Άρθρο του Κ.Φ.Αγωγής Θεόδωρου Ντεβέ
Την εποχή αυτή, οι περισσότερες ομάδες προετοιμάζονται, εν όψει της νέας αγωνιστικής περιόδου. Σε λίγο καιρό και σιγά-σιγά θα ακουστεί το εναρκτήριο σφύριγμα για όλα σχεδόν τα ποδοσφαιρικά πρωταθλήματα των Εθνικών αλλά και των τοπικών κατηγοριών.
Αν και πρωταγωνιστές τόσο στις προπονήσεις όσο και τους αγώνες είναι πάντα οι ποδοσφαιριστές, που δουλεύουν σκληρά και γράφουν ατέλειωτα χιλιόμετρα μέσα στους αγωνιστικούς χώρου;, εν τούτοις και οι διαιτητές, των αγώνων θα πρέπει να ακολουθούν και να προετοιμάζονται, αν όχι με τον ίδιο τουλάχιστον με παραπλήσιο μεθοδικό και συστηματικό τρόπο.
Είναι φανερό, ότι ένας διαιτητής στο σύγχρονο ποδόσφαιρο που «φιλοδοξεί» να είναι σωστός και να μπορεί να ανταποκριθεί στις απαιτήσεις, θα πρέπει οι επιδόσεις του στο κομμάτι της φυσικής του κατάστασης, να πλησιάζουν ή καλύτερα να «μοιάζουν» με αυτές των ποδοσφαιριστών.
Αξίζει να αναφέρουμε ότι σύμφωνα με τις επιταγές της FIFA, προκειμένου να μην χάνουν τις φάσεις, οι άρχοντες του αγώνα, δεν πρέπει να μένουν περισσότερο από 20m μακριά από την μπάλα και ο μόνος τρόπος για να βγάλουν έτσι τα 90 λεπτά της κάθε αναμέτρησης, δεν είναι άλλος από το να έχουν πολύ καλή έως άριστη (στο πολύ υψηλό επίπεδο) φυσική κατάσταση ή με πιο απλά λόγια να τρέχουν και μάλιστα να τρέχουν πολύ και ποικιλοτρόπως. Όπως αναλύουν οι ειδικοί κάθε άρχοντας του αγώνα πρέπει να διανύει (τουλάχιστον στις εθνικές κατηγορίες) από 8-9 χιλ. έως και 12 χιλιόμετρα σε αγώνες Παγκόσμιου Κυπέλου και Τσάμπιον Λίγκ, για να μπορεί κάθε φορά να παρακολουθεί και να συντονίζεται με τις εξελίξεις του παιχνιδιού. Την ίδια στιγμή οι παίκτες τρέχουν κατά μέσο όρο 10-12χιλ. αλλά στις περισσότερες κινήσεις τους περιορίζονται να μετακινούνται κατά κανόνα σε προκαθορισμένους χώρους του γηπέδου, γεγονός που τους επιτρέπει να παίρνουν ανάσες και να μην ξοδεύουν δυνάμεις ασκόπως αφού δεν βρίσκονται συνέχεια στο επίκεντρο του παιχνιδιού. Οι διαιτητές όμως επειδή όπως ήδη προαναφέραμε είναι υποχρεωμένοι να βρίσκονται συνεχώς πολύ κοντά στην μπάλα δηλαδή στην «καρδιά» του παιχνιδιού θα πρέπει να είναι σε διαρκή κίνηση έτσι ώστε να μπορούν να έχουν συνεχή και από πολύ κοντά τον έλεγχο των φάσεων.
