… Παλιές Ιστορίες (που βγάζουν γέλιο)΄΄… και τις εξιστορεί στο βιβλίο του ο Γιώργος Ν. Μουσταΐρας.
Το Σάββατο 16 Μαρτίου 2019, στην αίθουσα πολιτισμού του Προοδευτικού Συλλόγου Ναυπλίου "Ο ΠΑΛΑΜΗΔΗΣ", ο συγγραφέας παρουσίασε το τελευταίο, χρονικά, βιβλίο του.
Το βιβλίο προλόγισε ο πρόεδρος της Ένωσης Συγγραφέων και Λογοτεχνών Αργολίδας (Ε.Σ.Λ.Α.) Γιώργος Κόνδης και την παρουσίαση συντόνισε ο Θεοδόσης Σ. Σπαντιδέας.
Όπως γράφει ο Γιώργης Έξαρχος στον πρόλογο του βιβλίου του συγγραφέα, "η μικρή φόρμα στην αφήγηση ή στην διήγηση ενός πραγματικού ή φανταστικού γεγονότος θεωρείται ως η πιο πετυχημένη συνταγή στην σύγχρονη λογοτεχνική παραγωγή της διηγηματογραφίας".
Όπως γράφει ο Γιώργης Έξαρχος στον πρόλογο του βιβλίου του συγγραφέα, "η μικρή φόρμα στην αφήγηση ή στην διήγηση ενός πραγματικού ή φανταστικού γεγονότος θεωρείται ως η πιο πετυχημένη συνταγή στην σύγχρονη λογοτεχνική παραγωγή της διηγηματογραφίας".
Συνέβησαν στην Αργολίδα, λοιπόν, αυτές οι ιστορίες με την "μικρή φόρμα" - και πράγματι ο Γιώργης Έξαρχοςστον πρόλογο του βιβλίου έχει καλύψει τα περισσότερα από όσα γράφει ή δεν γράφει ή υπονοεί ο Γιώργος Μουσταΐρας.
Οι "παλιές ιστορίες" βγάζουν γέλιο μα τα πιο σοβαρά πράγματα έτσι λέγονται (ακόμα από τους αρχαίους κλασικούς Έλληνες, ακόμα και από τους σύγχρονους κλασικούς Έλληνες – όρα Τσιφόρος και Ψαθάς).
Οι "παλιές ιστορίες" βγάζουν γέλιο μα τα πιο σοβαρά πράγματα έτσι λέγονται (ακόμα από τους αρχαίους κλασικούς Έλληνες, ακόμα και από τους σύγχρονους κλασικούς Έλληνες – όρα Τσιφόρος και Ψαθάς).
Βέβαια, ο Γιώργος Μουσταΐρας δεν προσπαθεί να μιμηθεί και να αντιγράψει τον Αριστοφάνη ή τον Τσιφόρο, μάλλον όλοι αυτοί αντιγράφουν (περιγράφουν καλύτερα) την τραγικότητα των γεγονότων μέσα από τα ίδια τα γεγονότα με μια ανάλαφρη διάθεση…
Δεμένα, λοιπόν, το βαρύ και το ελαφρύ, το ανέμελο και το μελετημένο, το γέλιο και το κλάμα, το αστείο και το θανατερό… (ας θυμηθούμε την παροιμία ΄΄δεν υπάρχει γάμος άκλαυτος και κηδεία αγέλαστη΄΄)…
Δεμένα, λοιπόν, το βαρύ και το ελαφρύ, το ανέμελο και το μελετημένο, το γέλιο και το κλάμα, το αστείο και το θανατερό… (ας θυμηθούμε την παροιμία ΄΄δεν υπάρχει γάμος άκλαυτος και κηδεία αγέλαστη΄΄)…
Οι ιστορίες αφορούν σε ενότητες, σε ομάδες κυρίων θεμάτων που από πάντοτε απασχολούσαν τον άνθρωπο. Την ευπιστία, την αθωότητα αλλά και την πονηριά της επιβίωσης και του περιπαικτικού λόγου, της σεξουαλικής ανάγκης και έλλειψης, του άγνωστου "νέου" που πάντοτε έρχεται μετά από το γνώριμο και οικείο "παλιό"...
