Οι υπουργοί διατείνονται ότι πλέον μπορούν να νομοθετούν “υπέρ των πολλών”, ανεξάρτητοι και ακηδεμόνευτοι από τους “κακούς” δανειστές. Όλα αυτά τη στιγμή που δεν μπορούν ούτε καν να εμφανίσουν ένα σχέδιο για την προστασία της πρώτης κατοικίας με τους εταίρους μας να απαιτούν αλλαγές που θα αφήνουν περισσότερους εκτεθειμένους στους πλειστηριασμούς. Με τους πολίτες να συνεχίζουν να ζουν σε παρατεταμένη αβεβαιότητα και να βιώνουν μια ασφυκτική πραγματικότητα που μόνο πανηγυρισμούς δεν επιτρέπει.
Τα στοιχεία από την έρευνα του Ινστιτούτου Μικρών Επιχειρήσεων της ΓΣΕΒΕΕ δείχνουν ότι όσο κι αν οι κυβερνητικοί παράγοντες ισχυρίζονται πως τα μνημόνια τελείωσαν τυπικά, η κρίση είναι ακόμα εδώ. Με κάτω από 10.000 ευρώ ζουν 3 στα 10 νοικοκυριά και στα μισά νοικοκυριά το μηνιαίο εισόδημα δεν φτάνει για να βγάλουν το μήνα. Υπό αυτές τις συνθήκες είναι αναμενόμενο ότι 9 στα 10 νοικοκυριά δεν μπορούν να αποταμιεύσουν ούτε ευρώ και ότι 2 στα 10 νοικοκυριά έχουν ληξιπρόθεσμες οφειλές προς την εφορία ή τις τράπεζες. Στο ενδεχόμενο μιας έκτακτης ανάγκης που θα απαιτούσε την καταβολή 500 ευρώ δεν μπορούν να ανταπεξέλθει σχεδόν το 20% ενώ σχεδόν οι μισοί θα κάλυπταν αυτή τη δαπάνη με μεγάλη δυσκολία.
Αυτές είναι οι επιπτώσεις που ζει στο πετσί της η ελληνική κοινωνία από την 10ετή οικονομική κρίση. Μια κρίση που αντιμετωπίστηκε από τα προγράμματα διάσωσης που σχεδιάστηκαν και επιβλήθηκαν από τους εταίρους μας χωρίς να ληφθούν υπόψη οι ιδιαιτερότητες της χώρας μας. Χωρίς να ληφθεί σοβαρά υπόψη, αλλά και να δαιμονοποιηθεί αρκετά, ότι η ελληνική οικονομία στηρίζεται στις μικρομεσαίες επιχειρήσεις (ΜμΕ). Σε αυτές που δέχθηκαν και το μεγαλύτερο πλήγμα όλα αυτά τα χρόνια με 250.000 “λουκέτα” και 800.000 χαμένες θέσεις εργασίας. Που συνεχίζουν όμως ακόμα να αντέχουν και να είναι κάτι παραπάνω από ραχοκοκαλιά, στο ρόλο που διαδραματίζουν στην ελληνική οικονομία. Η συμβολή τους στην παραγόμενη προστιθέμενη αξία αλλά και στη δημιουργία θέσεων εργασίας είναι τεράστια.