Κατά συνέπεια μιας και ο ρυθμός των ποδοσφαιρικών αναμετρήσεων (ακόμη και σε παιχνίδια τοπικών κατηγοριών) είναι υψηλός και η κίνηση (κυκλοφορία) της μπάλας γίνονται αρκετά γρήγορα ο διαιτητής είναι υποχρεωμένος να κάνει σε αρκετές περιπτώσεις σπριντ (και μάλιστα αλλάζοντας κάποιες φορές εντελώς κατεύθυνση) για να προλάβει να βρεθεί κοντά στην κάθε φάση. Το γεγονός αυτό φυσικά προβλέπει και προϋποθέτει μια ιδιαίτερα καλή φυσική κατάσταση που τους επιτρέπει να γίνονται η «Σκιά» των ποδοσφαιριστών. Άλλωστε οι καλές τους επιδόσεις στον τομέα αυτό είναι προαπαιτούμενο για την αξιολόγηση, την ανέλιξη και την καθιέρωσή τους στις υψηλές εθνικές κατηγορίες και πολύ περισσότερο για την διαιτητική παρουσία τους σε διεθνή παιχνίδια. Για παράδειγμα τα ΤΕST της FIFA απαιτούν την ολοκλήρωση έξι σπρίντ των 40m με ενδιάμεσα διαλείμματα ξεκούρασης 90 δευτερολέπτων. Κάθε σπρίντ πρέπει να είναι πιο γρήγορο από έξι (6) δευτερόλεπτα. Έπειτα από μια δεκάλεπτη ανάπαυλα (Ασκήσεις, χαλάρωσης –διατάσεις και σωστή ενυδάτωση) είναι υποχρεωμένοι να τρέξουν 10 γύρους (σε στίβο των 400m) ακολουθώντας τους παρακάτω ρυθμούς:
Τρέξιμο για 150m σε 30 δευτερόλεπτα και μετά περπάτημα 50 μέτρων σε 35 δευτερόλεπτα. Πρόκειται στην ουσία για ένα FARTLEK 400m που πρέπει να γίνει συνολικά σε 21΄ και 30΄΄ δηλαδή με μέσω ρυθμό 5΄28΄΄ (ανά χιλιόμετρο).
Έτσι λοιπόν είναι προφανές ότι στο (σύγχρονο ποδόσφαιρο) σήμερα αν οι διαιτητές σέβονται αυτό που ορίζονται να κάνουν και επιπλέον αν έχουν φιλοδοξίες και προκειμένου να ανταποκριθούν στις προκλήσεις και τις απαιτήσεις του κάθε αγώνα πρέπει να ξεκινούν και να πραγματοποιούν και οι ίδιοι προετοιμασία κυρίως όσον αφορά την φυσική τους κατάσταση, πριν από την έναρξη των ποδοσφαιρικών πρωταθλημάτων. Όπως ακριβώς συμβαίνει και με τους ποδοσφαιριστές ιδιαίτερα οι πιο φτασμένοι και καταξιωμένοι διαιτητές, μπορούν και πρέπει να εντάσσουν στο σχεδόν καθημερινό πρόγραμμα εκγύμνασης, αρκετές διαλειμματικές προπονήσεις, FARTLEK και Τέμπο ώστε να προετοιμαστούν τόσο για την διάρκεια, όσο δε κυρίως για τις εναλλαγές στους ρυθμούς του κάθε παιχνιδιού. Επιπρόσθετα δεν θα πρέπει να παραλείπονται τα easy runs, (εύκολα τρεξίματα) και τα μεγάλα αργά τρεξίματα έτσι ώστε να μην ξεμένουν από ενέργεια στους αγώνες όπου είναι υποχρεωμένοι προκειμένου ν’ ανταποκριθούν στις απαιτήσεις να καλύπτουν 9-10 ακόμα και 12 χιλιόμετρα. Άρα δηλαδή θα πρέπει να κάνουν και προπονήσεις που προσομοιάζουν μ’ αυτές των δρομέων μεγάλων αποστάσεων.
Συμπερασματικά ο Διαιτητής έχει ανάγκη από ΑΝΤΟΧΗ, από ΤΑΧΥΤΗΤΑ, μαζί με ΕΚΡΗΚΤΙΚΟΤΗΤΑ αλλά και ΕΥΚΙΝΗΣΙΑ.
