Στη σημερινή πλατεία του Ψαρομαχαλά στο Ναύπλιο, υπήρχε το πρώτο νοσοκομείο που ιδρύθηκε στην Ελλάδα, κληροδότημα του Φλωρεντινού Δούκα των Αθηνών Nέριου Aτσαγιόλι.
Το νοσοκομείο είχε μακραίωνη λειτουργία, με μικρά διαλείμματα, από το 1394 έως και το τέλος της δεκαετίας του 1940, οπότε και γκρεμίστηκε.
Το μοναδικό ίχνος του σημαντικού αυτού νοσοκομείου αποτελεί το εκκλησάκι των Αγίων Αποστόλων, το οποίο είχε ανεγερθεί από τους Ενετούς και βρισκόταν αρχικά εντός του περιβόλου του νοσοκομείου.
Τον πανηγυρικό εσπερινό τέλεσε ο Ιερέας του ενοριακού ναού Παναγίας Ναυπλίου ,π. Διονύσιος Ταμπάκης .
Μετά το πέρας του εσπερινού ακολούθησε λιτάνευση της Ιερής εικόνας των Αγίων Αποστόλων Πέτρου και Παύλου στα γραφικά σοκάκια της παλιάς πόλης του Ναυπλίου.
Στην αρχαιότητα, τα βυζαντινά χρόνια και τη Φραγκοκρατία το Ναύπλιο ήταν περιορισμένο πάνω στο βράχο της Ακροναυπλίας, στα τουρκικά Ιτς Καλέ (εσωτερικό κάστρο). Είναι ένας βράχος ύψους 45 μέτρων στην άκρη της σημερινής πόλης και στην είσοδο του κόλπου, που τον περιτριγυρίζει η θάλασσα.
Προς το τέλος της Φραγκοκρατίας ο φλωρεντινός Άρχων του Δουκάτου των Αθηνών και επικυρίαρχος Ναυπλίου και Άργους, NerioAcciajoli, σύμμαχος των Ενετών, άφησε με διαθήκη του μετά το θάνατό του στην Κόρινθο το 1394 όλη την περιουσία του, για να ιδρυθεί νοσοκομείο των πτωχών στο Ναύπλιο, το οποίο είναι πιθανόν εκείνο της Λάκκας.
Αναφέρει σχετικά ο Μιχαήλ Λαμπρυνίδης στο μνημειώδες έργο του Η Ναυπλία (1898) τα εξής: «Το νυν σωζόμενον Δημοτικόν Νοσοκομείον παρά τους βορειδυτικούς πρόποδες της Ακροναυπλίας και εγγύς του προμαχώνος των Πέντε Αδελφών, όπερ ανεκαίνισε ο πρώτος της Ελλάδος Κυβερνήτης Ιωάννης Καποδίστριας, είναι πιθανώς αυτό τούτο το αναλώμασιν του Νερίου Ακκιαγιόλη ιδρυθέν, όπερ διετήρησαν οι Ενετοί εν λειτουργία κατά τας δύο περιόδους της υπ’ αυτών κατοχής του Ναυπλίου, ιδρύσανε μάλιστα εντός του περιβόλου του Νοσοκομείου και τον σωζόμενον ναΐσκον.
