Του Τόλη Κοΐνη
Στην πραγματικότητα δεν ήταν καθόλου μυστηριώδης, ήταν ένας φωτισμένος κληρικός που έπαιξε καίριο ρόλο στην αρχή της πολιορκίας του Αναπλιού το 1821. Το όνομά του ήταν Διονύσιος Βούλγαρης.
Μαζί με τον άλλον συντοπίτη του Αρχιμανδρίτη παπά Αρσένη Κρέστα κήρυξαν την Επανάσταση στο Κρανίδι και μετέφεραν τα στρατεύματα πιο κοντά στο Ναύπλιο. Το βέβαιο είναι πως στις 5 Απριλίου του 1821 είχαν οχυρωθεί στο Σπαντζίκου και την μεθεπόμενη είχαν πιάσει θέσεις στο Κατσίγκρι.
Οχυρωμένοι οι Έλληνες στο Κατσίγκρι και τοποθετώντας προφυλακές περιόριζαν τον ανεφοδιασμό των Τούρκων σε ακτίνα μόλις 3 χιλιόμετρα από την πόλη μας. Οι Τούρκοι οργάνωσαν έξοδο ανήμερα το Πάσχα, βρήκαν τους Έλληνες σε πλήρη διάλυση. Γιόρταζαν το πρώτο ελεύθερό τους Πάσχα και γλεντούσαν έχοντας εγκαταλείψει τις θέσεις τους.
Τα μυστήρια με την Μονή του Αυγού είναι αρκετά. Γράφεται παντού ότι καταστράφηκε από το ιππικό του Ιμπραήμ Πασά στις 15 Ιουνίου του 1825. Μάλλον … fake news. Εκείνη την ημέρα ο Ιμπραήμ ήταν στο Άργος και έκανε καταδρομές στην Άρια (να κόψει την ύδρευση του Ναυπλίου) και στην Ακρόπολη της Αρχαίας Τίρυνθας …. Εντελώς απίθανο να έφτασε το ιππικό του μέχρι την Μονή Αυγού (άλλα 30 χιλιόμετρα σε βουνά)… Το πιθανότερο είναι εκείνη την ημέρα να έγινε επίθεση στην Αγια Μονή (εγκαταλελειμμένη τότε) και να πυρπόλησαν οι Αιγύπτιοι όποια κτίσματα βρήκαν.
Η Μονή Αυγού διαλύθηκε με απόφαση της Αντιβασιλείας το 1833, όπως και όλα τα άλλα Μοναστήρια που είχαν μείνει με λίγους μοναχούς ή μοναχές. Ήταν ένας τρόπος να εκμεταλλευτεί το «κράτος» τα χωράφια των Μοναστηριών και να τα μοιράσει …κατά το δοκούν.
Οι αφανείς ήρωες του 1821 είναι πολλοί … και τα λάθη στις βιογραφίες τους είναι πολλά… χρειάζεται αρκετή έρευνα για να μπορέσουμε να καταγράψουμε σωστά τις προσωπικές τους περιπέτειες.
Οχυρωμένοι οι Έλληνες στο Κατσίγκρι και τοποθετώντας προφυλακές περιόριζαν τον ανεφοδιασμό των Τούρκων σε ακτίνα μόλις 3 χιλιόμετρα από την πόλη μας. Οι Τούρκοι οργάνωσαν έξοδο ανήμερα το Πάσχα, βρήκαν τους Έλληνες σε πλήρη διάλυση. Γιόρταζαν το πρώτο ελεύθερό τους Πάσχα και γλεντούσαν έχοντας εγκαταλείψει τις θέσεις τους.
Οι μόνοι που βρέθηκαν έτοιμοι να τους αντιμετωπίσουν ήταν ο ηγούμενος του Αυγού Διονύσιος και οι καλογέροι του. Σκοτώθηκαν άπαντες… Από εκεί αρχίζουν τα μυστήρια… αλλού διάβασα ότι συνελήφθη και τον κρέμασαν στην Πύλη της Ξηράς, αλλού ότι τον κρέμασαν στο Παλαμήδι, αλλού ότι πήγε στους Μύλους και σκοτώθηκε εκεί… Το πιθανότερο είναι ότι σκοτώθηκε στο Κατσίγκρι και κατά το «επικρατούν έθιμο» του έκοψαν το κεφάλι – όπως και των άλλων μοναχών- και να τα τοποθέτησαν σε ξύλα… έτσι και αλλιώς εκείνη την ημέρα ανασκολόπισαν (σούβλισαν) ζωντανό τον συντοπίτη του Λεμπέση. Η ηρωική άμυνα που κράτησε έδωσε την ευκαιρία στους Έλληνες να απομακρυνθούν σε πιο ασφαλείς αμυντικές θέσεις και να γλυτώσει η επανάσταση από μια πρόωρη καταστροφή.
Τα μυστήρια με την Μονή του Αυγού είναι αρκετά. Γράφεται παντού ότι καταστράφηκε από το ιππικό του Ιμπραήμ Πασά στις 15 Ιουνίου του 1825. Μάλλον … fake news. Εκείνη την ημέρα ο Ιμπραήμ ήταν στο Άργος και έκανε καταδρομές στην Άρια (να κόψει την ύδρευση του Ναυπλίου) και στην Ακρόπολη της Αρχαίας Τίρυνθας …. Εντελώς απίθανο να έφτασε το ιππικό του μέχρι την Μονή Αυγού (άλλα 30 χιλιόμετρα σε βουνά)… Το πιθανότερο είναι εκείνη την ημέρα να έγινε επίθεση στην Αγια Μονή (εγκαταλελειμμένη τότε) και να πυρπόλησαν οι Αιγύπτιοι όποια κτίσματα βρήκαν.
Η Μονή Αυγού διαλύθηκε με απόφαση της Αντιβασιλείας το 1833, όπως και όλα τα άλλα Μοναστήρια που είχαν μείνει με λίγους μοναχούς ή μοναχές. Ήταν ένας τρόπος να εκμεταλλευτεί το «κράτος» τα χωράφια των Μοναστηριών και να τα μοιράσει …κατά το δοκούν.
Οι αφανείς ήρωες του 1821 είναι πολλοί … και τα λάθη στις βιογραφίες τους είναι πολλά… χρειάζεται αρκετή έρευνα για να μπορέσουμε να καταγράψουμε σωστά τις προσωπικές τους περιπέτειες.