• ΑΝΤΟΧΗ: για να μπορεί να αποδίδει ικανοποιητικά μέχρι το τέλος ενός ποδοσφαιρικού αγώνα που έχει εξορισμού μεγάλη διάρκεια.
• ΤΑΧΥΤΗΤΑ + ΕΚΡΗΚΤΙΚΟΤΗΤΑ: για να μπορεί να αντιδρά γρήγορα και με επιτυχία στις απρόβλεπτες καταστάσεις που αρκετά συχνά προκύπτουν στο παιχνίδι. Δηλαδή για να μπορεί να παρακολουθεί από πολύ κοντά το υψηλό Τέμπο και τις εναλλαγές των φάσεων, άρα και του ρυθμού του αγώνα.
• ΕΥΚΙΝΗΣΙΑ: Αξίζει στο σημείο αυτό να διευκρινίσουμε κάποια πράγματα σχετικά με το τι εννοούμε με τον όρο «ευκινησία» και γιατί αρκετά συχνά ταυτίζεται με την «ευλυγισία» αλλά και γιατί έτσι θα κατανοήσουμε καλύτερα για το πόσο σημαντική είναι για την σωστή και αποτελεσματική ΚΙΝΗΣΗ του διαιτητή μέσα στον αγωνιστικό χώρο.
Έτσι λοιπόν ΕΥΚΙΝΗΣΙΑ είναι «η δυνατότητα για εύκολες και γρήγορες αλλαγές κατευθύνσεων προς όλες τις κατευθύνσεις». Ενώ ως ΕΥΛΥΓΙΣΙΑ ορίζεται «η δυνατότητα για την λειτουργία των μυών και των αρθρώσεων με το δυνατόν μεγαλύτερο εύρος». Κατά συνέπεια παρατηρώντας καλά τις κινήσεις του διαιτητή στη διάρκεια του αγώνα, εύκολα μπορεί να διαπιστωθεί με πόσο μεγάλη πραγματικά συχνότητα είναι αναγκασμένος να αλλάζει κατευθύνσεις και μάλιστα αρκετές φορές αυτές οι αλλαγές γίνονται με έντονο ρυθμό και τρόπο. Ως εκ τούτου λοιπόν είναι πολύ σημαντικό στα περιεχόμενα των προγραμμάτων προπόνησης Φυσικής Κατάστασης των διαιτητών να εμπεριέχονται και ειδικές ασκήσεις που στοχεύουν στην βελτίωση της ΕΥΚΙΝΗΣΙΑΣ. Για παράδειγμα, ένα σπρίντ των 40m σε ευθεία (με τον κλασικό τρόπο) μπορεί (εναλλακτικά) να εκτελεστεί με ένα σπρίντ 20m μπροστά και απότομο στοπ (stop) στροφή 180ο (δηλαδή αλλαγή μετώπου) και επιστροφή στην αφετηρία επίσης με σπρίντ των 20m, το λεγόμενο «πήγαινε - έλα» και πιο επιστημονικά το γνωστό ΠΑΛΙΝΔΡΟΜΟ ΤΡΕΞΙΜΟ. Αξίζει πάντως να επισημάνουμε ότι σύμφωνα με τους «ειδικούς» επιστήμονες «το παλίνδρομο τρέξιμο» ισούται ενεργειακά με σπρίντ σε ανηφόρα. Αυτό καλό θα είναι να το ‘χουμε υπόψη για την διάρκεια των ενδιάμεσων διαλειμμάτων, τόσο μεταξύ των «επαναλήψεων» όσο και μεταξύ των «set», έτσι ώστε να δίνεται η δυνατότητα για επαναφόρτιση των ενεργειακών αποθεμάτων που απαιτούνται για την επαρκή εκτέλεση τέτοιου είδους ασκήσεων που προϋποθέτουν πολύ μεγάλες έως και μέγιστες εντάσεις.
