Για το βιβλίο και τον συγγραφέα θα μιλήσουν οι:
Ευαγγελία Κρέκα, Φιλόλογος
Ιωάννα Καββεζού, Κοινωνική λειτουργός
Θεοδώρα Παπαδημητρίου, Σύμβουλος εξαρτήσεων - ψυχοθεραπεύτρια, Υπεύθυνη Συμβουλευτικού Σταθμού του ΚΕΘΕΑ ΚΥΤΤΑΡΟ ΟΞΥΓΟΝΟ Ναυπλίου.
Θα ακολουθήσει συζήτηση με τον συγγραφέα του βιβλίου, Ηλία Γκότση.
Το βιβλίο ξεκίνησε να γράφεται τον Αύγουστο του 2012, μέσα στην περίοδο της κρίσης, και είναι ένα βιωματικό μυθιστόρημα που μιλά για την σχέση μας με την απώλεια, τα συναισθήματα, τις αφηγήσεις για τον εαυτό μας και τη ζωή μας. Μιλά ακόμα για την μνήμη και τους ανθρώπους που κουβαλάμε μέσα μας, για την συμφιλίωση και την συγχώρεση.
Όπως αναφέρεται και στο οπισθόφυλλο του βιβλίου:
“Ήταν αναπόφευκτο να τη συναντήσω - η ερημιά και η μοναξιά πάντα ευνοούν τέτοιες συναντήσεις· το βλέμμα μου ήταν καταδικασμένο να την εντοπίσει: μια μικρή άγνωστη λύπη, αμίλητη και φοβισμένη, σφιχτά γαντζωμένη στο ρείθρο του πεζοδρομίου, μουσκεμένη από τη βροχή...
Ήταν μικρούλα - στο μέγεθος μιας παλάμης; Ίσως για τον οποιονδήποτε να ήταν δύσκολο να τη δει, αλλά εγώ ήμουν εκπαιδευμένος να τις ξεχωρίζω όταν ξεφύτρωναν εδώ και κει, αδέσποτες, χωρίς προορισμό, αλλά πάντοτε διεκδικώντας ένα κορμί να κατοικήσουν...
Έσκυψα αμίλητος και την ακούμπησα. Ήταν ακόμη μαλακιά σαν ζυμαράκι, μπορούσες να της δώσεις όποιο σχήμα, όποια μορφή επιθυμούσες. Το μόνο που έκανα ήταν να τη βάλω τρυφερά στην τσέπη μου.”
“Ήταν αναπόφευκτο να τη συναντήσω - η ερημιά και η μοναξιά πάντα ευνοούν τέτοιες συναντήσεις· το βλέμμα μου ήταν καταδικασμένο να την εντοπίσει: μια μικρή άγνωστη λύπη, αμίλητη και φοβισμένη, σφιχτά γαντζωμένη στο ρείθρο του πεζοδρομίου, μουσκεμένη από τη βροχή...
Ήταν μικρούλα - στο μέγεθος μιας παλάμης; Ίσως για τον οποιονδήποτε να ήταν δύσκολο να τη δει, αλλά εγώ ήμουν εκπαιδευμένος να τις ξεχωρίζω όταν ξεφύτρωναν εδώ και κει, αδέσποτες, χωρίς προορισμό, αλλά πάντοτε διεκδικώντας ένα κορμί να κατοικήσουν...
Έσκυψα αμίλητος και την ακούμπησα. Ήταν ακόμη μαλακιά σαν ζυμαράκι, μπορούσες να της δώσεις όποιο σχήμα, όποια μορφή επιθυμούσες. Το μόνο που έκανα ήταν να τη βάλω τρυφερά στην τσέπη μου.”
Λίγα λόγια για τον συγγραφέα
Ο Ηλίας Γκότσης είναι Κοινωνιολόγος-Οικογενειακός και Συστημικός θεραπευτής. Προϊστάμενος Τμήματος Εκπαίδευσης και Ανάπτυξης Ανθρώπινου Δυναμικού ΟΚΑΝΑ.
Ασχολείται με τον χώρο των εξαρτήσεων από το 1991 , ως εθελοντής στην Μονάδα Απεξάρτησης 18 ΑΝΩ.
Εργάζεται στον ΟΚΑΝΑ από το 1995. Έχει εργαστεί στην Πρόληψη από το 1995 έως το 1999 και στην συνέχεια εργάστηκε ως Επιστημονικά Υπεύθυνος στη Μονάδα Εφήβων ΑΤΡΑΠΟΣ – ΟΚΑΝΑ έως το 2015. Από το 2015 είναι Επιστημονικά Υπεύθυνος στο Τμήμα Εκπαίδευσης ΟΚΑΝΑ, για τον σχεδιασμό και την υλοποίηση εκπαιδευτικών προγραμμάτων για επαγγελματίες Ψυχικής Υγείας και Κοινωνικούς Επιστήμονες που εργάζονται στον Τομέα της Πρόληψης για την Ψυχο-κοινωνική Υγεία και στην θεραπεία των εξαρτήσεων.
Έχει εκπαιδευτεί από το 1996 έως το 2010 στην οικογενειακή θεραπεία, στις Αφηγηματικές πρακτικές και στην Καταξιωτική Συστημική Διερεύνηση.
Έχει ασχοληθεί ιδιαίτερα με την Αναστοχαστικότητα, τη Διαλογική και Πολυφωνική προσέγγιση και έχει παρουσιάσει εφαρμογές από το πεδίο σε συνέδρια και επιστημονικές συναντήσεις. Έχει συγγράψει και δημοσιεύσει σειρά άρθρων για την Πολυφωνική Προσέγγιση και την Καταξιωτική Συστημική Διερεύνηση.
Την περίοδο που ήταν Επιστημονικά Υπεύθυνος στην ΑΤΡΑΠΟ εργάστηκε ως οικογενειακός και ομαδικός θεραπευτής ενώ επί μεγάλο χρονικό διάστημα εργάστηκε με βιωματικές και εκφραστικές πρακτικές με ομάδες εφήβων.
Ως Επιστημονικά Υπεύθυνος στο Τμήμα Εκπαίδευσης ΟΚΑΝΑ, έχει εργαστεί ως βασικός εκπαιδευτής επαγγελματιών στο πεδίο της οικογενειακής θεραπείας, της εποπτείας, των εκφραστικών μέσων, και της Καταξιωτικής Συστημικής Διερεύνησης.
Την άνοιξη του 2018, εκδόθηκε το πρώτο βιβλίο, με τίτλο «Μια Μικρή Άγνωστη Λύπη», ένα βιωματικό ψυχολογικό μυθιστόρημα, από τις εκδόσεις ΑΡΜΟΣ.
