Οργάνωση-ανάπτυξη-κοινωνική
συνοχή
Ο
θεσμός της Τοπικής Αυτοδιοίκησης , σαν συγκροτημένο τοπικό διοικητικό
σύστημα, ξεκίνησε από τον Ι.
Καποδίστρια, σε μια προσπάθεια απεξάρτησης
των τοπικών κοινοτήτων από τον έλεγχο των προεστών και την υπαγωγή
τους στο διοικητικό σύστημα της χώρας.
Η
προσπάθεια οργάνωσης και εκσυγχρονισμού συνεχίστηκε από την Βαυαρική Αντιβασιλεία, την εποχή της
διακυβέρνησης του Όθωνα και με Βασιλικό Διάταγμα(1833-1835), ορίστηκε ότι
όλη η χώρα διαιρείται σε Δήμους με τουλάχιστον 300 κατοίκους, με δική τους αιρετή δημοτική αρχή ,
όταν το Πολίτευμα της χώρας ήταν η απόλυτη
Μοναρχία.
Σύμφωνα
με την ιστορική έρευνα που δημοσιεύτηκε
στο έντυπο της ΔΕΥΑΚ και εκδόθηκε από τον Δήμο Κρανιδίου, το 2005, ο πρώτος Δήμαρχος , στο Κρανίδι , επί Όθωνα,
ήταν ο Ανδρέας Νόνης.
Η λέξη, Δήμος, επιλέχθηκε, γιατί παρέπεμπε στον ελληνικό διοικητικό
θεσμό της Αρχαίας Ελλάδας, με τις
πόλεις- κράτη, αλλά και για αποφυγή του
όρου «κοινότητα», του φοροδοτικού μηχανισμού ,
που θύμιζε Οθωμανική Αυτοκρατορία και ήταν υπό τον έλεγχο των προεστών.
Ο Δήμος, πρωτοβάθμιος θεσμός της Τοπικής Αυτοδιοίκησης, καλείται να επιλύσει προβλήματα και
δυσκολίες που αντιμετωπίζουν οι τοπικές κοινωνίες, έχοντας υποχρέωση να παρέχει
ποιοτικές υπηρεσίες, να συμβάλλει στην βελτίωση των συνθηκών διαβίωσης των
κατοίκων, να αναλάβει πρωτοβουλίες και δράσεις για να εξυπηρετήσει
τις ανάγκες τους.
Κύρια αρμοδιότητα
και ευθύνη του Δήμου ,
σαν διοικητικού φορέα είναι η οργάνωσή του σε σύγχρονη και
αποτελεσματική διοικητική υπηρεσία και ο
σχεδιασμός και η υλοποίηση έργων υποδομής ,
που στόχο έχουν την βελτίωση της ποιότητας ζωής των κατοίκων του.
Πιο συγκεκριμένα
αρμοδιότητες που σχετίζονται με έργα καθαριότητας, ύδρευσης, αφαλάτωσης,
αποχέτευσης, χωροταξικού
σχεδιασμού ,αντιπλημμυρικών, ηλεκτροφωτισμού , οδοποιίας, κατασκευής
πεζοδρομίων, αναπλάσεων και ανάδειξης σημαντικών ιστορικών χώρων θα επιλύσουν
χρόνια προβλήματα και θα βελτιώσουν το τοπικό επίπεδο ζωής.
Υποχρεούται, με βάση τον πολιτικό και διοικητικό του ρόλο,
να αποτελέσει οργανωτικό και αναπτυξιακό θεσμό στην τοπική κοινωνία.
Στον τομέα
της ανάπτυξης,
οι σύγχρονες εξελίξεις επιβάλλουν στους Δήμους
να καθορίσουν διαδικασίες που θα
δημιουργήσουν συνθήκες για βιώσιμη
ανάπτυξη .
Πιο
συγκεκριμένα , πρόκειται για διαδικασία, όπου οι θεσμικές υποχρεώσεις,
ο
προσανατολισμός στην αξιοποίηση των εγχώριων και κοινοτικών πόρων,
ο τεχνολογικός εκσυγχρονισμός,
η αξιοποίηση των εναλλακτικών πηγών ενέργειας
πρέπει να πραγματοποιηθούν για να
καλύψουν τις σύγχρονες και τις μελλοντικές ανάγκες των πολιτών.
Ο Δήμος,
φορέας
άσκησης κοινωνικής πολιτικής, οφείλει να
διαμορφώσει και να αναπτύξει δομές υποστήριξης στους κατοίκους του, διαφυλάττοντας παράλληλα, την αλληλεγγύη και την κοινωνική
συνοχή.
Η
κοινωνική πολιτική που καλείται να
ασκήσει ο Δήμος,
ο
κοντινότερος κρατικός φορέας στον πολίτη,
οφείλει να
είναι άμεση και αποτελεσματική,
βελτιώνοντας την καθημερινότητα,
εξελίσσοντας τις κοινωνικές δομές με όρους
κοινωνικής προστασίας και εθελοντικών δράσεων, στηρίζοντας τις ευπαθείς ομάδες.
.
Η
σημερινή μορφή της Τοπικής Αυτοδιοίκησης καθορίζεται από διοικητική και
οικονομική αυτοτέλεια, σε σχέση με το κεντρικό Κράτος, διοικείται από αιρετά
όργανα, που εκλέγονται με μυστική και καθολική ψηφοφορία, δηλαδή σύμφωνα με
την δημοκρατική αρχή, καθιερώνεται ο θεσμός της λαϊκής κυριαρχίας και σε τοπικό
επίπεδο
και αυτό ,
όπως γίνεται ,
αντιληπτό, είναι η
σημαντικότερη κατάκτηση και κατοχύρωση των δικαιωμάτων των πολιτών.
Υποψήφια Δημοτικός Σύμβουλος
με την Προοδευτική Συμμαχία Ερμιονίδας Τάσος Λάμπρου
