Είναι εδώ και κάποια χρόνια που μιλάμε και γράφουμε για τα ελληνικά κρασιά. Αναγνωρίζουμε με χαρά την εξέλιξή τους, θαυμάζουμε την ποιότητά τους, περήφανοι δείχνουμε ο ένας στον άλλον το χρώμα στο ποτήρι και τα βραβεία που κέρδισαν σε κάποιον διεθνή διαγωνισμό, χαιρόμαστε με τις εξαγωγές που κατακτούν τον κόσμο όλο.
Ξέρουμε πια, κι αυτό είναι γεγονός που κανείς δεν μπορεί να αμφισβητήσει, ότι οινοποιοί και αμπελουργοί κατάφεραν ένα μικρό θαύμα και βοήθησαν το ελληνικό κρασί να ξαναγεννηθεί. Στην πράξη όμως τι σημαίνει αυτό;
Σημαίνει ότι σε λίγα χρόνια, κι αν όλα συνεχίζουν να πηγαίνουν καλά, το κρασί θα βρει μια θέση δίπλα στη φέτα ή το λάδι. Θα γίνει εξαγώγιμο προϊόν (ήδη είναι) και θα ταξιδέψει παντού τις γηγενείς μας ποικιλίες, που τόσο το αξίζουν.
Πηγή: athensvoice.gr
Σημαίνει ότι σε λίγα χρόνια, κι αν όλα συνεχίζουν να πηγαίνουν καλά, το κρασί θα βρει μια θέση δίπλα στη φέτα ή το λάδι. Θα γίνει εξαγώγιμο προϊόν (ήδη είναι) και θα ταξιδέψει παντού τις γηγενείς μας ποικιλίες, που τόσο το αξίζουν.
Σημαίνει όμως και κάτι ακόμα: πως μαζί με τα αμπέλια, στην Ελλάδα μεγαλώνει και η κουλτούρα του κρασιού. Κι είναι αυτή η κουλτούρα που ενώνει την παρέα, απλώνει συζητήσεις που θα κρατήσουν ως το πρωί και μας μαθαίνει ακόμα κάτι καινούργιο για αυτό τον τόπο. Είναι μια κουλτούρα που γίνεται συνήθεια. Μια αγαπημένη συνήθεια
Εκφραστές αυτής της νέας τάσης είναι τα wine bars και resto. Καθόλου τυχαίο που άρχισαν κι αυτά να πολλαπλασιάζονται με την άνοδο του ελληνικού κρασιού. Αυτές οι μικρές, ζεστές οινόφιλες γωνιές βοηθούν με τη σειρά τους τη συζήτηση. Μας παρουσιάζουν τα οινοποιεία που αγνοούμε, μας μαθαίνουν κρασιά που δεν ξέρουμε, μας μιλούν για το κρασί με πάθος και γνώση.
Συχνά, το ελληνικό κρασί μονοπωλεί το ενδιαφέρον, αλλά δεν είναι καθόλου λίγες οι φορές που στα τραπέζια τους έχουμε την ευκαιρία να δοκιμάσουμε κάτι μακρινό κι ενδιαφέρον. Πάντα μαζί με νόστιμους μεζέδες και καλή συντροφιά. Κι αυτό δεν είναι καθόλου λίγο.
Σπάνιες ελληνικές ποικιλίες
Αρχαία σταφύλια, σύγχρονες οινοποιήσεις, μεγάλες απολαύσεις
Αρχαία σταφύλια, σύγχρονες οινοποιήσεις, μεγάλες απολαύσεις
Λημνιώνα Καλλιεργείται παραδοσιακά στη Θεσσαλία, παράγει ερυθρούς και ροζέ οίνους με εκφραστική μύτη και αρώματα κόκκινων φρούτων και μπαχαρικών.
Μεσενικόλα Περιοχή Καρδίτσας, ένα στιβαρό κόκκινο κρασί με ήπιες τανίνες.
Κυδωνίτσα Με καταγωγή από τη Λακωνία, λευκός οίνος με έντονα αρώματα κυδωνιού και υψηλή οξύτητα
Ροκανιάρης Αποκλειστικότητα της Αργολίδας, λευκό κρασί, μαλακό στο στόμα, με αρώματα εσπεριδοειδών.
Τινακτορώγος Από την περιοχή της αρχαίας Ολυμπίας, λευκός οίνος με αρώματα από ροδάκινα και εσπεριδοειδή που μαγεύουν.
Πλυτό Ποικιλία της Κρήτης, λευκός οίνος με λαμπερό χρώμα, φινετσάτα αρώματα και ωραία ζωντάνια.
Σκλάβος Από την Αργολίδα και πάλι, με ανοιχτόξανθο χρώμα και φρέσκα αρώματα από λεμονανθούς, αχλάδι και κίτρο.
Αυγουστιάτης Εμφανίζεται στη Ζάκυνθο και στη Δυτική Πελοπόννησο, ερυθρός οίνος με ζωηρό χρώμα, αρώματα από ώριμα φρούτα και μεσογειακά βότανα, στόμα μαλακό και στρογγυλό.
Θραψαθήρι Από την Κρήτη και το Λασίθι, λευκός οίνος με λαμπερά κίτρινα χρώματα, και έντονα αρώματα φρούτων.
Κακοτρύγης Κερκυραϊκή αρχαία ποικιλία, δίνει λευκούς οίνους με λαμπερά χρώματα, και μαγευτικά αρώματα.