Εκτεταμένη ειναι η καλλιέργεια της βερικοκιάς και στην Αργολίδα που αυτή την εποχή έχουν ανθίσει μετατρέποντας τες σε ροζ νυφούλες του καταπράσινου Αργολικού κάμπου.
Υπάρχουν πάρα πολλές ποικιλίες βερικοκιάς, οι οποίες όμως είναι πολύ ευαίσθητες στα διάφορα μικροκλίματα: Οι προσπάθειες μεταφοράς των ποικιλιών μιας περιοχής σε άλλες πολύ συχνά δίνουν αρνητικά αποτελέσματα. Γι' αυτό, με εξαίρεση λίγες ποικιλίες («Κανίνος», «Μονακό», «Καφόνα», κλπ.) που μπορούν να καλλιεργηθούν σε διάφορες συνθήκες, η εκλογή των ποικιλιών είναι στενά συνδεμένη με τις περιοχές από τις οποίες προέρχονται.
Η βερικοκιά, που κατάγεται από την Κίνα, μεταφέρθηκε στην Ευρώπη πριν από πάρα πολλά χρόνια, όπου καλλιεργείται για τα γλυκά και αρωματικά φρούτα της.
Τα ενήλικα δέντρα έχουν ύψος 7-8 μ. Η «κόμη», στρογγυλωπή, έχει διάμετρο 4-5 μ. Η φλούδα είναι κόκκινη – μαυριδερή. Τα φύλλα είναι ωοειδή, γυαλιστερά, με μακρύ μίσχο και πριονωτή παρυφή. Τα λουλούδια, με 5 πέταλα, είναι άσπρα με ροζ αποχρώσεις. Οι καρποί είναι δρύπες, λίγο ή πολύ ωοειδείς, με ένα αυλάκι κατά μήκος σε χρώμα κίτρινο – πορτοκαλί. Ανάλογα με την ποικιλία τα βερίκοκα ωριμάζουν από τον Μάιο ως τον Ιούλιο. Η παραγωγή αρχίζει 3-4 χρόνια μετά το φύτεμα. Οι βερικοκιές μπορούν να ζήσουν 40-50 χρόνια.
Είδη και ποικιλίες
Υπάρχουν πάρα πολλές ποικιλίες βερικοκιάς, οι οποίες όμως είναι πολύ ευαίσθητες στα διάφορα μικροκλίματα: Οι προσπάθειες μεταφοράς των ποικιλιών μιας περιοχής σε άλλες πολύ συχνά δίνουν αρνητικά αποτελέσματα. Γι' αυτό, με εξαίρεση λίγες ποικιλίες («Κανίνος», «Μονακό», «Καφόνα», κλπ.) που μπορούν να καλλιεργηθούν σε διάφορες συνθήκες, η εκλογή των ποικιλιών είναι στενά συνδεμένη με τις περιοχές από τις οποίες προέρχονται.
Στην Ελλάδα καλλιεργούνται αρκετές ποικιλίες. Η πιο πρώιμη απ'αυτές, που λέγεται «Τσαουλιά» ή «Ζερβού» ωριμάζει στα τέλη Μαΐου και είναι πολύ καλή. Πρώιμη, επίσης, (ωριμάζει μέσα στον Ιούνιο) είναι η ποικιλία «Τίρυνθος», που όμως δεν είναι νόστιμη ενώ πολύ καλές ποικιλίες είναι οι: «Διαμαντοπούλου», «Χασιώτικα» και «Μπεμπέκου». Επίσης καλλιεργούνται οι ποικιλίες «Πλακάκια», «Μπόλια» Νάξου, πρώιμα «Αφάντου Ρόδου» και «Πλάκες». Στην Κέρκυρα καλλιεργείται η ποικιλία «Αρμελινία», που δίνει τα λεγόμενα αρμελίνια.
Από τις ξένες ποικιλίες αναφέρουμε τις: «Λουιζέτ», «Παβιό», «Καφόνα», «Μονακό», «Βασιλική της Ιμόλα», «Στρογγυλή του Τοσσινιάνο», «Μπουλίντα», «Ροδάκινο της Νανσύ» και «Βαλ Βενόστα».