Μέσα σε αυτά τα πλαίσια, η ενίσχυση του ΚΚΕ δίνει δύναμη και στον αγώνα που δίνουν οι μικροί και μεσαίοι αγρότες ενάντια στις πολιτικές όλων των κυβερνήσεων της αστικής διαχείρισης, ενάντια στα εργαλεία που χρησιμοποιούν η ΕΕ και οι εγχώριες κυβερνήσεις για να τους ξεκληρίσουν.
ΠΑΣΟΚ και ΝΔ παλιότερα, στη συνέχεια η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ μαζί με τα άλλα αστικά κόμματα που πίνουν νερό στο όνομα της ΕΕ, διαμόρφωσαν τα εργαλεία για να καταστραφούν πιο γρήγορα πιο πολλές μικρομεσαίες εκμεταλλεύσεις, να συγκεντρωθεί η γη σε όλο και λιγότερα χέρια, σε μεγαλοαγρότες, στις αγροτικές καπιταλιστικές επιχειρήσεις.
Τα μνημόνια και η ΚΑΠ είναι τα εργαλεία που επιταχύνουν το ξεκλήρισμα της αγροτιάς και το πέρασμα της γης και της αγροτικής παραγωγής στα χέρια λίγων καπιταλιστών που δραστηριοποιούνται στον αγροτικό τομέα.
Πιο συγκεκριμένα τα μέτρα που υλοποιούνται σε αυτή την κατεύθυνση, σφίγγοντας όλο και περισσότερο τη θηλιά στο λαιμό της μικρομεσαίας αγροτοκτηνοτροφικής οικογένειας είναι:
1.Περικοπές στις επιδοτήσεις/ενισχύσεις.
Στα τέσσερα πρώτα χρόνια της ΚΑΠ 2014 - 2020, οι ετήσιες ενισχύσεις έχουν περικοπεί πάνω από 35%.
Συνολικά μέχρι το τέλος του 2019 οι περικοπές θα αγγίξουν το 60%.
Αντίστοιχα, οι συνδεδεμένες ενισχύσεις για το 2018 μειώθηκαν κατά 2%. Οι περικοπές θα συνεχιστούν και με τη νέα ΚΑΠ 2021 - 2027.
2. Παραπέρα αύξηση του κόστους παραγωγής.
Συνεχίζεται η ανηφόρα των τιμών σε αγροτικά μέσα και εφόδια, τις οποίες επιβάλλουν οι εμποροβιομήχανοι και το κράτος, διαμορφώνοντας πολύ υψηλές τιμές στο αγροτικό πετρέλαιο και στο αγροτικό ρεύμα και επιβάλλοντας πολλά «ειδικά χαράτσια» στον μικρομεσαίο αγροτοκτηνοτρόφο.
Ασφάλιστρα ΕΛΓΑ, ΕΝΦΙΑ σε χωράφια, αποθήκες και στάβλους, πληρωμές για το δικαίωμα άρδευσης μέσω των ΤΟΕΒ και για τους ΓΟΕΒ, για τις δηλώσεις ΟΣΔΕ, τις γεωργικές γεωτρήσεις, την πιστοποίηση των ψεκαστικών, τη λειτουργία των σταβλικών εγκαταστάσεων, την ηλεκτρονική σήμανση των ζώων κ.ά.
3. Λεηλασία του ισχνού εισοδήματος των μικρομεσαίων αγροτοκτηνοτρόφων.
Υψηλή φορολογία και πολύ μεγάλες ασφαλιστικές εισφορές στον ΕΦΚΑ που ξεπερνούν κατά πολύ το 50% του εισοδήματος.
Με το νόμο για Φορολογικό - Ασφαλιστικό, οι αγρότες πληρώνουν φόρο με πολύ υψηλούς φορολογικούς συντελεστές, με προκαταβολή για το επόμενο έτος και φορολόγηση μέσω των «τεκμηρίων διαβίωσης», που δεν αφήνει κανέναν στον απυρόβλητο.