Τέλος μια εξίσου σημαντική παράμετρος στον προγραμματισμό για την βελτίωση της Φ.Κ. ενός διαιτητή, όπως άλλωστε όλων των αθλητών, αποτελεί ή καλύτερα πρέπει να αποτελεί ο προπονητικός σχεδιασμός και η προπονητική μέριμνα, ώστε οι προπονήσεις να εφαρμόζονται με τόση και τέτοια ένταση, διάρκεια και συχνότητα προκειμένου να δίνει την δυνατότητα, να μεγαλώνει τα περιθώρια για αποκατάσταση ξεκούραση και αναζωογόνηση. Ωστόσο αν ο τρόπος και ο χρόνος εφαρμογής των προγραμμάτων προπόνησης είναι πρωτίστως προπονητική ευθύνη, του γυμναστή το αν και κατά πόσο θα ξεκουραστεί και «θα γεμίσει» όπως λέμε τις μπαταρίες του είναι καθαρά και σχεδόν αποκλειστικά προσωπική ευθύνη του διαιτητή – αθλητή. Για αυτό λοιπόν είναι εξαιρετικά χρήσιμο ο διαιτητής να έχει συνειδητοποιήσει ότι η απόκτηση και η διατήρηση καλής Φ.Κ. έχει ως προαπαιτούμενο μια εξωαγωνιστική ζωή η οποία θα πρέπει να ταυτίζεται με την λεγόμενη ΑΘΛΗΤΙΚΗ ΔΙΑΒΙΩΣΗ, που εν ολίγοις σημαίνει:
• ΕΠΑΡΚΗΣ ΚΑΙ ΣΕ ΣΩΣΤΕΣ ΩΡΕΣ ΥΠΝΟΣ. Πολύ βασικό όπως επιμένουν όλοι οι ειδικοί στη σύγχρονη βιβλιογραφία για την πιο αποτελεσματική και ουσιαστική ξεκούραση του ανθρώπινου οργανισμού και μάλιστα «απαιτούν» ιδιαίτερη προσοχή (στο θέμα του ύπνου) για τους ΑΘΛΗΤΕΣ.
• ΙΣΟΡΡΟΠΗΜΕΝΗ ΔΙΑΤΡΟΦΗ. Προτεραιότητα στους υδατάνθρακες μετά στις πρωτεΐνες και εν συνεχεία στα λίπη. Κατά βάση Μεσογειακή διατροφή. Έμφαση στην σωστή ενυδάτωση πρώτα και κύρια με νερό, ισοτονικά ποτά (όχι όμως αλκοολούχα) και πολλά φρούτα αλλά και λαχανικά.
• ΌΧΙ ΣΤΗΝ ΧΡΗΣΗ ΕΠΙΒΛΑΒΩΝ ΚΑΙ ΕΞΑΡΤΙΣΙΟΓΟΝΩΝ ΟΥΣΙΩΝ. Με κορυφαία και πιο συνηθισμένη χρήση τσιγάρου και εξάρτησης από την νικοτίνη.
Από μια ολοκληρωμένη προετοιμασία ενός διαιτητή, που φιλοδοξεί αν μη τι άλλο να σέβεται τον εαυτό του, τους παίκτες και τους θεατές και επί πλέον –και γιατί όχι άλλωστε- να κάνει καριέρα… δεν θα πρέπει να λείπει η ψυχολογική προσέγγιση του κάθε παιχνιδιού και το πνευματικό ντοπάρισμα για την δημιουργία της αναγκαίας αυτοπεποίθησης ώστε να είναι σίγουροι ότι δεν πρόκειται να εγκαταλείψουν πριν σφυρίξουν το τέλος του αγώνα.
