Η νυφίτσα είχε εγκλωβιστεί από μία γάτα στο αγρόκτημα του και δεν μπορούσε να φύγει. Για καλή της τύχη έγινε αντιληπτή από τις φωνές της και ο αγρότης την έσωσε. Η νυφίτσα έφερε ελαφριά τραύματα στην κοιλιά της .
Ο αγρότης την περιέθαλψε και σε λίγες ημέρες θα την αφήσει και πάλι ελεύθερη στην φύση.
Η νυφίτσα (Mustela nivalis) είναι σαρκοφάγο θηλαστικό της οικογένειας των Ικτιδών. Συναντάται στην Ευρώπη, την Ασία, στην Βόρεια Αμερική και στην βόρεια Αφρική, ενώ τα τελευταία χρόνια έχει εισαχθεί και στη Νέα Ζηλανδία.
Η νυφίτσα ζει σε ποικιλία ενδιαιτημάτων, όπως σε ανοιχτά δάση, λιβάδια, στέπες και ημιερημικές περιοχές. κατασκευάζει τη φωλιά της σε τρύπες του εδάφους ή σε κοιλότητες δέντρων. Είναι μοναχικό ζώο και δραστηριοποιείται κυρίως κατά τη διάρκεια της νύχτας.
Η τροφή της αποτελείται κατά κανόνα από τρωκτικά. όταν αυτά σπανίζουν, τρέφεται με κουνέλια, αβγά, πούλια, έντομα, σαύρες κ.ά.. Επιτίθεται στα θύματά της δαγκώνοντάς τα με τους ισχυρούς της κυνόδοντες.
Έχει επίμηκες και λεπτό σώμα, μήκους περίπου 20-30 εκατοστά. Έχει πεπλατυσμένο και στενό κεφάλι, με μεγάλα μαύρα μάτια, μεγάλα στρογγυλά αυτιά και μακρύ λαιμό.
Τα άκρα της είναι κοντά αλλά ρωμαλαία, εφοδιασμένα με αιχμηρά και κοφτερά νύχια και το σώμα της καλύπτεται όλο το χρόνο από κοντό και απαλό τρίχωμα, το οποίο είναι καστανό στη ράχη και λευκό με καφέ κηλίδες στην κοιλιά.
Στους βόρειους πληθυσμούς το τρίχωμα γίνεται τελείως λευκό κατά τη διάρκεια του χειμώνα. Διαθέτει πλήρη οδοντοστοιχία με τέσσερις ισχυρούς κυνόδοντες.
Αν αιχμαλωτισθεί σε μικρή ηλικία, μπορεί εύκολα να εξημερωθεί και να χρησιμοποιηθεί στο κυνήγι των ποντικών.
Στην αρχαία Αθήνα ήταν οικόσιτο που αντικαταστάθηκε όμως με ένα νέο είδος που εισήχθηκε από την Αίγυπτο, τη γαλή δηλ. τη σημερινή γάτα γιατί εκκρίνουν ένα δύσοσμο υγρό λόγω πρωκτικών αδένων που διαθέτουν, το οποίο χρησιμοποιείται ως αμυντικός μηχανισμός.
