο αγωγός το 2025 θα μεταφέρει στην Ευρώπη 20 δισεκατομμύρια κυβικά φυσικό αέριο.
Ουσιαστικά πρόκειται για το μεγαλύτερο σχέδιο κατασκευής υποθαλάσσιου αγωγού φυσικού αερίου, μήκους 1.970 χιλιομέτρων. Θα ξεκινά κοντά στο μεγάλο υπεράκτιο ισραηλινό κοίτασμα Λεβιάθαν και στη συνέχεια θα διέρχεται την Κυπριακή ΑΟΖ στην οποία εκτελούνται γεωτρήσεις, τα αποτελέσματα των οποίων αναμένεται να ανακοινωθούν μέχρι το τέλος Φεβρουαρίου. Στη συνέχεια ο αγωγός μέσω της Κρήτης φτάνει στις ακτές της Λακωνίας κι από εκεί με χερσαίο δίκτυο στις ακτές της Θεσπρωτίας. Εκεί θα συνδεθεί με τον ελληνο-ιταλο-γαλλικό υπό σχέδιο υποθαλάσσιο αγωγό “Ποσειδώνα”, ο οποίος θα καταλήγει στις ακτές της επαρχίας Λέτσε κι από εκεί το φυσικό αέριο θα προωθείται στα ευρωπαϊκά δίκτυα.
Σύμφωνα πάντα με το σχέδιο, το κόστος των υποθαλάσσιων τμημάτων του αγωγού μέχρι την Πελοπόννησο έχει προϋπολογιστεί σε 6,2 δισ. ευρώ, ενώ το τμήμα από τις ακτές της ακτές της Λακωνίας έως την Ιταλία προϋπολογίζεται σε 5,6 δισεκατομμύρια ευρώ.
Σε κάθε περίπτωση, γίνεται κατανοητό ότι η διαδικασία θα επιταχυνθεί αν οι γεωτρήσεις στην Κυπριακή ΑΟΖ ανακαλύψουν σημαντικά απολήψιμα αποθέματα φυσικού αερίου. Οσο για τις αντιδράσεις, σύμφωνα με το sigmalive.com:
«Η αντίθεση και της Τουρκίας για τον συγκεκριμένο αγωγό περιορίζεται προς το παρόν σε λεκτικές απειλές, αφού υπάρχει η ισχυρή υποστήριξη της κυβέρνησης Τραμπ για τη νέα ενεργειακή συνεργασία μεταξύ Ισραήλ, Κύπρου και Ελλάδας, όπως αναφέρει στο Νatural Gas World και o δρ Emanuel Navon από το Ινστιτούτου Στρατηγικών Μελετών της Ιερουσαλήμ. Στο ίδιο άρθρο σημειώνεται πως, δεδομένου ότι η ΕΕ έχει διευρύνει τις ρυθμιστικές αρμοδιότητες στην αγορά ενέργειας, μπορεί να χρησιμοποιήσει κίνητρα και επιδοτήσεις για να ενθαρρύνει την κατασκευή του East Med. Για να συμβεί αυτό, σημειώνεται, το Ισραήλ πρέπει να ζητήσει από τους συμμάχους του στην “Ομάδα του Visegrad” (Πολωνία, Τσεχία, Ουγγαρία και Σλοβακία) να στηρίξουν τον αγωγό.
Αναφορικά με το Φόρουμ Ενέργειας της Ανατολικής Μεσογείου, ο Ισραηλινός αναλυτής σημειώνει πως αυτή η νέα εταιρική σχέση είναι ζωτικής σημασίας για την εξασφάλιση του καθεστώτος του Ισραήλ ως παγκόσμιου ενεργειακού παράγοντα. “Ωστόσο, το μέλλον αυτής της εταιρικής σχέσης εξαρτάται επίσης από την εξασφάλιση αμερικανικής οικονομικής στήριξης και την υπέρβαση των φωνών και των δυνάμεων στις Βρυξέλλες που θέλουν να εξαλείψουν όλα τα ορυκτά καύσιμα από το μελλοντικό ενεργειακό μείγμα της Ευρώπης”».