Τελικά το συμπέρασμα είναι ότι, στο σύγχρονο ποδόσφαιρο η Φ.Κ. των διαιτητών μοιάζει ολοένα και περισσότερο με αυτή των δρομέων ημιαντοχής και αντοχής. Αν και φοράνε παπούτσια με τάπες, καθώς οι φανέλες τους αντί για μαύρες τείνουν τα τελευταία χρόνια να είναι πιο χρωματιστές όπως τις προτιμούν οι δρομείς αντοχής, μοιάζουν να είναι έτοιμοι να στηθούν στη γραμμή της εκκίνησης για έναν αγώνα τρεξίματος!
Ντεβές Θεόδωρος
Κ.Φ. Αγωγής 1ο ΕΠΑΛ Άργους, Προπονητής στίβου ΑΡΓΟΛΙΔΑ 2000
Είναι φανερό, ότι ένας διαιτητής στο σύγχρονο ποδόσφαιρο που «φιλοδοξεί» να είναι σωστός και να μπορεί να ανταποκριθεί στις απαιτήσεις, θα πρέπει οι επιδόσεις του στο κομμάτι της φυσικής του κατάστασης, να πλησιάζουν ή καλύτερα να «μοιάζουν» με αυτές των ποδοσφαιριστών.
Αξίζει να αναφέρουμε ότι σύμφωνα με τις επιταγές της FIFA, προκειμένου να μην χάνουν τις φάσεις, οι άρχοντες του αγώνα, δεν πρέπει να μένουν περισσότερο από 20m μακριά από την μπάλα και ο μόνος τρόπος για να βγάλουν έτσι τα 90 λεπτά της κάθε αναμέτρησης, δεν είναι άλλος από το να έχουν πολύ καλή έως άριστη (στο πολύ υψηλό επίπεδο) φυσική κατάσταση ή με πιο απλά λόγια να τρέχουν και μάλιστα να τρέχουν πολύ και ποικιλοτρόπως. Όπως αναλύουν οι ειδικοί κάθε άρχοντας του αγώνα πρέπει να διανύει (τουλάχιστον στις εθνικές κατηγορίες) από 8-9 χιλ. έως και 12 χιλιόμετρα σε αγώνες Παγκόσμιου Κυπέλου και Τσάμπιον Λίγκ, για να μπορεί κάθε φορά να παρακολουθεί και να συντονίζεται με τις εξελίξεις του παιχνιδιού. Την ίδια στιγμή οι παίκτες τρέχουν κατά μέσο όρο 10-12χιλ. αλλά στις περισσότερες κινήσεις τους περιορίζονται να μετακινούνται κατά κανόνα σε προκαθορισμένους χώρους του γηπέδου, γεγονός που τους επιτρέπει να παίρνουν ανάσες και να μην ξοδεύουν δυνάμεις ασκόπως αφού δεν βρίσκονται συνέχεια στο επίκεντρο του παιχνιδιού. Οι διαιτητές όμως επειδή όπως ήδη προαναφέραμε είναι υποχρεωμένοι να βρίσκονται συνεχώς πολύ κοντά στην μπάλα δηλαδή στην «καρδιά» του παιχνιδιού θα πρέπει να είναι σε διαρκή κίνηση έτσι ώστε να μπορούν να έχουν συνεχή και από πολύ κοντά τον έλεγχο των φάσεων.
