Στο Μουσείο Μπενάκη, στην οδό Πειραιώς, η θαυμάσια έκθεση που έχει στήσει η Ιωάννα Παπαντωνίου, μας συνδέει κατά ένα τρόπο (και) με το Μόναχο.
Η έκθεση «Ντουλαμάς ο μεγαλοπρεπής» είναι ένα άνοιγμα σε έναν ολόκληρο κόσμο με γνώση, ευαισθησία και καλό γούστο.
Η έκθεση έχει πολλές παραμέτρους και απελευθερώνει πολλά βλέμματα, με πυρήνα τις συλλογές του Πελοποννησιακού Λαογραφικού Ιδρύματος, αλλά όχι μόνο καθώς εκτείνεται στη σύγχρονη δημιουργία, στο θέατρο και στη μόδα.
Αλλά, το βλέμμα της ίδιας της Ιωάννας Παπαντωνίου καθώς μας αποκαλύπτει τον πλούτο του ντουλαμά, και του πιρπιρί (για τις γυναίκες), που φορέθηκε στα Δυτικά Βαλκάνια την περίοδο της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας, οδηγεί το βλέμμα στον περίφημο πίνακα του Peter von Hess, «Η άφιξη του βασιλιά Οθωνα στο Ναύπλιο, στις 6 Φεβρουαρίου 1833», που ανήκει στη Neue Pinakothek του Μονάχου.
Αντίθετα από τον Ντελακρουά (επισημαίνει η Ιωάννα Παπαντωνίου), που στη «Σφαγή της Χίου» απλώς χρησιμοποίησε ανατολίτικα ρούχα από βεστιάριο του Παρισιού, ο Πέτερ φον Χες μας δίνει αξιόπιστες πληροφορίες για τον πλούτο των ενδυμασιών στο Ναύπλιο του 1833.
Ο πίνακας αυτός, μεγάλων διαστάσεων, είναι επισκέψιμος στο Μόναχο, όπου ως γνωστόν μπορεί κανείς να αντιληφθεί τη διασύνδεση με την Ελλάδα, ιδίως την περίοδο 1830-1860.
Με τις εξαίρετες γνώσεις της, η Ιωάννα Παπαντωνίου αποθησαυρίζει στον κατάλογο της έκθεσης την ανάλυση αυτού του μοναδικού έργου εστιάζοντας στις ενδυμασίες. Και γράφει: «Στην πάνω αριστερή άκρη του πίνακα, μια ομάδα γυναικών, που κάθεται στο χάλασμα, φοράει σε μια ελεύθερη σύνθεση πιρπιρί πάνω από άλλα παρόμοια ενδύματα. Μπροστά στον πίνακα, αριστερά και δεξιά, οι πολεμιστές που καλωσορίζουν τον βασιλιά Οθωνα, μερικοί από τους οποίους είναι γνωστοί ήρωες της Επανάστασης του 1821, φοράνε κόκκινο ντουλαμά. Παρατηρούμε ότι το πάνω τμήμα του ντουλαμά χωρίζεται από το κάτω και συχνά είναι κόκκινο. Ο πληθυσμός της Αργολίδας και του Ναυπλίου έχει διαφορετικές ρίζες. Εκτός από τους Ελληνες, που όχι μόνο δεν εξαφανίστηκαν, αλλά ανήκαν και στην άρχουσα τάξη, με κύρια απασχόληση τη συλλογή των φόρων για τους Οθωμανούς, αποτελείται κυρίως από Ιλλυριούς “Αρβανίτες” αγρότες, οι οποίοι κατέφθασαν κατά “φάρες” τον 13ο αιώνα, αφού κλήθηκαν από τους δεσπότες του Μοριά, μετά τη σημαντική μείωση του πληθυσμού από μια σειρά λιμών».
