Νέο Πρόγραμμα Επιχειρηματικότητας στο κλειστό κατάστημα κράτησης Ναυπλίου

 Ξεκίνησε ο σχεδιασμός κύκλου μαθημάτων Επιχειρηματικότητας στο κλειστό κατάστημα κράτησης Ναυπλίου. Η μεταπτυχιακή φοιτήτρια Κωνσταντία Γραμματικοπούλου, του Τμήματος Θεατρικών Σπουδών του Πανεπιστημίου Πελοποννήσου, με την ειδικότητα της Μάρκετερ-Εκπαιδευτικού και με την συνεργασία και ενθάρρυνσης της Ομότιμης Καθηγήτριας Άλκηστις Κοντογιάννη, σχεδιάζει σειρά μαθημάτων που ξεκινούν από την αποσαφήνιση εννοιών του Μάρκετινγκ και θα καταλήξουν στον σχεδιασμό Επιχειρηματικού Σχεδίου ( Business Plan ). 

Στόχος είναι οι έγκλειστοι να φτάσουν στο γνωστικό επίπεδο να υλοποιήσουν σχεδιαστικά μια επιχειρηματική ιδέα με πραγματικά δεδομένα και σε αληθείς συνθήκες αλλά ταυτόχρονα να αναπτύξουν δεξιότητες επικοινωνίας, ομαδικότητας και συνεργασίας.

Η ιδέα για το εγχείρημα προέκυψε από τον ενθουσιασμό που έδειξαν οι συμμετέχοντες στο πρώτο θεατροπαιδαγωγικό πρόγραμμα με τίτλο «από την ιδέα στην επιχειρηματικότητα» όπου μέσα από δραστηριότητες και ασκήσεις έζησαν όλη την διαδικασία δημιουργίας μιας επιχείρησης, ξεκινώντας από την σύλληψη της ιδέας έως την τοποθέτηση της στην αγορά. 

Οι ιδέες των συμμετεχόντων ήταν πολλές μερικές εκ των οποίων ήταν επιχείρηση φούρνου, συνεργείου αυτοκινήτων, ενοικιάσεις αυτοκινήτων, βότανα και φυτικά φάρμακα, κέντρο διασκέδασης. Μεταξύ άλλων, μέσα από το πρόγραμμα έμαθαν οι έγκλειστοι, πώς πρέπει ο εν δυνάμει επιχειρηματίας να είναι σε εγρήγορση για να αντιλαμβάνεται ευκαιρίες και απειλές της αγοράς αλλά και πως υπάρχουν πολλές αντίξοες καταστάσεις που πολλές φορές μπορεί να αντιμετωπίζονται με σωστές συνεργασίες. Εργάστηκαν ομαδικά, «πούλησαν» την ιδέα τους προς εύρεση χρηματοδότησης και μέχρι γραβάτες φόρεσαν για να εντυπωσιάσουν τους συμβούλους επιχειρήσεων και τους τραπεζίτες. Η κα Άλκηστις, διαπίστωσε πως οι ιδέες δεν τελείωσαν με το τέλος του μαθήματος αλλά δημιουργήθηκαν προβληματισμοί που συζητήθηκαν και τις επόμενες ημέρες. Μάλιστα, δύο έγκλειστοι της εκμυστηρεύτηκαν πως τους δημιουργήθηκαν σκέψεις για μικρές επιχειρήσεις, με την αξιοποίηση κάποιων δικών τους ακινήτων. 

Έχοντας σχεδόν καθημερινή επαφή με τους έγκλειστους, η κα Άλκηστις γνωρίζει τις ανάγκες τους και αντιλαμβάνεται πως το μάθημα τους εντυπωσίασε γιατί αναφερόταν στην ανάπτυξη επιχειρηματικών δεξιοτήτων που τους είναι χρήσιμες για το μέλλον τους. Επιπλέον όμως οι πληροφορίες δόθηκαν με βιωματικό τρόπο και με έξυπνες ασκήσεις που το έκαναν ευχάριστο και κατανοητό. Αντιλήφθηκαν ότι είχαν μια ικανή γυναίκα του μάρκετινγκ που ξέρει και κατέχει το αντικείμενο της, την αποδέχτηκαν απόλυτα και το σπουδαίο είναι ότι προβληματίστηκαν με το τι θέλουν να ασχοληθούν στην ζωή τους, κάνοντας έτσι σχέδια για το μέλλον τους.

Τίποτα όμως από όλα αυτά δεν θα συνέβαινε αν δεν υπήρχε το όραμα, η ενέργεια, η καλή διάθεση και η εθελοντική δράση της κας Άλκηστις που κατάφερε να οργανώσει ένα πρόγραμμα πολλών δράσεων με συνέχεια και μεγάλη συνέπεια, μεταλαμπαδεύοντας την διάθεση της για προσφορά και σε άλλους ανθρώπους, επαγγελματίες ο καθένας στον χώρο του. 

