Οι Αρχαίοι έλληνες πίστευαν ότι η αρετή, η τιμιότητα και η προσφορά, πρέπει να βραβεύονται! Γιατί όπου βραβεύεται η Αρετή, εκεί ξεφυτρώνουν άριστοι άνθρωποι.
Ένας τέτοιος άνθρωπος ήταν και η δικιά μας Ζωή!
Ένα αξιόλογο άτομο, μια γυναίκα που απλόχερα προσέφερε Αγάπη ,καλοσύνη,χαμόγελα,γεμάτη αλτρουιστική διάθεση,ήθος,ευγένεια ,σεμνότητα.
Η καθημερινότητά της ήταν πλούσια σε Εθελοντική Προσφορά μιας και επί σειρά ετών το όνομά της ηταν συνδεδεμένο με την λειτουργία του Ιατρείου της Νέας Κίου.
Εάν η απώλεια είναι συνάρτηση της προσφοράς,τότε το κενό που αφήνει ο θανατός σου ειναι τεράστιος!
Το κενό που αφήνεις Ζωή είναι δυσαναπλήρωτο...
Πάντα θα σε θυμόμαστε!
Καλό Ταξίδι Ζωή μας!
