Του Γιώργου Κόνδη
Με αγάπη και σεβασμό στους ανθρώπους που αγωνίζονται να κρατήσουν τις εκπαιδευτικές "αετοφωλιές", κάναμε σήμερα την πρώτη διαδρομή στην κακοτράχαλη ακόμα Γορτυνία. Γυμνάσιο Κοντοβάζαινας, μετά από έναν δύσκολο φιδίσιο δρόμο.
Λιγότεροι από 300 άνθρωποι, μόλις 15 μαθητές και ένα μέλλον δυσοίωνο για έναν τόπο με άγρια ομορφιά και πλούσια παράδοση. Στο μπαλκόνι της Γορτυνίας, το ξωκλήσι του Αγ. Πέτρου συζητά με την Αφροδίτη Ερικύνη στο Ιερό της(7οςπ.Χ. αι).
Πιο ήρεμο το τοπίο της Βυτίνας αλλά όχι λιγότερο το δυσοίωνο εκπαιδευτικό της μέλλον. Παντού η συζήτηση για το δημογραφικό, τη μείωση των παιδιών και φυσικά... των θέσεων εργασίας των εκπαιδευτικών.
Μένει το πανέμορφο Δημοτικό Σχολείο της να θυμίζει τις καλές εποχές. Μικρή στάση σε μια θρησκευτική αετοφωλιά, την Ι.Μ. Παναγίας Κερνίτσας πάνω από μια εντυπωσιακή χαράδρα. Μια στιγμή να ευχηθούμε την καλή υγεία όσων παλεύουν ακόμη στα άγρια περάσματα του χρόνου.