Κατά συνέπεια μιας και ο ρυθμός των ποδοσφαιρικών αναμετρήσεων (ακόμη και σε παιχνίδια τοπικών κατηγοριών) είναι υψηλός και η κίνηση (κυκλοφορία) της μπάλας γίνονται αρκετά γρήγορα ο διαιτητής είναι υποχρεωμένος να κάνει σε αρκετές περιπτώσεις σπριντ (και μάλιστα αλλάζοντας κάποιες φορές εντελώς κατεύθυνση) για να προλάβει να βρεθεί κοντά στην κάθε φάση. Το γεγονός αυτό φυσικά προβλέπει και προϋποθέτει μια ιδιαίτερα καλή φυσική κατάσταση που τους επιτρέπει να γίνονται η «Σκιά» των ποδοσφαιριστών. Άλλωστε οι καλές τους επιδόσεις στον τομέα αυτό είναι προαπαιτούμενο για την αξιολόγηση, την ανέλιξη και την καθιέρωσή τους στις υψηλές εθνικές κατηγορίες και πολύ περισσότερο για την διαιτητική παρουσία τους σε διεθνή παιχνίδια. Για παράδειγμα τα ΤΕST της FIFA απαιτούν την ολοκλήρωση έξι σπρίντ των 40m με ενδιάμεσα διαλείμματα ξεκούρασης 90 δευτερολέπτων. Κάθε σπρίντ πρέπει να είναι πιο γρήγορο από έξι (6) δευτερόλεπτα. Έπειτα από μια δεκάλεπτη ανάπαυλα (Ασκήσεις, χαλάρωσης –διατάσεις και σωστή ενυδάτωση) είναι υποχρεωμένοι να τρέξουν 10 γύρους (σε στίβο των 400m) ακολουθώντας τους παρακάτω ρυθμούς:
Τρέξιμο για 150m σε 30 δευτερόλεπτα και μετά περπάτημα 50 μέτρων σε 35 δευτερόλεπτα. Πρόκειται στην ουσία για ένα FARTLEK 400m που πρέπει να γίνει συνολικά σε 21΄ και 30΄΄ δηλαδή με μέσω ρυθμό 5΄28΄΄ (ανά χιλιόμετρο).
Έτσι λοιπόν είναι προφανές ότι στο (σύγχρονο ποδόσφαιρο) σήμερα αν οι διαιτητές σέβονται αυτό που ορίζονται να κάνουν και επιπλέον αν έχουν φιλοδοξίες και προκειμένου να ανταποκριθούν στις προκλήσεις και τις απαιτήσεις του κάθε αγώνα πρέπει να ξεκινούν και να πραγματοποιούν και οι ίδιοι προετοιμασία κυρίως όσον αφορά την φυσική τους κατάσταση, πριν από την έναρξη των ποδοσφαιρικών πρωταθλημάτων. Όπως ακριβώς συμβαίνει και με τους ποδοσφαιριστές ιδιαίτερα οι πιο φτασμένοι και καταξιωμένοι διαιτητές, μπορούν και πρέπει να εντάσσουν στο σχεδόν καθημερινό πρόγραμμα εκγύμνασης, αρκετές διαλειμματικές προπονήσεις, FARTLEK και Τέμπο ώστε να προετοιμαστούν τόσο για την διάρκεια, όσο δε κυρίως για τις εναλλαγές στους ρυθμούς του κάθε παιχνιδιού. Επιπρόσθετα δεν θα πρέπει να παραλείπονται τα easy runs, (εύκολα τρεξίματα) και τα μεγάλα αργά τρεξίματα έτσι ώστε να μην ξεμένουν από ενέργεια στους αγώνες όπου είναι υποχρεωμένοι προκειμένου ν’ ανταποκριθούν στις απαιτήσεις να καλύπτουν 9-10 ακόμα και 12 χιλιόμετρα. Άρα δηλαδή θα πρέπει να κάνουν και προπονήσεις που προσομοιάζουν μ’ αυτές των δρομέων μεγάλων αποστάσεων.
Συμπερασματικά ο Διαιτητής έχει ανάγκη από ΑΝΤΟΧΗ, από ΤΑΧΥΤΗΤΑ, μαζί με ΕΚΡΗΚΤΙΚΟΤΗΤΑ αλλά και ΕΥΚΙΝΗΣΙΑ.
• ΑΝΤΟΧΗ: για να μπορεί να αποδίδει ικανοποιητικά μέχρι το τέλος ενός ποδοσφαιρικού αγώνα που έχει εξορισμού μεγάλη διάρκεια.
• ΤΑΧΥΤΗΤΑ + ΕΚΡΗΚΤΙΚΟΤΗΤΑ: για να μπορεί να αντιδρά γρήγορα και με επιτυχία στις απρόβλεπτες καταστάσεις που αρκετά συχνά προκύπτουν στο παιχνίδι. Δηλαδή για να μπορεί να παρακολουθεί από πολύ κοντά το υψηλό Τέμπο και τις εναλλαγές των φάσεων, άρα και του ρυθμού του αγώνα.