Όπως μας ενημέρωσε η ίδια όλες αυτές οι δράσεις είναι ενταγμένες στο Πρόγραμμα «Αναπτύσσοντας Δεξιότητες με τους Έγκλειστους» και τις ξεκίνησε με φοιτητές του προπτυχιακού και συνεχίστηκαν με προγράμματα των μεταπτυχιακών φοιτητών. Το πρόγραμμα εξελίσσεται πολύ καλά εδώ και δύο χρόνια για το κλειστό κατάστημα κράτησης Ναυπλίου και τρία χρόνια για το αγροτικό. Φέτος πραγματοποιήθηκαν 11 προγράμματα εκ των οποίων τα εννιά ήταν στο κλειστό κατάστημα και τα δύο στο αγροτικό. Ταυτόχρονα βέβαια πραγματοποιούνται στους έγκλειστους και μαθήματα τακτικά και έκτακτα με ιδιαίτερο ενδιαφέρον, για του ίδιους, στην εκμάθηση της αγγλικής γλώσσας.

Αρχικά οι έγκλειστοι δεν είχαν σκεφτεί τον εαυτό τους μέσα σε ένα σχολείο αλλά πλέον, όχι μόνον έχουν αποδεχτεί το πρόγραμμα, αλλά περιμένουν με έντονο ενδιαφέρον το μάθημα της επόμενης μέρας. Η κα. Άλκηστις διαπιστώνει πως οι δραστηριότητες των μαθημάτων βοηθούν τους έγκλειστους να ξεφύγουν από την κλεισούρα της φυλακής αλλά και να έρχονται σε επαφή με την κοινωνία. Αναγνωρίζουν την προσφορά του κόσμου που τους επισκέπτεται και τους αφιερώνει τον χρόνο και την ενέργεια του βοηθώντας τους έτσι να αποκτήσουν γνώσεις, εμπειρίες, να βελτιώσουν τον εαυτό τους, να αποκτήσουν αυτοεκτίμηση και να ενισχύσουν την αυτοπεποίθηση τους. Νοιώθουν σαν να τους αγαπάνε, όπως της εκμυστηρεύονται οι ίδιοι, και αυτό τους γεμίζει ευγνωμοσύνη γιατί βλέπουν πως δεν ξεχάστηκαν, δεν τους απέρριψαν σε μια αποθήκη ψυχών, όπως πολλές φορές αναφέρονται οι φυλακές. Όλες αυτές οι δράσεις τους εντυπωσιάζουν και τους δεσμεύουν να ξεχάσουν αυτά που κάνανε πριν και να γίνουν κάποιοι άλλοι άνθρωποι, καλύτεροι. ΄Ένας έγκλειστος ανέφερε μια μέρα «νομίζετε μετά από όλα αυτά και μετά από όλους αυτούς τους ανθρώπους που έρχονται και κάνουν τόσα για εμάς, ότι εμείς μπορούμε να βγούμε έξω και να κάνουμε τα ίδια»; 

Όντως, σιγά σιγά και μέρα με την μέρα γίνεται πρόοδος κάτι που έχει διαπιστώσει και ο διευθυντής των κλειστών καταστημάτων κράτησης Ναυπλίου κ. Γιάννης Μπαρμπαγιάννης που άνοιξε το κατάστημα του στην κοινωνία και η συμβολή του είναι σημαντική δίνοντας έγκριση και υποστηρίζοντας τα Προγράμματα του Τμήματος Θεατρικών Σπουδών του Πανεπιστημίου Πελοποννήσου. Μάλιστα η πιο συγκινητική εκδήλωση που επηρέασε θετικά και άγγιξε βαθιά τους έγκλειστους ήταν η Χριστουγεννιάτικη γιορτή, που οργανώθηκε μέσα από το πρόγραμμα, για τα παιδιά τους, που πολλοί είχαν δύο με τρία, ίσως και παραπάνω χρόνια για να τα δουν. Οι οικογένειες λοιπόν έσμιξαν και όλοι βουρκωμένοι προσπαθούσαν να χαρούν τις στιγμές μέσα σε μια γιορτινή διάθεση. Όλα αυτά τους επηρεάζουν και τους αλλάζουν. Δεν τους αφήνουν να «χαθούν» αλλά τους κάνουν να σκεφτούν κάποια πράγματα και την ζωή τους και έτσι, ίσως κάποια μέρα επιτευχθεί η επανένταξη τους στην κοινωνία. Δυσκολίες είναι σίγουρο ότι θα βρουν αλλά τουλάχιστον θα είναι λίγο προετοιμασμένοι γιατί θα έχουν αποκτήσει γνώσεις , γι΄αυτό υπάρχει ανάγκη για προγράμματα με επαγγελματικές δεξιότητες.

Ευχή όλων είναι να μπορούσε να δημιουργηθεί εργαστήριο π.χ ξυλουργείου ή να μαθαίνανε κάποια επαγγέλματα όπως π.χ. ηλεκτρολόγος. Ας ελπίσουμε ότι οι δράσεις, ίσως και με τη βοήθεια της πολιτείας, θα φτάσουν στο μέλλον σε αυτό το επίπεδο. Προς το παρόν ο καθένας προσφέρει ότι μπορεί και ότι έχει διάθεση και είναι πολύ σημαντικό γιατί χαρίζει σε κάποιους ανθρώπους το δικαίωμα να κάνουν όνειρα και να μην χάνουν την ελπίδα τους για το μέλλον!

Πηγή: aboutwoman.gr