Η κυβερνητική παρέμβαση αποτελεί στην ουσία, μορφή καταστολής του εργατικού-συνδικαλιστικού κινήματος.
Το επιχείρημα της κυβέρνησης περί «δημοκρατίας» είναι ψευδεπίγραφο.
Την ώρα που πριν λίγες ημέρες ψήφιζε νόμο που δίνει σε δημάρχους και περιφερειάρχες τη δυνατότητα να αποφασίζουν για σημαντικά ζητήματα ως μονάρχες -παρότι αποτελούν μία μικρή μειοψηφία στα συμβούλια τους- μιλάνε «για περισσότερη δημοκρατία στο συνδικαλιστικό κίνημα»!
Την ώρα που αποτελεί το 40% του 58% του εκλογικού σώματος, αποφασίζει και νομοθετεί για τους εργαζόμενους και τα σωματεία απαιτώντας καθολική συμμετοχή σε όλες τις συλλογικές διαδικασίες.
Από τη μια καταργεί, για χατίρι του ΣΕΒ, την αιτιολόγηση της απόλυσης δήθεν «για να μην φακελώνονται οι εργαζόμενοι» και από την άλλη θέλει να δημιουργήσει «ηλεκτρονικό μητρώο όσων συνδικαλίζονται» και «ηλεκτρονικές ψηφοφορίες για τη λήψη απεργιακής απόφασης».
Εν ολίγοις:
Θέλουν την/τον κάθε εργαζόμενη-ο αποκομμένη-ο, να μη συμμετέχει ενεργά σε συλλογικές διαδικασίες ενημέρωσης, συζήτησης, κατάθεσης απόψεων, και αποφάσεων από Γενικές Συνελεύσεις. Να αποφασίζουν άλλοι για μας, για ζητήματα που μας αφορούν, χωρίς τη φυσική μας παρουσία. Να βρισκόμαστε μακριά και έξω από κάθε δυναμική συλλογικότητας! Αυτή τη διάτρητη διαδικασία κάτω από τα βλέμματα της εργοδοσίας και με παρούσα την εργοδοτική τρομοκρατία τη βαφτίζουν δημοκρατική διαδικασία με ηλεκτρονικό τρόπο.
Το ήδη περίπλοκο και ασφυκτικό πλαίσιο για να είναι νόμιμη η απεργία στα δικαστήρια, πλέον γίνεται ανυπέρβλητο εμπόδιο. Σύμφωνα με τα στοιχεία το 90% βγαίνουν παράνομες και καταχρηστικές. Δεν τους αρκεί! Ο στόχος είναι το 100% των απεργιών να βγαίνουν παράνομες, οι αγωνιστές-στριες να διώκονται και τα σωματεία να μην μπορούν να αντεπεξέλθουν στο κόστος.
Στην ουσία ομολογούν πως μπροστά στα μέτρα και την επίθεση που θα ακολουθήσει το επόμενο διάστημα, θέλουν να αφοπλίσουν το οργανωμένο αγωνιστικό συνδικαλιστικό κίνημα, πετώντας το στην άκρη.
Τα σωματεία έχουν καταστατικά! Με βάση αυτά αποφασίζουν. Με βάση αυτά παλεύουν, οργανώνουν την πάλη τους, τις μορφές αγώνα. Δε λογοδοτούν στην εργοδοσία και τις κυβερνήσεις. Λογοδοτούν στα μέλη τους, στον εργαζόμενο κόσμο και την κοινωνία.
ΚΑΤΩ ΤΑ ΧΕΡΙΑ ΑΠΟ ΤΑ ΣΩΜΑΤΕΙΑ
· Ενωτικός, μαζικός, ταξικός αγώνας για το δικαίωμά μας στην οργάνωση και την απεργία!
· Κάτω τα χέρια από τα συνδικάτα, τη συλλογική οργάνωση και τους αγώνες των εργαζομένων!
· Καλούμε όλους τους Συλλόγους Εκπαιδευτικών Π.Ε. και τις ΕΛΜΕ, κάθε εργαζόμενη-ο σε ετοιμότητα!
· Παίρνουμε απόφαση αγωνιστικής - απεργιακής απάντησης στη βρώμικη επιχείρηση της κυβέρνησης να παρέμβει ωμά στη δράση και τη λειτουργία των συνδικάτων, στο δικαίωμα στην απεργία!
· Καμία ανοχή στην κρατική-εργοδοτική παρέμβαση στα συνδικάτα
