Έναν Ελληνικό βόα 50 περίπου εκατοστά, εντόπισε ο αγρότης Άρης Τσιρίκος στα Λευκάκια Ναυπλίου την Τρίτη 18 Ιουνίου 2019.
Ο βόας είχε εγκλωβιστεί μέσα σε σπίτι στο χωριό και οι ιδιοκτήτες του είχαν φοβηθεί. Ο Αριστείδης Τσιρίκος έπιασε το φίδι και το άφησε και πάλι ελεύθερο στο φυσικό του περιβάλλον.
Οι ελληνικοί βόες είναι μικρότεροι συγκριτικά με τους ποικιλόχρωμους των τροπικών ειδών και ονομάζονται «βόες της άμμου».
Στην Ευρώπη εξαπλώνεται μόνο ένα είδος βόα, το οποίο λέγεται και ερημόφιδο ή λουρίτης Eryx jaculus, το οποίο είναι ελάχιστα γνωστό αφού αποφεύγει να εμφανίζεται, ζει υπογείως σε στοές και στην επιφάνεια βυθίζεται σε χαλαρό χώμα ή άμμο ή τρυπώνει ανάμεσα σε πέτρες.
Ο Ελληνικός βόας είναι ένα σχετικά μικρό φίδι με το μήκος του να φτάνει περίπου το ένα μέτρο. Συναντάται σε περιοχές με χαμηλή βλάστηση και δραστηριοποιείται την ημέρα και πάντα υπογείως, εκτός από την αναπαραγωγική περίοδο που εκτίθεται και στην επιφάνεια του εδάφους.
Γεννά νεαρά άτομα αφού τα θηλυκά άτομα «κρατούν» τα αυγά στην κοιλιά τους μέχρι και την εκκόλαψη.
Η διατροφή του βασίζεται στα μικρά θηλαστικά, στα πουλιά και τις σαύρες και στα έντομα, τα οποία σκοτώνει με περίσφιξη. Θεωρείται σπάνιο είδος και προστατεύεται με τη σύμβαση της Βέρνης.
Ο βόας είχε εγκλωβιστεί μέσα σε σπίτι στο χωριό και οι ιδιοκτήτες του είχαν φοβηθεί. Ο Αριστείδης Τσιρίκος έπιασε το φίδι και το άφησε και πάλι ελεύθερο στο φυσικό του περιβάλλον.
Οι ελληνικοί βόες είναι μικρότεροι συγκριτικά με τους ποικιλόχρωμους των τροπικών ειδών και ονομάζονται «βόες της άμμου».
Στην Ευρώπη εξαπλώνεται μόνο ένα είδος βόα, το οποίο λέγεται και ερημόφιδο ή λουρίτης Eryx jaculus, το οποίο είναι ελάχιστα γνωστό αφού αποφεύγει να εμφανίζεται, ζει υπογείως σε στοές και στην επιφάνεια βυθίζεται σε χαλαρό χώμα ή άμμο ή τρυπώνει ανάμεσα σε πέτρες.
Ο Ελληνικός βόας είναι ένα σχετικά μικρό φίδι με το μήκος του να φτάνει περίπου το ένα μέτρο. Συναντάται σε περιοχές με χαμηλή βλάστηση και δραστηριοποιείται την ημέρα και πάντα υπογείως, εκτός από την αναπαραγωγική περίοδο που εκτίθεται και στην επιφάνεια του εδάφους.
Γεννά νεαρά άτομα αφού τα θηλυκά άτομα «κρατούν» τα αυγά στην κοιλιά τους μέχρι και την εκκόλαψη.
Η διατροφή του βασίζεται στα μικρά θηλαστικά, στα πουλιά και τις σαύρες και στα έντομα, τα οποία σκοτώνει με περίσφιξη. Θεωρείται σπάνιο είδος και προστατεύεται με τη σύμβαση της Βέρνης.