Για τις ενδεχόμενες αντιδράσεις στην Ελλάδα, ο ειδικός σε πετρελαϊκά θέματα Σταύρος Πετρολέκας επισημαίνει σε άρθρο του στο liberal.gr:
«Η υλοποίησή του όμως (του αγωγού) κάθε άλλο παρά εύκολη υπόθεση είναι. Και αυτό γιατί είναι βέβαιο ότι θα συναντήσει πληθώρα αντιδράσεων από τους κατοίκους των περιφερειών αυτών, με μια πρώτη τέτοια γεύση να έρχεται από τη Λακωνία. Κάτοικοι στη χερσόνησο του Μαλέα προσέφυγαν πρόσφατα στο ΣτΕ με αίτημα τη ριζική επαναχάραξη του καλωδίου της λεγόμενης “Μικρής Διασύνδεσης” Κρήτης – Πελοποννήσου, με πρόσθετη απαίτηση υπογειοποίησης όποιου τμήματος θα περνά από την περιοχή των. Αντιδρούν δηλαδή στη διέλευση καλωδίου… πώς θα δεχθούν όδευση ολόκληρου αγωγού;».
Οπως και να έχει, δεν χρειάζεται να είσαι ειδικός σε ενεργειακά θέματα, για να αντιληφθείς ότι το σχέδιο κατασκευής του East Med ενδέχεται να αλλάξει το μέλλον της Πελοποννήσου. Δυστυχώς όμως, οι τοπικοί άρχοντες ασχολούνται ακόμα με το θέμα της διαχείρισης των σκουπιδιών, που θα έπρεπε να το έχουν λύσει σε μισή ώρα, ενώ δεν έχουν πάρει… μυρωδιά από το φυσικό αέριο και την επιρροή που θα έχει στην ανάπτυξη της Πελοποννήσου.
Στην Πελοπόννησο όμως συζητάμε 30 χρόνια για τη διαχείριση των σκουπιδιών, ενώ κανένας υποψήφιος δεν ασχολείται με το σχέδιο για τον αγωγό East Med – που αν υλοποιηθεί, αφενός θα αλλάξει τον ενεργειακό χάρτη της Ευρώπης και αφετέρου θα αναβαθμίσει τη γεωπολιτική και οικονομική θέση της Πελοποννήσου στην παγκόσμια κλίμακα.
Ας πάρουμε όμως τα γεγονότα από την αρχή: Τον Δεκέμβριο του 2018 στην ισραηλινή πόλη Μπερσέβα, η Ελλάδα, η Κύπρος και το Ισραήλ συμφώνησαν να προωθήσουν το σχέδιο κατασκευής του αγωγού φυσικού αερίου East Med (East Mediterranean Gas Pipeline). Το σχέδιο προωθείται από τις ΗΠΑ καθώς θα μειώσει την εξάρτηση της Ευρώπης από το φυσικό αέριο της Ρωσίας, και γι’ αυτό δεν αποκλείεται πριν το τέλος του μήνα να υπογραφεί στην Κρήτη η διακρατική συμφωνία Ισραήλ – Κύπρου – Ελλάδας – Ιταλίας για την κατασκευή του αγωγού.
Σύμφωνα με το σχέδιο, ο αγωγός το 2025 θα μεταφέρει στην Ευρώπη 20 δισεκατομμύρια κυβικά φυσικό αέριο.
Ουσιαστικά πρόκειται για το μεγαλύτερο σχέδιο κατασκευής υποθαλάσσιου αγωγού φυσικού αερίου, μήκους 1.970 χιλιομέτρων. Θα ξεκινά κοντά στο μεγάλο υπεράκτιο ισραηλινό κοίτασμα Λεβιάθαν και στη συνέχεια θα διέρχεται την Κυπριακή ΑΟΖ στην οποία εκτελούνται γεωτρήσεις, τα αποτελέσματα των οποίων αναμένεται να ανακοινωθούν μέχρι το τέλος Φεβρουαρίου. Στη συνέχεια ο αγωγός μέσω της Κρήτης φτάνει στις ακτές της Λακωνίας κι από εκεί με χερσαίο δίκτυο στις ακτές της Θεσπρωτίας. Εκεί θα συνδεθεί με τον ελληνο-ιταλο-γαλλικό υπό σχέδιο υποθαλάσσιο αγωγό “Ποσειδώνα”, ο οποίος θα καταλήγει στις ακτές της επαρχίας Λέτσε κι από εκεί το φυσικό αέριο θα προωθείται στα ευρωπαϊκά δίκτυα.
