Δεν γνωρίζουμε εάν ο κ. Γκίολας επιλέγει να πει συνειδητά ψέμματα ή απλώς έχει άγνοια επί του ζητήματος. Η αλήθεια είναι ότι με απόφαση της κυβέρνησης, η οποία δημοσιεύεται σε ΦΕΚ με ημερομηνία 4 Ιουνίου 2019, σε όλη τη χώρα -και όχι φυσικά μόνο στην Πελοπόννησο- ιδρύονται 18 νέες σχολικές μονάδες και “προάγονται” τα σχολεία που αναφέρει ο κύριος βουλευτής. Μέσα από το ίδιο ΦΕΚ όμως η κυβέρνηση καταργεί 12 σχολικές μονάδες και “υποβιβάζει” άλλες 44!!! Απορίας άξιο γιατί αυτό το αποκρύπτει ο κ. Γκιόλας.
Η μόνη αλήθεια από τη δήλωσή του είναι ότι πράγματι για το Νομό Αργολίδας “προάγονται” τα δημοτικά σχολεία Κεφαλαρίου, Σκαφιδακίου και Ν. Τίρυνθας, καθώς και το 1ο Νηπιαγωγείο Ναυπλίου. Ξεχνάει όμως ο κυβερνητικός βουλευτής ότι μόνο την περσινή χρονιά η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ αποφάσισε τη συγχώνευση των δημοτικών σχολείων Μύλων και Κυβερίου, Δήμαινας και Επιδαύρου (η οποία είναι σε αναστολή) και υποβίβασε το δημοτικό σχολείο στο Λυγουριό από 11/θ σε 7/θ. Εξαφάνισε η κυβέρνηση 10 οργανικές θέσεις δασκάλων και τώρα περηφανεύεται.
Γνωρίζουν καλά οι γονείς, οι μαθητές, οι εκπαιδευτικοί και συνολικά οι εργαζόμενοι του Νομού ότι προβλήματα στα σχολεία όχι απλά δεν εξαφανίστηκαν αλλά τα τελευταία χρόνια οξύνθηκαν. Η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ ακολούθησε κατά γράμμα την πολιτική των προηγούμενων κυβερνήσεων ΝΔ και ΠΑΣΟΚ. Κανείς δεν μπορεί να ξεχάσει πχ τις δεκάδες συγχωνεύσεις και καταργήσεις σχολείων στο Νομό από το 2010 και μετά. Ούτε μια άπ΄ αυτές δεν ακύρωσε ο ΣΥΡΙΖΑ. Αντίθετα τα τελευταία χρόνια προχώρησε σε νέες αντιεκπαιδευτικές αλλαγές: Υποβάθμισε το “Ολοήμερο” δημοτικό και Νηπιαγωγείο, κατάργησε τα ΚΕΔΔΥ και απαξίωσε τις δομές της Ειδικής Αγωγής, συνέχισε την υποχρηματοδότηση των σχολικών επιτροπών, άφησε στον “αέρα” τη μεταφορά των μαθητών, δεν πήρε κανένα μέτρο για την ουσιαστική στήριξη των σχολικών υποδομών.
Ο λαός της Αργολίδας δεν μασάει “κουτόχορτο”, δεν μπορεί να εξαπατηθεί με τα φτηνά τρικ της κυβέρνησης, με κάθε προσπάθεια να παρουσιάσουν το άσπρο-μαύρο. Ο μόνος δρόμος για να μπει φρένο στην συνεχή υποβάθμιση όχι μόνο της εκπαίδευσης αλλά συνολικά της ζωής μας είναι η πάλη για τις σύγχρονες ανάγκες μας. Ένα πιο ισχυρό ΚΚΕ στις εκλογές του Ιούλη μπορεί να είναι εγγύηση για μια τέτοια προοπτική.