Οι ασφαλιστικές εισφορές έχουν εκτοξευτεί, το μικρότερο ποσό που καλείται να πληρώσει μια αγροτική οικογένεια αγγίζει τα 3.000 ευρώ το χρόνο, όταν ακόμα και πριν από το νέο νόμο πάνω από 60% από αυτούς αδυνατούσαν να ανταποκριθούν και στις προηγούμενες πιο χαμηλές εισφορές τους.
Κι όλα αυτά όταν η αγροτική σύνταξη παραμένει στα ίδια εξευτελιστικά επίπεδα των 330 ευρώ, ενώ πλέον δίνεται στα 67 χρόνια.
Τα σχέδια υπάρχουν από τις ελληνικές κυβερνήσεις για τη συγκέντρωση και συγκεντροποίηση ακόμα και σε ποια προϊόντα θα επικεντρωθούν.
Ο σχεδιασμός προχωράει και είναι προσαρμοσμένος στην Κοινή Αγροτική Πολιτική (ΚΑΠ), εξάλλου δεν υπάρχει εθνική αγροτική πολιτική.
Σε συγχορδία ΣΥΡΙΖΑ, ΝΔ, το ΚΙΝΑΛ - ΠΑΣΟΚ, τα άλλα αστικά κόμματα μέχρι τους υπόδικους του κεφαλαίου, τους ναζιστές, δολοφόνους της Χρυσής Αυγής, μιλούν για τη σημασία της πρωτογενούς παραγωγής, για την «ανάγκη παραγωγικής –όπως τη λένε - ανασυγκρότησης», για την «ανατροπή του παραγωγικού μοντέλου», για «ατμομηχανή της ανάπτυξης».
Κοροϊδεύουν τους αγρότες αφού τι και πώς θα παραχθεί καθορίζεται από το κίνητρο του κέρδους, όχι φυσικά από την επιδίωξη ενός κέρδους του μικρομεσαίου αγρότη παραγωγού και της οικογένειάς του, αλλά το καπιταλιστικό κέρδος, το κέρδος των μεγαλεμπόρων, το κέρδος των βιομηχάνων.
Γι' αυτή την κερδοφορία εισάγουμε δεκάδες χιλιάδες τόνους ζάχαρη και συρρικνώθηκε η ελληνική βιομηχανία ζάχαρης.
Αυτή καθορίζει την αναδιάρθρωση του τομέα του αγελαδινού γάλακτος, που οδήγησε την αυτάρκεια το 2014 περίπου στο 60% των αναγκών.
Επέβαλαν στο αγελαδινό γάλα ποσόστωση 800 χιλιάδες τόνους όταν οι ανάγκες ήταν 2πλάσιοι. Απαγορεύτηκε έτσι η ανάπτυξη του τομέα. Μικροί και μεσαίοι καταστράφηκαν, έμειναν κυρίως μεγάλοι.
Έγινε συγκέντρωση και συγκεντροποίηση στους λίγους.
Και όταν καταργήθηκαν οι ποσοστώσεις τον Απρίλη 2015, έπεσαν απότομα οι τιμές και όσοι μεσαίοι είχαν επιβιώσει εγκατέλειψαν το επάγγελμα.
Τελειωτικό χτύπημα είναι η αύξηση ημερών κατανάλωσης στο παστεριωμένο γάλα, σύμφωνα με την εργαλειοθήκη του ΟΟΣΑ, αφού δίνει τη δυνατότητα στη γαλακτοβιομηχανία να εισάγει φτηνότερο.
Το ίδιο συμβαίνει και με άλλα προϊόντα. Tα πορτοκάλια, τα όσπρια, οι πατάτες, τα μήλα, οι μελιτζάνες άλλα κηπευτικά, τα πουλερικά, οι ελιές , η τιμή του αιγοπρόβειου γάλακτος που έχει κατρακυλήσει.
