Λίγες είναι οι γνωστές λεπτομέρειες.
Σύμφωνα με τον Ηρόδοτο που έγραψε πάνω από 50 χρόνια μετά τη μάχη, ο Σπαρτιάτης βασιλιάς Κλεομένης Α’ κινήθηκε προς το Άργος και έφτασε κοντά στο Ναύπλιο, στη Σήπεια (Ησίπεια κατά τον Ηρόδοτο). Εκεί στρατοπέδευσε. Οι Αργείοι εξήλθαν να αντιμετωπίσουν τους Σπαρτιάτες.
Ο Κλεομένης απέφυγε την σύγκρουση και οι δύο αντίπαλοι παρέμειναν ο ένας απέναντι στον άλλο. Ο πονηρός Σπαρτιάτης όμως διέταξε τους άνδρες του να είναι έτοιμοι για επίθεση όταν θα δίνονταν το σύνθημα για διανομή συσσιτίου.
Οι Αργείοι βλέποντας τους Σπαρτιάτες να ετοιμάζονται να γευματίσουν ησύχασαν και έπραξαν το ίδιο.
Τότε όμως ο Κλεομένης έδωσε το σύνθημα και οι Σπαρτιάτες εξόρμησαν και άρχισαν να σφαγιάζουν τους αντιπάλους τους. Οι Αργείοι για να γλιτώσουν κατέφυγαν στο Ιερό Δάσος του Άργους. Οι Σπαρτιάτες όμως έβαλαν φωτιά και οι αντίπαλοί τους βρήκαν τραγικό θάνατο.
Περίπου 50 Αργείοι που κατέφυγαν σε ένα ιερό παραπλανήθηκαν και εξερχόμενοι σφαγιάστηκαν. Όσοι κατάλαβαν και αρνήθηκαν να εξέλθουν επίσης κάηκαν ζωντανοί… Σύμφωνα με τον Ηρόδοτο οι Αργείοι έχασαν 6.000 άνδρες τους, τα 2/3 του ανδρικού πληθυσμού της πόλης! Αυτός ήταν και ένας από τους λόγους που το Άργος δεν συμμετείχε στον πόλεμο κατά των Περσών λίγο αργότερα.
Ο περιηγητής Παυσανίας αναφέρει την ιστορία της Αργείας Τελέσιλλας η οποία έσωσε την πόλη μετά την καταστροφή οπλίζοντάς γυναίκες και δούλους. Ο Κλεομένης πάντως δεν επιτέθηκε στην πόλη και μάλιστα κλήθηκε σε απολογία για αυτό από τους εφόρους.
Λέγεται ότι δεν επιτέθηκε θεωρώντας εξευτελισμό να πολεμήσει κατά γυναικών και δούλων και πως ακόμα κι αν νικούσε θα γινόταν περίγελος στην Ελλάδα. Αν δε ηττάτο ο εξευτελισμός θα ήταν απόλυτος. Σε κάθε περίπτωση η σφαγή στη Σήπεια είχε ως αποτέλεσμα τα Άργος να χάσει την Τύρινθα και τις Μυκήνες. Καταδείχθηκε όμως και η αγριότητα των εμφυλίων συγκρούσεων στην αρχαία Ελλάδα που ξεπέρασε ακόμα και τα όρια της ιεροσυλίας.
Σύμφωνα με τον Ηρόδοτο που έγραψε πάνω από 50 χρόνια μετά τη μάχη, ο Σπαρτιάτης βασιλιάς Κλεομένης Α’ κινήθηκε προς το Άργος και έφτασε κοντά στο Ναύπλιο, στη Σήπεια (Ησίπεια κατά τον Ηρόδοτο). Εκεί στρατοπέδευσε. Οι Αργείοι εξήλθαν να αντιμετωπίσουν τους Σπαρτιάτες.
Ο Κλεομένης απέφυγε την σύγκρουση και οι δύο αντίπαλοι παρέμειναν ο ένας απέναντι στον άλλο. Ο πονηρός Σπαρτιάτης όμως διέταξε τους άνδρες του να είναι έτοιμοι για επίθεση όταν θα δίνονταν το σύνθημα για διανομή συσσιτίου.
Οι Αργείοι βλέποντας τους Σπαρτιάτες να ετοιμάζονται να γευματίσουν ησύχασαν και έπραξαν το ίδιο.
Τότε όμως ο Κλεομένης έδωσε το σύνθημα και οι Σπαρτιάτες εξόρμησαν και άρχισαν να σφαγιάζουν τους αντιπάλους τους. Οι Αργείοι για να γλιτώσουν κατέφυγαν στο Ιερό Δάσος του Άργους. Οι Σπαρτιάτες όμως έβαλαν φωτιά και οι αντίπαλοί τους βρήκαν τραγικό θάνατο.
Περίπου 50 Αργείοι που κατέφυγαν σε ένα ιερό παραπλανήθηκαν και εξερχόμενοι σφαγιάστηκαν. Όσοι κατάλαβαν και αρνήθηκαν να εξέλθουν επίσης κάηκαν ζωντανοί… Σύμφωνα με τον Ηρόδοτο οι Αργείοι έχασαν 6.000 άνδρες τους, τα 2/3 του ανδρικού πληθυσμού της πόλης! Αυτός ήταν και ένας από τους λόγους που το Άργος δεν συμμετείχε στον πόλεμο κατά των Περσών λίγο αργότερα.
Ο περιηγητής Παυσανίας αναφέρει την ιστορία της Αργείας Τελέσιλλας η οποία έσωσε την πόλη μετά την καταστροφή οπλίζοντάς γυναίκες και δούλους. Ο Κλεομένης πάντως δεν επιτέθηκε στην πόλη και μάλιστα κλήθηκε σε απολογία για αυτό από τους εφόρους.
Λέγεται ότι δεν επιτέθηκε θεωρώντας εξευτελισμό να πολεμήσει κατά γυναικών και δούλων και πως ακόμα κι αν νικούσε θα γινόταν περίγελος στην Ελλάδα. Αν δε ηττάτο ο εξευτελισμός θα ήταν απόλυτος. Σε κάθε περίπτωση η σφαγή στη Σήπεια είχε ως αποτέλεσμα τα Άργος να χάσει την Τύρινθα και τις Μυκήνες. Καταδείχθηκε όμως και η αγριότητα των εμφυλίων συγκρούσεων στην αρχαία Ελλάδα που ξεπέρασε ακόμα και τα όρια της ιεροσυλίας.
