Του Τόλη Κοϊνη
Τότε κάποιοι «πεφωτισμένοι» κληρικοί (γλύφτες της νέας εξουσίας) καθιέρωσαν την «Δοξολογία», ώστε ναμπορεί ο Όθωνας να εισέρχεται στον Άγιο Γεώργιο και να κάθεται στον Βασιλικό θρόνο.
Ο Όθωνας έφερε μαζί του από την Βαυαρία και έναν αυλάρχη (εμείς τον πληρώναμε), τον κόμη Σαπόρτα. Τον είχε διορίσει ο πατέρας του, ο βασιλιάς της Βαυαρίας, και ήταν έμπιστός του. Ο Σαπόρτα από αγωνία να γίνει η τελετή με όλη τη μεγαλοπρέπεια που ταίριαζε σε έναν Βασιλιά, διάβηκε την πόρτα του Ιερού και μπήκε να συνεννοηθεί με τον Δεσπότη. Τον περίμενε μια δυσάρεστη έκπληξη.
Μετά από μέρες του εξήγησε ποια ήταν τα όρια υποχωρητικότητας στους καθολικούς και προτεστάντες που μας είχαν κουβαληθεί και η παρεξήγηση σταμάτησε εκεί.
Το επεισόδιο αυτό το αλίευσα σε ένα σπάνιο βιβλίο. Το ανακάλυψα στην Βιβλιοθήκη του σχολείου μας. 60 (!!!) χρόνια παρέμενε άκοπο. Κανένας δεν είχε μπει στον κόπο να το ξεφυλλίσει. Ένα βιβλίο του δάσκαλου και ιστοριοδίφη Τάσου Τσακόπουλου. Κυκλοφόρησε το 1960, με πρόλογο του «Φοίβου» Χριστόπουλου. «Ιστορικά και λαογραφικά σημειώματα»… Στην Αργολική Αρχειακή Βιβλιοθήκη διάβασα ότι σωζόταν αντίτυπό του μόνο στα Αρχεία του Κράτους… νοιώθω τυχερός που βρήκα ένα τόσο σπάνιο βιβλίο, αν και πιστεύω ότι σε ιδιωτικές βιβλιοθήκες θα υπάρχουν και άλλα αντίτυπα. Διαβάζοντάς του μου δημιουργήθηκε η εντύπωση ότι πολλά από τα σημειώματα του βιβλίου πρέπει να είχαν φιλοξενηθεί σε τοπικά έντυπα της εποχής και ή ο Τσακόπουλος (ήταν ήδη μεγάλης ηλικίας τότε) ή ο Χριστόπουλος έκαναν την συλλογή.
Ως εικονογράφηση ο Άγιος Γεώργιος – όπως ήταν την δεκαετία του 1830-. Το «Ενετικό κτίριο» στα δεξιά φαίνεται να κατοικείται (σήμερα είναι ερείπιο, στέκουν μόνον οι τοίχοι) και δεξιά στην (σημερινή) οδό Πλαπούτα δεν έχουν ακόμα κατεδαφιστεί τα Οθωμανικά κτίρια με τα σαχνισιά.
Ο Όθωνας έφερε μαζί του από την Βαυαρία και έναν αυλάρχη (εμείς τον πληρώναμε), τον κόμη Σαπόρτα. Τον είχε διορίσει ο πατέρας του, ο βασιλιάς της Βαυαρίας, και ήταν έμπιστός του. Ο Σαπόρτα από αγωνία να γίνει η τελετή με όλη τη μεγαλοπρέπεια που ταίριαζε σε έναν Βασιλιά, διάβηκε την πόρτα του Ιερού και μπήκε να συνεννοηθεί με τον Δεσπότη. Τον περίμενε μια δυσάρεστη έκπληξη.
Ο εκτελών χρέη Μητροπολίτη Ναυπλίας και Άργους, Κορίνθου Κύριλλος του επιτέθηκε και τον πέταξε με τις κλωτσιές έξω. Το θεώρησε μεγάλη προσβολή να μπει ένας ετερόδοξος μέσα στα Άγια των Αγίων.
Μετά από μέρες του εξήγησε ποια ήταν τα όρια υποχωρητικότητας στους καθολικούς και προτεστάντες που μας είχαν κουβαληθεί και η παρεξήγηση σταμάτησε εκεί.
Το επεισόδιο αυτό το αλίευσα σε ένα σπάνιο βιβλίο. Το ανακάλυψα στην Βιβλιοθήκη του σχολείου μας. 60 (!!!) χρόνια παρέμενε άκοπο. Κανένας δεν είχε μπει στον κόπο να το ξεφυλλίσει. Ένα βιβλίο του δάσκαλου και ιστοριοδίφη Τάσου Τσακόπουλου. Κυκλοφόρησε το 1960, με πρόλογο του «Φοίβου» Χριστόπουλου. «Ιστορικά και λαογραφικά σημειώματα»… Στην Αργολική Αρχειακή Βιβλιοθήκη διάβασα ότι σωζόταν αντίτυπό του μόνο στα Αρχεία του Κράτους… νοιώθω τυχερός που βρήκα ένα τόσο σπάνιο βιβλίο, αν και πιστεύω ότι σε ιδιωτικές βιβλιοθήκες θα υπάρχουν και άλλα αντίτυπα. Διαβάζοντάς του μου δημιουργήθηκε η εντύπωση ότι πολλά από τα σημειώματα του βιβλίου πρέπει να είχαν φιλοξενηθεί σε τοπικά έντυπα της εποχής και ή ο Τσακόπουλος (ήταν ήδη μεγάλης ηλικίας τότε) ή ο Χριστόπουλος έκαναν την συλλογή.
Ως εικονογράφηση ο Άγιος Γεώργιος – όπως ήταν την δεκαετία του 1830-. Το «Ενετικό κτίριο» στα δεξιά φαίνεται να κατοικείται (σήμερα είναι ερείπιο, στέκουν μόνον οι τοίχοι) και δεξιά στην (σημερινή) οδό Πλαπούτα δεν έχουν ακόμα κατεδαφιστεί τα Οθωμανικά κτίρια με τα σαχνισιά.
