Το 1832 οι τρεις μεγάλες δυνάμεις εκλέγουν και διορίζουν βασιλιά της Ελλάδας, τον Όθωνα, δευτερότοκο γιό του βασιλιά της Βαυαρίας Λουδοβίκου.
Στη συμφωνία υπήρχε όρος ότι ο θρόνος θα περιερχόταν στους απ ευθείας άρρενες απογόνους του Όθωνα, κάτι που οι Άγγλοι ήξεραν από εκθέσεις γιατρών ότι δεν μπορούσε να γίνει γιατί ο Όθωνας ήταν στείρος. Επίσης προβλεπόταν δάνειο 60.000.000 χρυσών φράγκων σε 3 ισόποσες δόσεις, που η Ελλάδα θα ξεπλήρωνε σε ετήσιες τοκοχρεωλυτικές δόσεις.
Τέλος 3.500 Βαυαροί στρατιώτες θα αντικαταστούσαν τα συμμαχικά στρατεύματα που στάθμευαν στην Ελλάδα και Βαυαροί αξιωματικοί θα αναλάμβαναν την οργάνωση του τακτικού ελληνικού στρατού.
‘Οθωνας Α’: (1815-1867): Πρώτος βασιλιάς της Ελλάδας (1832-1862). Γιος του βασιλιά της Βαυαρίας Λουδοβίκου Α” και της Θηρεσίας. Είχε ασθενικό χαρακτήρα. Εξελέγη βασιλιάς της Ελλάδας από την Ε” Εθνοσυνέλευση του «Ηγεμονικού Συντάγματος», στις 16 Μαρτίου 1832.
Ο ‘Οθωνας έφτασε στο Ναύπλιο στις 25 Ιανουαρίου 1833 με τριμελή αντιβασιλεία (πρόεδρος ο ‘Αρμανσμπεργκ, μέλη ο Μάουερ και ο στρατηγός Χάϋντεκ), η οποία θα κυβερνούσε μέχρι την ενηλικίωση του. Μαζί με τον ‘Οθωνα έφτασαν και Βαυαροί μισθοφόροι, οι οποίοι οργάνωσαν το στρατό, παραμερίζοντας τους ‘Έλληνες αγωνιστές του 1821.
Η αντιβασιλεία κυβέρνησε απολυταρχικά μέχρι την ενηλικίωση του ‘Οθωνα και όταν ο ‘Οθωνας ανέλαβε την εξουσία συνέχισε την ίδια πολιτική. Γι” αυτό ο ελληνικός λαός έκανε συχνές διαδηλώσεις και αναταραχές. ‘Ετσι δημιούργησε αντιπολίτευση ζητώντας Σύνταγμα και διορισμό Ελλήνων σε διάφορα αξιώματα. Το Σεπτέμβριο του 1843 ξεσπά επανάσταση και ο ‘Οθωνας αναγκάζεται να παραχωρήσει Σύνταγμα.
Η απολυταρχική διακυβέρνηση του ‘Οθωνα συνεχίστηκε και ο ελληνικός λαός άρχισε εξεγέρσεις το 1862 με αποτέλεσμα την εκθρόνιση του ‘Οθωνα.
