Το διήμερο 10 – 11 Μαίου πραγματοποιήθηκε ο επετειακός Ευχίδειος Άθλος 2019 , ο οποίος περιλάμβανε τρεις αγώνες .
Την παρασκευή το πρωί και ώρα 07:00 ξεκίνησε ο Διπλός Ευχίδειος Άθλος με διαδρομή Δελφούς – Πλαταίες – Δελφούς και μήκος 215 χλμ. Σε αυτόν τον αγώνα έλαβαν μέρος 60 αθλητές , από τους οποίους 33 τερμάτισαν .Νικητής αναδείχθηκε ο Πολωνός Sagan Lukasz με χρόνο 25:10:30 .Απο την περιοχή μας συμμετείχαν δυο αθλητές , ο Δημήτρης Σαμαρτζής τερμάτισε ένατος με χρόνο 31:52:56 και ο Μαυρόγιαννης Παναγιώτης με χρόνο 35:46:50.
Το Βράδυ της Παρασκευής και ώρα 00:00 έλαβε εκκίνηση ο δεύτερος αγώνας με διαδρομή Πλαταίες – Δελφούς και μήκος 107 χλμ , πήραν μέρος 124 αθλητές και τερμάτισαν 100. Νικητης ήταν ο Γιώργος Βλάχος με χρόνο 09:03:50 το οποίο είναι και ρεκόρ διαδρομής , ο ίδιος βελτίωσε τον χρόνο του από το 2017 που είχε έρθει δεύτερος κατά 1 ώρα και 38 λεπτά , το ρεκόρ διαδρομής το είχε ο Στάμος Κώστας με χρόνο 09:16:32 από το 2008. Δεύτερος ήταν ο Παναγιώτου Παναγιώτης με χρόνο 10:51:10 και τρίτος ο Λαμπρινός Κων/νος με χρόνο 10:54:22.
Και το Σάββατο το πρωί ξεκίνησε ο τρίτος αγώνας μήκος 59 χλμ ,με αφετηρία το χωριό Αγ. Άννα στον Ελικώνα και τερματισμό τους Δελφούς , έλαβαν μέρος 51 αθλητές .Νικητής ήταν ο Κατσούλης Σπύρος με χρόνο 5 ώρες και 18 λεπτά. Από την περιοχή μας έτρεξαν ο Δημήτρης Ταμπουρης ο οποίος ήρθε 10ος με χρόνο 06:19:20 και η Θεοδώρου Αντιγόνη ήρθε τρίτη στις γυναίκες με χρόνο 06:19:20 , πρώτη γυναίκα ήταν η Λουκοπούλου Μαρία με χρόνο 06:10:25
Ιστορική αναδρομή του αγώνα
Καλοκαίρι του 479 π.Χ.
Στους πρόποδες του Κιθαιρώνα, έξω από τα τείχη των Πλαταιών στον κάμπο, γίνεται η σπουδαιότερη και πιο καθοριστική μάχη των Ελλήνων κατά των Περσών. Η νίκη κατά του εχθρού συντριπτική.Οι Ελληνες, για μια ακόμη φορά κατάφεραν να αναχαιτήσουν τους Πέρσες εισβολείς.
Οι εναπομείναντες Πέρσες μετά την συντριπτική τους ήττα, παίρνουν το δρόμο της επιστροφής.
,αφήνοντας πίσω τους ερειπωμένους ναούς , καμένα ιερά άλση, και κατεστρεμένους βωμούς.
Οι ¨Ελληνες, με κοινό ψήφισμα αποφασίζουν για 50 χρόνια , να μην τα αναστηλώσουν ώστε οι επόμενες γιενιές να μην ξεχάσουν την βαρβαρότητά τους.
Η χαρά των νικητών μεγάλη. Όμως οι Πλαταιείς δεν ησυχάζουν. Οι Πλαταιείς πολίτες θεωρούν ότι ο τόπος τους μολύνθηκε από την παρουσία των εισβολεων και συμφωνούν ότι το άσβεστο πυρ της πόλης τους πρέπει να αντικατασταθεί με νέο από το ιερό του Απόλλωνα στους Δελφούς.
Οι άρχοντες της πόλης, καλούν αμέσως μετα τη μάχη, τον οπλίτη ημεροδρόμο τους, τον γοργοπόδαρο Ευχίδα. Δεν υπάρχει ούτε σκέψη να περιμένουν έστω και μία νύχτα για ξεκούραση.Κάθε καθυστέριση εξαγνισμού, αποτελεί αποτελεί ανόσια πράξη και ύβρη προς τους θεούς.
