Είναι η ίδια ψήφος, που αποφάσισε να αφήσει το μέλλον της στον Γκρούεζα της γνωστής ταινίας. Στον Γκρούεζα που χαμογελάει πριν από τις εκλογές και μετά τρέχει μόνο για τις «δουλίτσες» του. Η χαμένη ψήφος δεν έχει λοιπόν το δικαίωμα να διαμαρτύρεται την επόμενη μέρα λες και φταίνε όλοι οι άλλοι εκτός από την ίδια. Γιατί να διαμαρτυρηθεί άλλωστε. Η ίδια εκχώρησε τα δικαιώματά της. Η ίδια αποφάσισε να την κυβερνήσουν οι άλλες ψήφοι, αυτές δηλαδή που βρήκαν το δρόμο προς την κάλπη.
Η δεύτερη χαμένη ψήφος είναι αυτή του χαβαλέ. Αυτή που έκανε την πλάκα της μέσα στο καλοκαίρι. Έχει περίπου τα ίδια χαρακτηριστικά με την προηγούμενη. Η βασική διαφορά είναι ότι αυτή αποφάσισε να μπει στην κάλπη. Αυτή η ψήφος όμως έχει μέσα της κι ένα χαρακτηριστικό αλαζονείας. Αισθάνεται ότι το αποτέλεσμα των εκλογών δεν την αφορά, δεν επηρεάζει την ζωή της. Κι όμως μετά τις 7 Ιουλίου κάποιοι θα κυβερνούν, κάποιοι θα νομοθετούν, κάποιοι θα αντιπολιτεύονται. Στο τέλος της ημέρας εμείς είμαστε υπεύθυνοι για την ποιότητα του πολιτικού συστήματος και των αντιπροσώπων του. Χαβαλέ ψηφίζουμε, χαβαλές θα ψηφίζει νόμους για την ζωή μας και τις οικογένειές μας.
Η τριπλή εκλογική διαδικασία του 2015 (Ιανουάριος, δημοψήφισμα, Σεπτέμβριος) έδειξαν ότι οι επιλογές μας έχουν το κόστος τους. Η αποχή και ο χαβαλές αφήνουν ανοιχτές πόρτες σε περιθωριακές ομάδες ανθρώπων να εκπροσωπήσουν μια κοινωνία, που δεν έχει την άνεση του λάθους. Το έργο αυτό το είδαμε ολόκληρο το 2015. Τέσσερα χρόνια μετά θέλουμε και χρειαζόμαστε ψήφο ευθύνης. Αυτήν τη φορά δεν πρέπει να αφήσουμε την ψήφο να χάσει το δρόμο της.
Δημήτρης Η. Κρανιάς
Μέλος Π.Ε. Νέας Δημοκρατίας