Οι ΜμΕ αποτελούν τη συντριπτική πλειονότητα της επιχειρηματικής δραστηριότητας με μερίδιο το 99,9% στο σύνολο των επιχειρήσεων και παράγουν σχεδόν το 20% του ΑΕΠ της χώρας. Χαρακτηριστική είναι επίσης η τεράστια συμβολή των πολύ μικρών επιχειρήσεων (αυτές που έχουν λιγότερους από 10 εργαζόμενους) στον τομέα της απασχόλησης αφού παρέχουν 6 στις 10 θέσεις εργασίας. Σημαντικό ρόλο παίζουν και οι νεοφυείς επιχειρήσεις (start-ups), οι οποίες αυξήθηκαν κατά πολύ στη χώρα μας στα χρόνια των μνημονίων, χωρίς όμως να υπάρχει ούτε για αυτές το κατάλληλο περιβάλλον για να αναπτυχθούν όσο θα μπορούσαν. Ένα περιβάλλον στο οποίο “ανθεί” η υπερφορολόγηση, η έλλειψη χρηματοδότησης, η γραφειοκρατία και ο αθέμιτος ανταγωνισμός λόγω ανεπάρκειας των ελεγκτικών μηχανισμών. Το μόνο ρεαλιστικό μοντέλο που έχει μπροστά της η Ελλάδα για βιώσιμη ανάπτυξη χωρίς αποκλεισμούς που να κατανέμεται με δίκαιο τρόπο στην κοινωνία και να δημιουργεί ευκαιρίες για όλους, είναι το μοντέλο που θα έχει για βασικό πυλώνα τις ΜμΕ. Υπολογίζεται πως μια αύξηση 10% στην παραγωγικότητα των ΜμΕ μπορεί να έχει όφελος έως €4,3 δισ. στο ΑΕΠ (κάτι που ισοδυναμεί με αύξηση 2.3%).
Πρέπει να ξεκινήσουμε άμεσα από τη μείωση των άμεσων και των έμμεσων φόρων, κυρίως σε εξωστρεφείς κλάδους που έχουν πρωταγωνιστικό ρόλο στην επανεκκίνηση της οικονομίας. Να δώσουμε κίνητρα σε όσους επενδύουν και δημιουργούν νέες θέσεις εργασίας. Να προχωρήσουμε σε στοχευμένη και σημαντική μείωση του χρόνου απόσβεσης μιας επένδυσης με προστιθέμενη αξία. Να απαλλάξουμε για 3 χρόνια από συνταξιοδοτικές εισφορές νέους που ξεκινούν την δική τους επιχείρηση ή επαγγελματική δραστηριότητα.
Είναι αναγκαία η ενεργοποίηση και ενίσχυση των μηχανισμών εποπτείας και ελέγχων του κράτους στην αγορά προκειμένου να αποκαταστήσει τον υγιή ανταγωνισμό και την προστασία των ΜμΕ. Με έμφαση στη νέα επιχειρηματικότητα, την καινοτομία, την εξωστρέφεια και τη δημιουργία συνεργατικών σχηματισμών για την προώθηση των εξαγωγικών δυνατοτήτων.
Τα στοιχεία από την έρευνα του Ινστιτούτου Μικρών Επιχειρήσεων της ΓΣΕΒΕΕ δείχνουν ότι όσο κι αν οι κυβερνητικοί παράγοντες ισχυρίζονται πως τα μνημόνια τελείωσαν τυπικά, η κρίση είναι ακόμα εδώ. Με κάτω από 10.000 ευρώ ζουν 3 στα 10 νοικοκυριά και στα μισά νοικοκυριά το μηνιαίο εισόδημα δεν φτάνει για να βγάλουν το μήνα. Υπό αυτές τις συνθήκες είναι αναμενόμενο ότι 9 στα 10 νοικοκυριά δεν μπορούν να αποταμιεύσουν ούτε ευρώ και ότι 2 στα 10 νοικοκυριά έχουν ληξιπρόθεσμες οφειλές προς την εφορία ή τις τράπεζες. Στο ενδεχόμενο μιας έκτακτης ανάγκης που θα απαιτούσε την καταβολή 500 ευρώ δεν μπορούν να ανταπεξέλθει σχεδόν το 20% ενώ σχεδόν οι μισοί θα κάλυπταν αυτή τη δαπάνη με μεγάλη δυσκολία.