Ιδιαίτερα η κατάσταση με την τιμή στο γάλα είναι τραγική καθώς υπάρχει τεράστια μείωση (υπάρχουν περιπτώσεις όπου φτάνει 40 λεπτά το γίδινο και 60 το πρόβειο) και συνεχώς μειώνεται, ενώ υπάρχουν και ποσότητες που δεν μπορούν να πουληθούν και το ίδιο συμβαίνει με το κρέας που κατρακυλά στα 2ευρώ.
Όλοι αυτοί που ζητούν την ψήφο των αγροτών, ας πουν τι θέση έχουν για τα βασικά ζητήματα που ξεκληρίζουν τους μικρούς και μεσαίους αγρότες και κτηνοτρόφους. Τι θέση έχουν για παράδειγμα για τις ποσοστώσεις που οδηγούν στη διατροφική εξάρτηση τη χώρα και το λαό, για το αίσχος των ανοιχτών τιμών (π.χ. βερίκοκα), για τη δακοκτονία κλπ.
Αντί να θυμούνται κάθε φορά στην Αργολίδα τον Ανάβαλο ή να μιλούν για δήθεν φθηνό ρεύμα από ΑΠΕ, ας απαντήσουν αν στηρίζουν βασικά αιτήματα επιβίωσης των αγροτών όπως τις κατώτερες εγγυημένες τιμές των προϊόντων (όπως εξασφαλίζουν στους επιχειρηματίες της Ενέργειας ή σε αυτούς που παραχωρούν τους αυτοκινητόδρομους), για την αλλαγή του κανονισμού του ΕΛΓΑ, για φθηνό αγροτικό πετρέλαιο (αφορολόγητο όπως των εφοπλιστών) κλπ.
Όλοι αυτοί οι υποψήφιοι των αστικών κομμάτων, παλιότεροι και νεότεροι, που βγαίνουν προεκλογικά και υπόσχονται «καλύτερες μέρες», «έργα που δήθεν έκαναν και θα κάνουν», «πακτωλό χρημάτων που εξασφάλισαν», όλοι αυτοί που θυμούνται τους αγρότες και τα χωριά λίγες μέρες πριν τις εκλογές, διαψεύδονται από την ίδια την σκληρή καθημερινότητα που αντιμετωπίζουν οι μικρομεσαίοι αγροτοκτηνοτρόφοι, που είναι αποτέλεσμα της πολιτικής που στηρίζουν αυτοί και τα κόμματά τους. Τα στοιχεία άλλωστε είναι αποκαλυπτικά:
Στα χρόνια που η Ελλάδα είναι στην ΕΟΚ - ΕΕ πάνω από 800.000 μικρά και μεσαία αγροτικά νοικοκυριά ξεκληρίστηκαν.
Πριν την ένταξη στην ΕΟΚ, οι αγρότες αποτελούσαν το 36,6% του οικονομικά ενεργού πληθυσμού της χώρας μας.
Σήμερα το ποσοστό ανέρχεται στο 10%.
Ειδικά για την κτηνοτροφία, μόνο την περίοδο 2005 - 2013 πετάχτηκαν από την παραγωγή 33.490 προβατοτρόφοι και 48.900 αιγοτρόφοι, δηλαδή το 33% των αιγοπροβατοτρόφων της χώρας, ενώ εκτοξεύθηκε το μερίδιο της παραγωγής των πιο μεγάλων προβατοτροφικών εκμεταλλεύσεων από 6% το 2000 σε 33% το 2013.
Ισχυρό ΚΚΕ η μόνη διέξοδος για τη μικρομεσαία αγροτιά.
Το ΚΚΕ είναι το μόνο κόμμα που στάθηκε με συνέπεια στο πλευρό, στους αγώνες και τις μάχες των αγροτών και στήριξε τα δίκαια αιτήματά τους.
Αναγνωρίζει στο πρόσωπο του δουλευτή της γης και του κτηνοτρόφου, έναν αγωνιστή του μεροκάματου και της ζωής, που δίνει μάχη για την επιβίωση, δουλεύοντας μέσα σε πολύ σκληρές συνθήκες εργασίας, στο κρύο και στο λιοπύρι, όχι για ν' αποκτήσει μεγάλα πλούτη, αλλά για να εξασφαλίσει το καθημερινό ψωμί της οικογένειάς του.