Σύμφωνα πάντα με το σχέδιο, το κόστος των υποθαλάσσιων τμημάτων του αγωγού μέχρι την Πελοπόννησο έχει προϋπολογιστεί σε 6,2 δισ. ευρώ, ενώ το τμήμα από τις ακτές της ακτές της Λακωνίας έως την Ιταλία προϋπολογίζεται σε 5,6 δισεκατομμύρια ευρώ.
Σε κάθε περίπτωση, γίνεται κατανοητό ότι η διαδικασία θα επιταχυνθεί αν οι γεωτρήσεις στην Κυπριακή ΑΟΖ ανακαλύψουν σημαντικά απολήψιμα αποθέματα φυσικού αερίου. Οσο για τις αντιδράσεις, σύμφωνα με το sigmalive.com:
«Η αντίθεση και της Τουρκίας για τον συγκεκριμένο αγωγό περιορίζεται προς το παρόν σε λεκτικές απειλές, αφού υπάρχει η ισχυρή υποστήριξη της κυβέρνησης Τραμπ για τη νέα ενεργειακή συνεργασία μεταξύ Ισραήλ, Κύπρου και Ελλάδας, όπως αναφέρει στο Νatural Gas World και o δρ Emanuel Navon από το Ινστιτούτου Στρατηγικών Μελετών της Ιερουσαλήμ. Στο ίδιο άρθρο σημειώνεται πως, δεδομένου ότι η ΕΕ έχει διευρύνει τις ρυθμιστικές αρμοδιότητες στην αγορά ενέργειας, μπορεί να χρησιμοποιήσει κίνητρα και επιδοτήσεις για να ενθαρρύνει την κατασκευή του East Med. Για να συμβεί αυτό, σημειώνεται, το Ισραήλ πρέπει να ζητήσει από τους συμμάχους του στην “Ομάδα του Visegrad” (Πολωνία, Τσεχία, Ουγγαρία και Σλοβακία) να στηρίξουν τον αγωγό.
Αναφορικά με το Φόρουμ Ενέργειας της Ανατολικής Μεσογείου, ο Ισραηλινός αναλυτής σημειώνει πως αυτή η νέα εταιρική σχέση είναι ζωτικής σημασίας για την εξασφάλιση του καθεστώτος του Ισραήλ ως παγκόσμιου ενεργειακού παράγοντα. “Ωστόσο, το μέλλον αυτής της εταιρικής σχέσης εξαρτάται επίσης από την εξασφάλιση αμερικανικής οικονομικής στήριξης και την υπέρβαση των φωνών και των δυνάμεων στις Βρυξέλλες που θέλουν να εξαλείψουν όλα τα ορυκτά καύσιμα από το μελλοντικό ενεργειακό μείγμα της Ευρώπης”».
Για τις ενδεχόμενες αντιδράσεις στην Ελλάδα, ο ειδικός σε πετρελαϊκά θέματα Σταύρος Πετρολέκας επισημαίνει σε άρθρο του στο liberal.gr:
«Η υλοποίησή του όμως (του αγωγού) κάθε άλλο παρά εύκολη υπόθεση είναι. Και αυτό γιατί είναι βέβαιο ότι θα συναντήσει πληθώρα αντιδράσεων από τους κατοίκους των περιφερειών αυτών, με μια πρώτη τέτοια γεύση να έρχεται από τη Λακωνία. Κάτοικοι στη χερσόνησο του Μαλέα προσέφυγαν πρόσφατα στο ΣτΕ με αίτημα τη ριζική επαναχάραξη του καλωδίου της λεγόμενης “Μικρής Διασύνδεσης” Κρήτης – Πελοποννήσου, με πρόσθετη απαίτηση υπογειοποίησης όποιου τμήματος θα περνά από την περιοχή των. Αντιδρούν δηλαδή στη διέλευση καλωδίου… πώς θα δεχθούν όδευση ολόκληρου αγωγού;».
Οπως και να έχει, δεν χρειάζεται να είσαι ειδικός σε ενεργειακά θέματα, για να αντιληφθείς ότι το σχέδιο κατασκευής του East Med ενδέχεται να αλλάξει το μέλλον της Πελοποννήσου. Δυστυχώς όμως, οι τοπικοί άρχοντες ασχολούνται ακόμα με το θέμα της διαχείρισης των σκουπιδιών, που θα έπρεπε να το έχουν λύσει σε μισή ώρα, ενώ δεν έχουν πάρει… μυρωδιά από το φυσικό αέριο και την επιρροή που θα έχει στην ανάπτυξη της Πελοποννήσου.
Πηγή: typosonline.gr