Φέτος τα μετάλλια του 14ου Αργειακού Μυκηναϊκού Δρόμο εμπνέονται από μια κορυφαία προσωπικότητα της Παγκόσμιας Ιστορίας:
«Δεν χωρίζω τους ανθρώπους όπως κάνουν οι στενόμυαλοι, σε Έλληνες και Βάρβαρους. Δεν μ’ ενδιαφέρει η καταγωγή των πολιτών ούτε η ράτσα που γεννήθηκαν, τους καταμερίζω με μοναδικό κριτήριο την αρετή. Για μένα κάθε καλός ξένος είναι Έλληνας και κάθε κακός Έλληνας είναι χειρότερος από βάρβαρος. Απ’ τη μεριά μου όλους σας θεωρώ ίσους, λευκούς και μελαψούς και θα ‘θελα να μην αισθάνεστε μόνο σαν υπήκοοι της κοινοπολιτείας μου, αλλά να νιώθετε όλοι σα συμμέτοχοι και συνεταίροι. Όσο περνά απ’ το χέρι μου, θα προσπαθήσω να γίνουν πραγματικότητα αυτά που υπόσχομαι». ΜΕΓΑΣ ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ.
Ο Μέγας Αλέξανδρος ήταν ο καταλύτης για την παγκοσμιοποίηση του Ελληνισμού. Ένας άνθρωπος που παρήγαγε διαπολιτισμικό παράδειγμα με διάρκεια ιστορικού βίου δεκαοχτώ αιώνων .
Είναι άλλωστε ο Έλληνας που δίδαξε πρώτος τη διαπολιτισμική συνύπαρξη : Μελετώντας την ζωή του Μεγάλου Αλεξάνδρου, δημιουργείται μια αίσθηση δέους για αυτή την κορυφαία προσωπικότητα του ελληνικού κόσμου που ακτινοβολεί παγκόσμια, που κατάφερε να μετακενώσει το φως του ελληνικού πολιτισμού σε τόσες πολλές και διαφορετικές χώρες.
Ο Μέγας Αλέξανδρος, ο σπουδαίος στρατηλάτης, του οποίου οι πρόγονοι κατάγονταν απο το Άργος, ξεκίνησε κουβαλώντας πάντα μέσα του την διδασκαλία του σπουδαίου φιλοσόφου Αριστοτέλη όμως ανατρέποντας, ας τολμήσουμε να πούμε, τις όποιες δεσμεύσεις του φιλοσόφου, που περιόριζε τους ανθρώπους μέσα στις δυνατότητές τους και δημιουργώντας ενα νέο κόσμο, με νέες δυνατότητες, κατάλληλες για όλους τους ανθρώπους.
Ξεκίνησε λοιπόν , όχι για να λεηλατήσει, αλλά για να ενώσει, να εκπολιτίσει και να γράψει την δική του ιστορία, μαζί και την ιστορία της ανθρωπότητας, δημιουργώντας νέα (δια)πολιτισμικά αγαθά και επιτυγχάνοντας την αρμονική διαπολιτισμική συνύπαρξη, λόγω της γόνιμης αλληλεπίδρασης των λαών .
Στη σύγχρονη εποχή ο αθλητισμός περισσότερο από κάθε άλλο κοινωνικό οικοδόμημα έκανε µία καταπληκτική δουλειά στο να παρέχει ευκαιρίες σε φυλετικές και εθνικές μειονότητες και αποτέλεσε ένα εφαλτήριο για τη διάδοση του αντιρατσιστικού κινήματος, δημιουργώντας βάσεις για αρμονική συνύπαρξη των λαών .
Οι Ολυμπιακοί Αγώνες εξελίχθηκαν σε πεδίο όπου όλοι ξεκινώντας από την ίδια αφετηρία μπορούσαν να αποδείξουν τα ταλέντα τους. Τα νέα αθλητικά κινήματα, όπως το δρομικό κίνημα κ.α., επέτρεψαν σε όλους να αναπτύξουν μια αίσθηση κοινωνίας μέσα από τον αθλητισμό, η οποία είναι ανεξάρτητη από στερεότυπα, από εθνικά και πολιτικά συμφέροντα.
Η κοινωνία μας στην πορεία της για μια νέα διαπολιτισμική εποχή θα πρέπει να αντιλαμβάνεται τα σπορ ως ένα σημαντικό, λαϊκό, δημοκρατικό, ανοιχτό, κοινωνικό οικοδόμημα που κρίνει όχι µε βάση το φύλο, το χρώμα του δέρματος ή την πολιτιστική κληρονομιά.
Ο αθλητισμός, ως πανανθρώπινη αξία, μπορεί και πρέπει να ενώνει τους ανθρώπους και οι αθλητικοί αγώνες να σηματοδοτούν και να συμβολίζουν την αρετή, την ειρήνη, τη συμφιλίωση και τη συνένωση, παράγοντας ακριβώς αυτό το διαπολιτιστικό παράδειγμα, που πρώτος οραματίστηκε ο Μέγας Αλέξανδρος .
