Έχει περάσει 1,5 μήνας από την έναρξη των μαθημάτων και από τα σχολεία της Αργολίδας λείπουν ακόμη 15 καθηγητές πλήρους ωραρίου και 10 καθηγητές μειωμένου ωραρίου (σύμφωνα με τα στοιχεία που μας δίνουν οι αιρετοί του ΠΥΣΔΕ )
Οι αντιδράσεις όλο το προηγούμενο διάστημα μαθητών, γονέων και εκπαιδευτικών ήταν ποικιλόμορφες: προβολή των αιτημάτων τους, διαμαρτυρία στην Διεύθυνση Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης, ανακοινώσεις του σωματείου που ενημέρωναν και κατήγγειλαν κλπ. Αυτό που εισπράξαμε όλοι ήταν η αναβλητικότητα και η αδιαφορία. Η «κανονικότητα» του Υπουργείου εξαντλήθηκε.
Είναι ξεκάθαρο ότι η σημερινή κυβέρνηση, όπως και οι προηγούμενες, φαίνεται πως αντιμετωπίζει την παιδεία ως «κόστος», συνεχίζει και επαυξάνει τις μνημονιακές πολιτικές.
Στο ΓΕΛ Ερμιόνης οι μαθητές και οι μαθήτριες αγωνίστηκαν για το αυτονόητο. Για το δικαίωμα τους να έχουν καθηγητές στο σχολείο τους. Η Διεύθυνση Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης Αργολίδας δεν έχει κανένα δικαίωμα να απαξιώνει τον αγώνα τους υπερασπιζόμενη μια κυβερνητική πολιτική που έχει φέρει σε αυτή την άθλια κατάσταση τα σχολεία. Όλοι μπορούμε να κρίνουμε το μέτρο «ευαιασθησίας» της κυβέρνησης βλέποντας πόσα πολλά κενά έχει ακόμα ο νομός μας.
Με την ανακοίνωση της ΔΔΕ Αργολίδας φαίνεται πως συμφωνεί και η ΔΑΚΕ γιατί αρνήθηκε να βγάλει το ΔΣ της ΕΛΜΕ ανακοίνωση συμπαράστασης στον αγώνα των μαθητών του ΓΕΛ Ερμιόνης καθώς επίσης και να ασκήσει κριτική στη σαφέστατα φιλοκυβερνητική ανακοίνωση -παρέμβαση της ΔΔΕ Αργολίδας.
Φαίνεται πως ο ρόλος τους είναι να υλοποιηθεί όσο το δυνατό καλύτερα και με τις μικρότερες αντιδράσεις η πολιτική του υπουργείου και της κυβέρνησης , μεταφέροντας τις ευθύνες στις πλάτες των εκπαιδευτικών , γονιών και μαθητών.
Αν νομίζουν οι κυβερνώντες καθώς και οι κόλακές τους ότι θα ανεχόμαστε να υποβαθμίζεται το δημόσιο σχολείο, να στερείται από τα παιδιά το δικαίωμα στη μόρφωση χωρίς να αντιδρούμε, μάλλον κάτι δεν έχουν υπολογίσει σωστά.
Η Αγωνιστική Συσπείρωση Εκπαιδευτικών στέκεται πάντα δίπλα στους δίκαιους αγώνες των μαθητών και των γονιών τους. Στον ίδιο δρόμο της διεκδίκησης, της σύγκρουσης συνεχίζουμε απέναντι σε αυτή την αντιλαϊκή και αντιεκπαιδευτική πολιτική της χρόνιας αδιοριστίας εκπαιδευτικών και της υποβάθμισης του δημόσιου σχολείου.