Ταυτόχρονα, έναν παραγωγό που με τα προϊόντα που παράγει μπορεί να συμβάλει στην κάλυψη των διατροφικών αναγκών των εργαζομένων, του λαού μας. Kαι υπάρχουν σήμερα οι δυνατότητες παραγωγής και ανάπτυξης που μπορούν να καλύψουν τις εγχώριες ανάγκες.
Η Ελλάδα έχει τεράστιες παραγωγικές δυνατότητες, να καλύψουν με επάρκεια τις διατροφικές ανάγκες του λαού μας και να παράγουν πρώτες ύλες για τη βιομηχανία, να συμβάλουν στη δημιουργία νέων θέσεων εργασίας, σε μια περίοδο που η ανεργία τσακίζει κόκαλα.
Μπορεί να υπάρξει πραγματική ανάπτυξη, σε ρήξη με την ΕΕ και φυσικά την ΚΑΠ και με το λαό πρωταγωνιστή και ιδιοκτήτη του πλούτου που παράγει. Μόνο τότε θα απελευθερωθούν και θα αξιοποιηθούν, με επάρκεια, οι τεράστιες παραγωγικές δυνατότητες που έχει η χώρα. Θα είναι τότε δυνατό, με τον επιστημονικό κεντρικό σχεδιασμό, να οργανωθεί η παραγωγή ώστε να καλύψει τις ανάγκες σε τρόφιμα και πρώτες ύλες. Να υπάρξει επανασχεδιασμός της παραγωγής, να ενισχυθεί το σκέλος της κτηνοτροφίας, αφού ως χώρα είμαστε ελλειμματική σε γάλα και κρέας. Ο παραγωγικός συνεταιρισμός της μικρομεσαίας αγροτιάς που θα λειτουργεί δίπλα στα μεγάλα κρατικά αγροκτήματα, θα μειώσει το κόστος παραγωγής, θα εξασφαλίζει φτηνά και ποιοτικά τρόφιμα για τις λαϊκές ανάγκες και βιώσιμο εισόδημα για τους αγρότες, χωρίς το φόβο των εμπόρων και των απλήρωτων επιταγών, με ασφάλιση της παραγωγής απ' όλους τους φυσικούς κινδύνους και τις νόσους. Μια τέτοια αγροτική ανάπτυξη θα είναι προς όφελος του λαού μας.
Η μόνη λύση που πραγματικά συμφέρει τους πολλούς, ενάντια στη φτώχεια, στην ανεργία και το ξεκλήρισμα, βρίσκεται στην πολιτική πρόταση και το Πρόγραμμα του ΚΚΕ για μια διαφορετική αγροτική ανάπτυξη, βρίσκεται στο δρόμο όπου ο λαός θα είναι πραγματικά στην εξουσία.
Η κάθε ψήφος στις εκλογές της 7ης Ιούλη στο ΚΚΕ, μεταφράζεται σε διεκδίκηση για να πάρουμε πίσω όσα χάσαμε. Μεταφράζεται σε ισχυρή λαϊκή αντιπολίτευση, αφού αυτή τη στιγμή ο συσχετισμός δεν μπορεί να επιβάλλει φιλολαϊκή διακυβέρνηση, απέναντι στις κυβερνήσεις και της ΕΕ. Για να ακουστεί δυνατά η φωνή των αγροτικών - λαϊκών διεκδικήσεων για έργα, υποδομές στην ύπαιθρο, υπηρεσίες προς όφελος των λαϊκών αναγκών.
Η ψήφος στο ΚΚΕ μένει εκεί που δόθηκε, δεν μεταλλάσσεται, επιστρέφει στο λαό και το κίνημά του, γίνεται δική του δύναμη. Δεν μεταγράφεται σε αντιλαϊκές πλειοψηφίες, δεν μπαίνει σε λογικές παζαριών.
