Συναντήσαμε τα προβλήματα διαχείρισης στις τρεις από τις τέσσερις <<συμμαχικές>> κυβερνήσεις από το 2012 έως το 2019. Θυμίζουμε ΝΔ-ΠΑΣΟΚ-ΛΑΟΣ με αποχώρηση του ΛΑ.Ο.Σ., ΝΔ-ΠΑΣΟΚ-ΔΗΜΑΡ με αποχώρηση της ΔΗΜ.ΑΡ. και ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ με αποχώρηση των ΑΝ.ΕΛ..
Στάθηκε μόνον η κυβέρνηση Σαμαρά-Βενιζέλου χάρις στην ευφυϊα και των δύο και τη βαθιά αντίληψη του χρέους προς την πατρίδα, την κοινωνία και τη δημοκρατία.
Συναντήσαμε την παρουσία κομμάτων και προσώπων στη Βουλή, ανθρώπων που χάρη σε μια χρονική συγκυρία, οργή, θυμό αλλά και χαβαλέ με λίγες εκατοντάδες ψήφους απέκτησαν τον τίτλο του εκπροσώπου των πολιτών.
Συναντήσαμε τις μεταπηδήσεις από κόμμα σε κόμμα, όχι από την υιοθέτηση μιας άλλης αντίληψης αλλά από την παροχή ενός υπουργικού θώκου η την προσδοκία της επανεκλογής.
Συναντήσαμε την αποφυγή της λογοδοσίας. Πάντα έφταιγε κάποιος άλλος, πάντα υπήρχε υποχρέωση σε κάποιον εταίρο, που εμπόδιζε την ολοκλήρωση της «σωστής» πολιτικής. Έτσι τελείωναν απότομα οι συμμαχίες και όλες κατέληγαν στην ολοκληρωτική αποδόμηση των μικρών εταίρων. Χαρακτηριστικά παραδείγματα παραμένουν ΛΑ.Ο.Σ., ΔΗΜ.ΑΡ., ΑΝ.ΕΛ.
Μετά από δέκα χρόνια πολλών θυσιών από τους πολίτες, από προσδοκίες και ελπίδες που διαψεύσθηκαν, από καταστροφές μικρών επιχειρήσεων και ανθρώπων, από τη διαφυγή και τη φυγή νέων ανθρώπων στο εξωτερικό, από δεσμεύσεις που ανέλαβαν οι τελευταίοι κυβερνώντες και αφορούν τις επόμενες γενιές (εκατό χρόνια δέσμευσαν τη δημόσια περιουσία) οι πολίτες αναζητούν σταθερότητα και ασφάλεια παντού.
Αναζητούν σταθερή και σοβαρή διακυβέρνηση, που να γνωρίζει σε ποιά πορεία πρέπει να πάει η χώρα σε έξι μήνες, σε ένα χρόνο, σε τέσσερα χρόνια.
Αναζητούν μια κυβέρνηση που θα προσφέρει ασφάλεια στη ζωή, στην οικονομία, στην υγεία, στην παιδεία και δεν θα αφήσει κανένα πίσω και αβοήθητο.
Αναζητούν έναν πρωθυπουργό που θα τους λέει τι κάνει και γιατί το κάνει. Έναν άνθρωπο που θα έχει, αυτός και η κυβέρνησή του, την υποχρέωση και την ευθύνη της λογοδοσίας και για τα λάθη τους.
Όλα δείχνουν σήμερα ότι η κοινωνία στρέφεται στον Κυριάκο Μητσοτάκη. Πρέπει όμως να τολμήσει και να του δώσει την κατάλληλη πλειοψηφία και ας μην του αφήσει ούτε μια ημέρα ως περίοδο χάριτος.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ Η. ΚΡΑΝΙΑΣ
Μέλος Π.Ε. Νέας Δημοκρατίας
Συναντήσαμε την παρουσία κομμάτων και προσώπων στη Βουλή, ανθρώπων που χάρη σε μια χρονική συγκυρία, οργή, θυμό αλλά και χαβαλέ με λίγες εκατοντάδες ψήφους απέκτησαν τον τίτλο του εκπροσώπου των πολιτών.
Συναντήσαμε τις μεταπηδήσεις από κόμμα σε κόμμα, όχι από την υιοθέτηση μιας άλλης αντίληψης αλλά από την παροχή ενός υπουργικού θώκου η την προσδοκία της επανεκλογής.
Συναντήσαμε την αποφυγή της λογοδοσίας. Πάντα έφταιγε κάποιος άλλος, πάντα υπήρχε υποχρέωση σε κάποιον εταίρο, που εμπόδιζε την ολοκλήρωση της «σωστής» πολιτικής. Έτσι τελείωναν απότομα οι συμμαχίες και όλες κατέληγαν στην ολοκληρωτική αποδόμηση των μικρών εταίρων. Χαρακτηριστικά παραδείγματα παραμένουν ΛΑ.Ο.Σ., ΔΗΜ.ΑΡ., ΑΝ.ΕΛ.
Μετά από δέκα χρόνια πολλών θυσιών από τους πολίτες, από προσδοκίες και ελπίδες που διαψεύσθηκαν, από καταστροφές μικρών επιχειρήσεων και ανθρώπων, από τη διαφυγή και τη φυγή νέων ανθρώπων στο εξωτερικό, από δεσμεύσεις που ανέλαβαν οι τελευταίοι κυβερνώντες και αφορούν τις επόμενες γενιές (εκατό χρόνια δέσμευσαν τη δημόσια περιουσία) οι πολίτες αναζητούν σταθερότητα και ασφάλεια παντού.
Αναζητούν σταθερή και σοβαρή διακυβέρνηση, που να γνωρίζει σε ποιά πορεία πρέπει να πάει η χώρα σε έξι μήνες, σε ένα χρόνο, σε τέσσερα χρόνια.
Αναζητούν μια κυβέρνηση που θα προσφέρει ασφάλεια στη ζωή, στην οικονομία, στην υγεία, στην παιδεία και δεν θα αφήσει κανένα πίσω και αβοήθητο.
Αναζητούν έναν πρωθυπουργό που θα τους λέει τι κάνει και γιατί το κάνει. Έναν άνθρωπο που θα έχει, αυτός και η κυβέρνησή του, την υποχρέωση και την ευθύνη της λογοδοσίας και για τα λάθη τους.
Όλα δείχνουν σήμερα ότι η κοινωνία στρέφεται στον Κυριάκο Μητσοτάκη. Πρέπει όμως να τολμήσει και να του δώσει την κατάλληλη πλειοψηφία και ας μην του αφήσει ούτε μια ημέρα ως περίοδο χάριτος.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ Η. ΚΡΑΝΙΑΣ
Μέλος Π.Ε. Νέας Δημοκρατίας