• ΕΥΚΙΝΗΣΙΑ: Αξίζει στο σημείο αυτό να διευκρινίσουμε κάποια πράγματα σχετικά με το τι εννοούμε με τον όρο «ευκινησία» και γιατί αρκετά συχνά ταυτίζεται με την «ευλυγισία» αλλά και γιατί έτσι θα κατανοήσουμε καλύτερα για το πόσο σημαντική είναι για την σωστή και αποτελεσματική ΚΙΝΗΣΗ του διαιτητή μέσα στον αγωνιστικό χώρο.
Έτσι λοιπόν ΕΥΚΙΝΗΣΙΑ είναι «η δυνατότητα για εύκολες και γρήγορες αλλαγές κατευθύνσεων προς όλες τις κατευθύνσεις». Ενώ ως ΕΥΛΥΓΙΣΙΑ ορίζεται «η δυνατότητα για την λειτουργία των μυών και των αρθρώσεων με το δυνατόν μεγαλύτερο εύρος». Κατά συνέπεια παρατηρώντας καλά τις κινήσεις του διαιτητή στη διάρκεια του αγώνα, εύκολα μπορεί να διαπιστωθεί με πόσο μεγάλη πραγματικά συχνότητα είναι αναγκασμένος να αλλάζει κατευθύνσεις και μάλιστα αρκετές φορές αυτές οι αλλαγές γίνονται με έντονο ρυθμό και τρόπο. Ως εκ τούτου λοιπόν είναι πολύ σημαντικό στα περιεχόμενα των προγραμμάτων προπόνησης Φυσικής Κατάστασης των διαιτητών να εμπεριέχονται και ειδικές ασκήσεις που στοχεύουν στην βελτίωση της ΕΥΚΙΝΗΣΙΑΣ. Για παράδειγμα, ένα σπρίντ των 40m σε ευθεία (με τον κλασικό τρόπο) μπορεί (εναλλακτικά) να εκτελεστεί με ένα σπρίντ 20m μπροστά και απότομο στοπ (stop) στροφή 180ο (δηλαδή αλλαγή μετώπου) και επιστροφή στην αφετηρία επίσης με σπρίντ των 20m, το λεγόμενο «πήγαινε - έλα» και πιο επιστημονικά το γνωστό ΠΑΛΙΝΔΡΟΜΟ ΤΡΕΞΙΜΟ. Αξίζει πάντως να επισημάνουμε ότι σύμφωνα με τους «ειδικούς» επιστήμονες «το παλίνδρομο τρέξιμο» ισούται ενεργειακά με σπρίντ σε ανηφόρα. Αυτό καλό θα είναι να το ‘χουμε υπόψη για την διάρκεια των ενδιάμεσων διαλειμμάτων, τόσο μεταξύ των «επαναλήψεων» όσο και μεταξύ των «set», έτσι ώστε να δίνεται η δυνατότητα για επαναφόρτιση των ενεργειακών αποθεμάτων που απαιτούνται για την επαρκή εκτέλεση τέτοιου είδους ασκήσεων που προϋποθέτουν πολύ μεγάλες έως και μέγιστες εντάσεις.