Ανεξάρτητα από φιλοσοφικές προσεγγίσεις, ο συγγραφέας κατορθώνει με το βιβλίο του να παραδώσει στις μελλοντικές γενιές ηθολογικά και λαογραφικά χαρακτηριστικά μιας εποχής που έχει παρέλθει. Τον τρόπο ζωής ανθρώπων, τους δρόμους και τα σοκάκια, τα πρόσωπα που έχουν εκλείψει ή (των ελαχίστων) που βρίσκονται εν ζωή, την αντίδρασή τους στις συνθήκες που επικρατούσαν, τον τρόπο που περιέπαιζε (ή και σεβόταν) ο ένας τον άλλον μέσα στις περιορισμένες και κλειστές κοινωνίες, τότε που δεν υπήρχαν τηλεοράσεις και διαδίκτυα, όταν η επικοινωνία υπήρχε μόνον με γείτονες της διπλανής πόρτας ή του διπλανού χωριού… τότε που ο ένας ήξερε τις αδυναμίες (και τις δυνατότητες) του άλλου… ΤΟΤΕ ΠΟΥ ΟΙ ΣΥΝΑΝΤΗΣΕΙΣ ΚΑΙ ΤΑ ΓΕΓΟΝΟΤΑ ΣΥΝΕΒΑΙΝΑΝ ΠΡΟΣΩΠΟ ΜΕ ΠΡΟΣΩΠΟ.
Ανεξάρτητα από φιλοσοφικές προσεγγίσεις, ο συγγραφέας κατορθώνει με το βιβλίο του να παραδώσει στις μελλοντικές γενιές ηθολογικά και λαογραφικά χαρακτηριστικά μιας εποχής που έχει παρέλθει. Τον τρόπο ζωής ανθρώπων, τους δρόμους και τα σοκάκια, τα πρόσωπα που έχουν εκλείψει ή (των ελαχίστων) που βρίσκονται εν ζωή, την αντίδρασή τους στις συνθήκες που επικρατούσαν, τον τρόπο που περιέπαιζε (ή και σεβόταν) ο ένας τον άλλον μέσα στις περιορισμένες και κλειστές κοινωνίες, τότε που δεν υπήρχαν τηλεοράσεις και διαδίκτυα, όταν η επικοινωνία υπήρχε μόνον με γείτονες της διπλανής πόρτας ή του διπλανού χωριού… τότε που ο ένας ήξερε τις αδυναμίες (και τις δυνατότητες) του άλλου… ΤΟΤΕ ΠΟΥ ΟΙ ΣΥΝΑΝΤΗΣΕΙΣ ΚΑΙ ΤΑ ΓΕΓΟΝΟΤΑ ΣΥΝΕΒΑΙΝΑΝ ΠΡΟΣΩΠΟ ΜΕ ΠΡΟΣΩΠΟ.
Τις "ιστορίες που βγάζουν γέλιο" αξίζει να τις διαβάσει κανείς μόνος του για να ανακαλύψει ότι θέλει να φτάσει ως το τέλος του κάθε ιστορικού κεράσματος…
Ευχαριστίες πρέπει να δοθούν στην Μαρία Καραφωτιά, στον Βαγγέλη Ζερβόπουλο, στον Αλέκο Βιβλιό και στον Νίκο Πρίγγουρη που "γέμισαν" την εκδήλωση με την μουσική και τα τραγούδια τους.
Ας είναι καλοτάξιδο το βιβλίο του Γιώργου Μουσταΐρα…
Ευχαριστίες πρέπει να δοθούν στην Μαρία Καραφωτιά, στον Βαγγέλη Ζερβόπουλο, στον Αλέκο Βιβλιό και στον Νίκο Πρίγγουρη που "γέμισαν" την εκδήλωση με την μουσική και τα τραγούδια τους.
Ας είναι καλοτάξιδο το βιβλίο του Γιώργου Μουσταΐρα…
.webp "ΑΡΓΟΛΙΚΕΣ ΕΙΔΗΣΕΙΣ")