Αυτές είναι οι επιπτώσεις που ζει στο πετσί της η ελληνική κοινωνία από την 10ετή οικονομική κρίση. Μια κρίση που αντιμετωπίστηκε από τα προγράμματα διάσωσης που σχεδιάστηκαν και επιβλήθηκαν από τους εταίρους μας χωρίς να ληφθούν υπόψη οι ιδιαιτερότητες της χώρας μας. Χωρίς να ληφθεί σοβαρά υπόψη, αλλά και να δαιμονοποιηθεί αρκετά, ότι η ελληνική οικονομία στηρίζεται στις μικρομεσαίες επιχειρήσεις (ΜμΕ). Σε αυτές που δέχθηκαν και το μεγαλύτερο πλήγμα όλα αυτά τα χρόνια με 250.000 “λουκέτα” και 800.000 χαμένες θέσεις εργασίας. Που συνεχίζουν όμως ακόμα να αντέχουν και να είναι κάτι παραπάνω από ραχοκοκαλιά, στο ρόλο που διαδραματίζουν στην ελληνική οικονομία. Η συμβολή τους στην παραγόμενη προστιθέμενη αξία αλλά και στη δημιουργία θέσεων εργασίας είναι τεράστια.
Οι ΜμΕ αποτελούν τη συντριπτική πλειονότητα της επιχειρηματικής δραστηριότητας με μερίδιο το 99,9% στο σύνολο των επιχειρήσεων και παράγουν σχεδόν το 20% του ΑΕΠ της χώρας. Χαρακτηριστική είναι επίσης η τεράστια συμβολή των πολύ μικρών επιχειρήσεων (αυτές που έχουν λιγότερους από 10 εργαζόμενους) στον τομέα της απασχόλησης αφού παρέχουν 6 στις 10 θέσεις εργασίας. Σημαντικό ρόλο παίζουν και οι νεοφυείς επιχειρήσεις (start-ups), οι οποίες αυξήθηκαν κατά πολύ στη χώρα μας στα χρόνια των μνημονίων, χωρίς όμως να υπάρχει ούτε για αυτές το κατάλληλο περιβάλλον για να αναπτυχθούν όσο θα μπορούσαν. Ένα περιβάλλον στο οποίο “ανθεί” η υπερφορολόγηση, η έλλειψη χρηματοδότησης, η γραφειοκρατία και ο αθέμιτος ανταγωνισμός λόγω ανεπάρκειας των ελεγκτικών μηχανισμών. Το μόνο ρεαλιστικό μοντέλο που έχει μπροστά της η Ελλάδα για βιώσιμη ανάπτυξη χωρίς αποκλεισμούς που να κατανέμεται με δίκαιο τρόπο στην κοινωνία και να δημιουργεί ευκαιρίες για όλους, είναι το μοντέλο που θα έχει για βασικό πυλώνα τις ΜμΕ. Υπολογίζεται πως μια αύξηση 10% στην παραγωγικότητα των ΜμΕ μπορεί να έχει όφελος έως €4,3 δισ. στο ΑΕΠ (κάτι που ισοδυναμεί με αύξηση 2.3%).
Πρέπει να ξεκινήσουμε άμεσα από τη μείωση των άμεσων και των έμμεσων φόρων, κυρίως σε εξωστρεφείς κλάδους που έχουν πρωταγωνιστικό ρόλο στην επανεκκίνηση της οικονομίας. Να δώσουμε κίνητρα σε όσους επενδύουν και δημιουργούν νέες θέσεις εργασίας. Να προχωρήσουμε σε στοχευμένη και σημαντική μείωση του χρόνου απόσβεσης μιας επένδυσης με προστιθέμενη αξία. Να απαλλάξουμε για 3 χρόνια από συνταξιοδοτικές εισφορές νέους που ξεκινούν την δική τους επιχείρηση ή επαγγελματική δραστηριότητα.
Είναι αναγκαία η ενεργοποίηση και ενίσχυση των μηχανισμών εποπτείας και ελέγχων του κράτους στην αγορά προκειμένου να αποκαταστήσει τον υγιή ανταγωνισμό και την προστασία των ΜμΕ. Με έμφαση στη νέα επιχειρηματικότητα, την καινοτομία, την εξωστρέφεια και τη δημιουργία συνεργατικών σχηματισμών για την προώθηση των εξαγωγικών δυνατοτήτων.
Πηγή: thetoc.gr
