Με το γκρέμισμα των φυλακών και την ανέγερση του ξενοδοχείου από τον ΕΟΤ επί χούντας συντελέστηκε ένα έγκλημα. Η καταστροφή αυτού του μνημείου με τα σημερινά δεδομένα θα ήταν για μας αδιανόητη, για εσάς δεν ξέρω.
Παρ’ όλα αυτά σήμερα υπάρχει στη θέση αυτή της Ακροναυπλίας και λειτουργεί η ξενοδοχειακή μονάδα του Ξενία Παλλάς.
Σήμερα δεν θα ήταν δυνατό, στη λογική της αποκατάστασης του τότε εγκλήματος, να ισχυριστούμε η ξενοδοχειακή μονάδα να μη πάρει την έγκριση των περιβαλλοντικών όρων και να κλείσει.
Τι ζητάμε όμως;
1. Κατά τη φάση κατασκευής της πισίνας του ξενοδοχείου εμφανίστηκαν ρήγματα στα τοιχία του κάστρου και προκειμένου να μην καταρρεύσουν κατασκευάστηκαν τέσσερις τεράστιες αντηρίδες από οπλισμένο σκυρόδεμα χωρίς έγκριση από την αρχαιολογία που κυριολεκτικά προσβάλει την αισθητική του κάστρου και το ίδιο το Ναύπλιο με την ιστορία του.
Ζητάμε η συνέχιση λειτουργίας του ξενοδοχείου να συνδυαστεί με την περιβαλλοντική αποκατάσταση του κατασκευαστικού εκτρώματος. Δηλαδή με παρέμβαση της Περιφέρειας σε συνεργασία με το Υπουργείο Πολιτισμού να αφαιρεθούν οι αντηρίδες και να αποκατασταθούν τα τείχη με άλλο τρόπο.
2. Από την έναρξη κατασκευής του ξενοδοχείου και μέχρι σήμερα η πύλη του Σαγρέδου παραμένει κλειστή.
Η πύλη του Σαγρέδου είναι η κύρια είσοδος της παλιάς πόλης του Ναυπλίου στο κάστρο της Ακροναυπλίας.
Πάγιο και χρόνιο αίτημα των κατοίκων του Ναυπλίου είναι να ανοίξει η πύλη και να επικοινωνεί το Ναύπλιο με την Ακροναυπλία.
Η συνέχιση της λειτουργίας του ξενοδοχείου πρέπει να συνδυαστεί και με τη φυσιολογική λειτουργία της πόλης του Ναυπλίου που είναι η επικοινωνία της με το κάστρο.
Η περιφέρεια επομένως προκειμένου να εγκρίνει τους περιβαλλοντικούς όρους του ξενοδοχείου πρέπει να φροντίσει και για αυτό.