Τέλος μια εξίσου σημαντική παράμετρος στον προγραμματισμό για την βελτίωση της Φ.Κ. ενός διαιτητή, όπως άλλωστε όλων των αθλητών, αποτελεί ή καλύτερα πρέπει να αποτελεί ο προπονητικός σχεδιασμός και η προπονητική μέριμνα, ώστε οι προπονήσεις να εφαρμόζονται με τόση και τέτοια ένταση, διάρκεια και συχνότητα προκειμένου να δίνει την δυνατότητα, να μεγαλώνει τα περιθώρια για αποκατάσταση ξεκούραση και αναζωογόνηση. Ωστόσο αν ο τρόπος και ο χρόνος εφαρμογής των προγραμμάτων προπόνησης είναι πρωτίστως προπονητική ευθύνη, του γυμναστή το αν και κατά πόσο θα ξεκουραστεί και «θα γεμίσει» όπως λέμε τις μπαταρίες του είναι καθαρά και σχεδόν αποκλειστικά προσωπική ευθύνη του διαιτητή – αθλητή. Για αυτό λοιπόν είναι εξαιρετικά χρήσιμο ο διαιτητής να έχει συνειδητοποιήσει ότι η απόκτηση και η διατήρηση καλής Φ.Κ. έχει ως προαπαιτούμενο μια εξωαγωνιστική ζωή η οποία θα πρέπει να ταυτίζεται με την λεγόμενη ΑΘΛΗΤΙΚΗ ΔΙΑΒΙΩΣΗ, που εν ολίγοις σημαίνει:
• ΕΠΑΡΚΗΣ ΚΑΙ ΣΕ ΣΩΣΤΕΣ ΩΡΕΣ ΥΠΝΟΣ. Πολύ βασικό όπως επιμένουν όλοι οι ειδικοί στη σύγχρονη βιβλιογραφία για την πιο αποτελεσματική και ουσιαστική ξεκούραση του ανθρώπινου οργανισμού και μάλιστα «απαιτούν» ιδιαίτερη προσοχή (στο θέμα του ύπνου) για τους ΑΘΛΗΤΕΣ.
• ΙΣΟΡΡΟΠΗΜΕΝΗ ΔΙΑΤΡΟΦΗ. Προτεραιότητα στους υδατάνθρακες μετά στις πρωτεΐνες και εν συνεχεία στα λίπη. Κατά βάση Μεσογειακή διατροφή. Έμφαση στην σωστή ενυδάτωση πρώτα και κύρια με νερό, ισοτονικά ποτά (όχι όμως αλκοολούχα) και πολλά φρούτα αλλά και λαχανικά.
• ΌΧΙ ΣΤΗΝ ΧΡΗΣΗ ΕΠΙΒΛΑΒΩΝ ΚΑΙ ΕΞΑΡΤΙΣΙΟΓΟΝΩΝ ΟΥΣΙΩΝ. Με κορυφαία και πιο συνηθισμένη χρήση τσιγάρου και εξάρτησης από την νικοτίνη.
Από μια ολοκληρωμένη προετοιμασία ενός διαιτητή, που φιλοδοξεί αν μη τι άλλο να σέβεται τον εαυτό του, τους παίκτες και τους θεατές και επί πλέον –και γιατί όχι άλλωστε- να κάνει καριέρα… δεν θα πρέπει να λείπει η ψυχολογική προσέγγιση του κάθε παιχνιδιού και το πνευματικό ντοπάρισμα για την δημιουργία της αναγκαίας αυτοπεποίθησης ώστε να είναι σίγουροι ότι δεν πρόκειται να εγκαταλείψουν πριν σφυρίξουν το τέλος του αγώνα.
Τελικά το συμπέρασμα είναι ότι, στο σύγχρονο ποδόσφαιρο η Φ.Κ. των διαιτητών μοιάζει ολοένα και περισσότερο με αυτή των δρομέων ημιαντοχής και αντοχής. Αν και φοράνε παπούτσια με τάπες, καθώς οι φανέλες τους αντί για μαύρες τείνουν τα τελευταία χρόνια να είναι πιο χρωματιστές όπως τις προτιμούν οι δρομείς αντοχής, μοιάζουν να είναι έτοιμοι να στηθούν στη γραμμή της εκκίνησης για έναν αγώνα τρεξίματος!
Ντεβές Θεόδωρος
Κ.Φ. Αγωγής 1ο ΕΠΑΛ Άργους, Προπονητής στίβου ΑΡΓΟΛΙΔΑ 2000
