Το τότε γήπεδο του Πανναυπλιακού βρισκόταν όπως μπορειτε να διακρίνεται στην θέση της σημερινής Πύλης της Ξηράς και κάτω από τον ενετικό προμαχώνα.
Μία ιστορία με εξαιρετικό ενδιαφέρον διασώθηκε με προφορική εξομολόγηση του Μενέλαου Μπαρού στον γιο του Ραφαήλ Μπαρού.
Το 1941 ήρθε στο Ναύπλιο ένα καράβι με Ιταλούς στρατιώτες από τους οποίους οι περισσότεροι ήταν ποδοσφαιριστές και ζήτησαν να παίξουν έναν αγώνα με την τοπική ομάδα του Ναυπλίου.
Νικήτρια ομάδα αναδείχθηκε η ομάδα του Πανναυπλαικού με 2-1 σε έναν αγώνα με θεατές περισσότερους Γερμανούς στρατιώτες που επευφημούσαν τους Έλληνες ποδοσφαιριστές.
Τα βράδυ έγιναν τα επινίκια στην ταβέρνα του Μαγκαφά στην Πρόνοια με ελιές κρεμμύδι και κρασί!!!
Στις 10 περίπου που τελείωσε το γλέντι ο Μενέλαος Μπαρού έφυγε από την ταβέρνα για να πάει στο σπίτι του στην οδό Φωτομάρα (στα τότε σφαγεία).
Να επισημάνουμε ότι υπήρχε απαγόρευση κυκλοφορίας μετά τις 8:30 και στο σημείο που βρίσκεται σήμερα ο Αη Γιάννης συνάντησε μια γερμανική περίπολο.
Για καλή του τύχη ένας Γερμανός της περιπόλου τον ανεγνώρισε από τον αγώνα και αντί να τον συλλάβουν του έδιναν συγχαρητήρια και μάλιστα προθυμοποιήθηκαν να τον πάνε μέχρι στο σπίτι του για να μην τον συλλάβουν οι Ιταλοί.
Αυτό και πραγματικά έγινε, τον συνόδευσαν μέχρι που ανέβηκε στο σπίτι και μετά έφυγε η Γερμανική περίπολος.
*Την ιστορία μας αφηγήθηκε με συγκίνηση ο Ραφαήλ Μπαρού σημερινός Αντιδήμαρχος και Πρόεδρος του Εργατικού Κέντρου Ναυπλίου Ερμιονίδας.
*Για την ιστορία: Πίσω από την φωτογραφία σώζονται τα εξης ονόματα πάντα από αριστερά.
2ος Νεοφώτιστος Γεώργιος
4ος Μενέλαος Μπαρού
6ος Αρτίμ Κοστατζιάν (Αρμένης)
8ος Παντελάκης Ιωάννης
9ος Γαβρήλος Γιώργος
Τελευταίος Γιώργος Στέφος ή Κουβαρίστρας