Η κούραση από τη μάχη μεγάλη, η αποστολή όμως μεγαλύτερη και ιερή. Ο Ευχίδας ξεκινά αμέσως. Τρέχει συνεχώς ανάμεσα σε χαράδρες, δάση, βουνά και στενά μονοπάτια.
Φτάνει στους Δελφούς. Εξαγνίζει το σώμα του στην Κασταλία πηγή, φορά δάφνινο στεφάνι, παίρνει καθαρό πυρ από το ιερό του Απόλλωνα, και επιστρέφει στις Πλαταιές, σε 24 περίπου ώρες , διανύοντας απόσταση 1000 σταδίων δηλαδή σχεδον 200 χλμ. Ο Ευχίδας παρέδωσε το ιερό πυρ ,ασπάστηκε τους συντρόφους του στη μάχη και αμέσως μετά εξέπνευσε περνώντας για πάντα την πύλη της αιωνιότητας.
Οι Πλαταιείς τον ταφίασαν στο ιερό της Ευκλείας Αρτέμιδας χαράζοντας επάνω στον τάφο του το επίγραμμα:Ευχίδας Πυθώδε θρέξας ήλθοε τωδ' αυθημερόν.
Ιστορική αναδρομή του αγώνα
Καλοκαίρι του 479 π.Χ.
Στους πρόποδες του Κιθαιρώνα, έξω από τα τείχη των Πλαταιών στον κάμπο, γίνεται η σπουδαιότερη και πιο καθοριστική μάχη των Ελλήνων κατά των Περσών. Η νίκη κατά του εχθρού συντριπτική.Οι Ελληνες, για μια ακόμη φορά κατάφεραν να αναχαιτήσουν τους Πέρσες εισβολείς.
Οι εναπομείναντες Πέρσες μετά την συντριπτική τους ήττα, παίρνουν το δρόμο της επιστροφής.
,αφήνοντας πίσω τους ερειπωμένους ναούς , καμένα ιερά άλση, και κατεστρεμένους βωμούς.
Οι ¨Ελληνες, με κοινό ψήφισμα αποφασίζουν για 50 χρόνια , να μην τα αναστηλώσουν ώστε οι επόμενες γιενιές να μην ξεχάσουν την βαρβαρότητά τους.
Η χαρά των νικητών μεγάλη. Όμως οι Πλαταιείς δεν ησυχάζουν. Οι Πλαταιείς πολίτες θεωρούν ότι ο τόπος τους μολύνθηκε από την παρουσία των εισβολεων και συμφωνούν ότι το άσβεστο πυρ της πόλης τους πρέπει να αντικατασταθεί με νέο από το ιερό του Απόλλωνα στους Δελφούς.
Οι άρχοντες της πόλης, καλούν αμέσως μετα τη μάχη, τον οπλίτη ημεροδρόμο τους, τον γοργοπόδαρο Ευχίδα. Δεν υπάρχει ούτε σκέψη να περιμένουν έστω και μία νύχτα για ξεκούραση.Κάθε καθυστέριση εξαγνισμού, αποτελεί αποτελεί ανόσια πράξη και ύβρη προς τους θεούς.
Η αποστολή του είναι να πάει αμέσως στους Δελφούς και να φέρει πίσω καθαρό και εξαγνισμένο πυρ από το ιερό του Απόλλωνα.
Η κούραση από τη μάχη μεγάλη, η αποστολή όμως μεγαλύτερη και ιερή. Ο Ευχίδας ξεκινά αμέσως. Τρέχει συνεχώς ανάμεσα σε χαράδρες, δάση, βουνά και στενά μονοπάτια.
Φτάνει στους Δελφούς. Εξαγνίζει το σώμα του στην Κασταλία πηγή, φορά δάφνινο στεφάνι, παίρνει καθαρό πυρ από το ιερό του Απόλλωνα, και επιστρέφει στις Πλαταιές, σε 24 περίπου ώρες , διανύοντας απόσταση 1000 σταδίων δηλαδή σχεδον 200 χλμ. Ο Ευχίδας παρέδωσε το ιερό πυρ ,ασπάστηκε τους συντρόφους του στη μάχη και αμέσως μετά εξέπνευσε περνώντας για πάντα την πύλη της αιωνιότητας.
Οι Πλαταιείς τον ταφίασαν στο ιερό της Ευκλείας Αρτέμιδας χαράζοντας επάνω στον τάφο του το επίγραμμα:Ευχίδας Πυθώδε θρέξας ήλθοε τωδ' αυθημερόν.
